Mercedes-Benz B 180 CDI (2005)

De Mercedes B-Klasse maakt gebruik van de techniek van de A-Klasse, maar staat hoger in de markt. Mercedes misleidt ons met de typeaanduiding: de B 180 CDI heeft geen 1,8-, maar een 2,0-liter common-rail dieselmotor. Onder de motorkap gaat het er geciviliseerd aan toe. De motor laat alleen in koude toestand zijn aanwezigheid blijken, eenmaal op temperatuur verdwijnen de dieselgeluiden naar de achtergrond. Het blok schopt 't in 'onze' geknepen versie tot 109 pk en 250 Nm en presteert prima. De Mercedes heeft genoeg aan een liter diesel per 13,3 kilometer en de B 180 CDI heeft een roetfilter dat de auto beduidend minder schadelijk maakt.

De B-Klasse is 23 centimeter langer dan de A, de wielbasis is 21 centimeter groter. Is het vanbinnen nog een beetje MPV? Op dat punt stelt de B-Klasse teleur; geen trucjes met de achterbank, zelfs geen mogelijkheid om ermee te schuiven. De zittingen laten zich naar voren klappen, waardoor de leuningen plat kunnen. Je krijgt er extra ruimte door, maar het voegt erg weinig toe. De Mercedes B-Klasse biedt overigens wel veel ruimte: wanneer het bagage-afdekscherm uitgetrokken is, verstouwt de Benz 458 liter in de kofferruimte. Gooi je alles plat, dan loopt de laadcapaciteit op tot 1.645 liter. De B-Klasse kan tegen meerprijs voorzien worden van stoelen die, op die van de bestuurder na, verwijderbaar zijn.

Opgewaardeerd dashboard

Mercedes is erin geslaagd het dashboard uit de A in de B naar een hoger plan te tillen. Met een iets andere opzet – de bovenkant is wat dikker aangezet – oogt het chiquer dan dat van de A. Aan de bediening ben je zo gewend, alleen moet je als niet-Mercedes-rijder wennen aan de vele functies die zijn samengebracht op één hendel. Een axiaal verstelbare stuurkolom is niet standaard, de hoogte valt wel te regelen. We zijn te spreken over de stoelen, die lekker lange zittingen hebben en brede wangen. Je zit echter als chauffeur of voorpassagier met de knieën opmerkelijk ver opgetrokken. Het heeft te maken met de korte neus en de sandwichconstructie van de wagenbodem. De accu huist onder de beenruimte van de voorpassagier. De besturing werkt nogal inexact en het stuur draait te licht. Bij rappe stuuracties lijkt het alsof de installatie vertraagd reageert. Door de vage  besturing moet je ook rechtuitrijdend te vaak corrigeren. Maar de B-Klasse gaat voortreffelijk over slechte wegdekken; op langere oneffenheden wordt hij wat onrustig. In bochten helt de Mercedes weinig over. Gaat het te hard, dan grijpt het elektronische stabiliteitssysteem in. Laat je plotseling het gas los, dan geeft de B geen krimp.

Goedmoedig, maar niet bijzonder. De zesversnellingsbak wisselt licht en met lange slagen van verzet. Hij voelt tamelijk slap. Je mag verwachten dat de B 180 CDI goed in z'n uitrusting zit, hij kost immers dik 32 mille. De B-Klasse heeft wel elektrische ramen voor, maar achter moet je zwengelen. Airco maakt deelt uit van het optionele comfortpakket. Onze testauto was ook voorzien van het Easy-Variosysteem (de verwijderbare stoelen), een chroompakket en een radio/cd-speler. Mercedes-Benz somt een lijst aan elektronische beschermengelen op die behoorlijk indrukwekkend overkomt. Twee airbags, en hoofdairbags vóór beschermen de inzittenden. De optielijst vermeldt verder windowbags achter en zijairbags achter. Zo zijn er heel wat zaken die de prijs van de B verder opdrijven. Ook op het gebied van veiligheid.