Mercedes-Benz C 180 BlueEFFICIENCY (2008)

De BlueEfficiency is volgens ­opgave ruim tien procent zuiniger dan de C waarvan hij is afgeleid. Om dat te bereiken, hebben de ingenieurs van Das Haus flink huisgehouden. Om te beginnen is de benzinemotor iets gekrompen. De C 180 Kompressor ­heeft namelijk geen 1,8-litermotor onder de kap, maar 'n 1,6-liter met hetzelfde ­vermogen (156 pk) en koppel (230 Nm) als de 1,8-liter. Speerpunt bij het terugdringen van het verbruik en de uitstoot is 't terugdringen van verliezen. Zo staat de auto op Michelins van het type Energy Saver met een zeventien procent lagere rolweerstand. De auto is ook een stuk lichter gemaakt. Zo kunnen de ruiten dankzij een geluiddempende plastic tussenlaag met minder glas toe. Resultaat: een 1,2 kilo lichtere voorruit. De wielen zijn 1,8 kilo per stuk lichter dan standaard en de banden bij elkaar ook nog eens 1,7 kilo. Al met al hoeven er op deze manier enkele tientallen kilo's ­minder in beweging gebracht te worden. Verder is ook de stroomlijn verbeterd. De lucht­weer­stands­coëfficiënt is serieus gedaald van 0,27 naar 0,25, zonder dat het ­direct in het oog springt. De wielen zijn aerodynamischer vorm­gegeven, net als de bodem van de auto. De grille zit nu voor een groot deel dicht. Dat scheelt in de luchtweerstand onder de ­kap. Verder zijn de naden tussen de motorkap en de koplampen afgedicht en is het onderstel 15 millimeter verlaagd, waardoor het frontale oppervlak van de auto ­afneemt.

Twaalf procent zuiniger
In de aandrijflijn worden lagers met minder wrijving toegepast, net als een efficiëntere achteras met 'n langere overbrenging. Verder wordt de hydraulische pomp van de stuur­­bekrachtiging via een klep buitenspel gezet ­wanneer er geen ­bekrachtiging nodig is. Alles bij elkaar is er dus wel het nodige veranderd. De C 180 Kompressor BlueEfficiency
verbruikt volgens de ­fabriek 6,5 liter per 100 km, een besparing van 0,9 liter ofwel twaalf procent. De CO2-uitstoot bedraagt 156 gram per ­kilometer en de auto is goed voor energielabel is B. Dat we met een aangepaste variant te maken hebben, valt niet op wanneer we instappen. Pas tijdens het rijden merken we het hier en daar. De benzinemotor klinkt iets rauwer dan anders, iets meer dieselachtig. Het grootste verschil zit in de transmissie. De versnellingen zijn ongekend lang en in eerste instantie denk je dan ook dat je vrij lang in de ­verschillende verzetten moet blijven ­'hangen', maar dat wordt door de schakel­indicator in het ­instrumentarium ­tegengesproken. Wanneer we de adviezen opvolgen, schakelen we bij snel­heden die we normaliter associëren met ­enkele ­versnellingen lager. Wanneer je bedenkt dat het 'zestienhonderdje' iets boven stationair toerental een auto van bijna anderhalve ton moet versnellen, dan ­kunnen we alleen maar ­bewondering ­hebben voor de techniek.
Zo zuinig als de fabriek opgeeft, hebben wij niet met de C 180 gereden. Inclusief alle acceleratie­metingen realiseerden we een brandstofverbruik van 1:11,7, niks mis mee. En dat is nog zonder een ­start-stopsysteem, zoals concurrent BMW dat in z'n Efficient Dynamics-modellen toepast.