Mazda 6 2.0 SkyActiv-G Signature - Test

De derde generatie Mazda 6 loopt mee sinds 2012. Daarmee is het al een oudgediende. Telkens wordt het model een beetje opgefrist, maar dit is de tweede echt grote facelift. Je herkent de 6 vooral aan de voorkant met zijn nieuwe lampen en een grille die sterk doet denken aan die van de nieuwe CX-5. De Mazda 6 zit in een segment dat in zwaar weer verkeert.

Steeds meer mensen keren de traditionele sedan (of stationwagon, want die bestaat ook van de 6) de rug toe en kiezen voor een SUV. De grootste concurrent voor de 6 komt dan ook zonder twijfel uit eigen stal: van de CX-5 werden vorig jaar dik 4.000 exemplaren verkocht, terwijl de aantallen van de 6 op 500 bleven steken. Je vraagt je af waarom Mazda nog al die moeite doet om de 6 in de vaart te houden. Logisch dus dat ervoor wordt gekozen om de auto nog een keer te faceliften in plaats van een volledig nieuwe te presenteren; terwijl dat na zeven jaar dienst wel in de lijn der verwachting ligt.

De Mazda 6 is een D-segmenter die we als ‘niet-premium’ beschouwen. Daarmee zijn de grootste concurrenten auto’s als de Opel Insignia, Volkswagen Passat en de Skoda Superb. De nieuwe Peugeot 508 is eveneens een belangrijke nieuwe kaper op de kust. Maar ook de nieuwe BMW 3-serie rijdt dit jaar voor; een auto die de Mazda 6 wat betreft rijplezier heel aardig benadert, al houdt hij de Japanner wat betreft het ruimteaanbod voor geen meter bij. Bovendien wordt een 3-serie als ‘premium’ beschouwd en valt hij dus in een wat duurdere categorie. Daar moeten we bij zeggen dat de Mazda tussen de Opels, Skoda’s en Peugeots niet bepaald het koopje van de week is.

TOEREN MAKEN

De 6 die wij rijden, is de variant met 165 pk. Dat vermogen komt uit een viercilinder 2,0-liter SkyActiv-G-motor. Wat minder kan ook. Dan is er 145 pk aan boord. Maar meer is ook mogelijk; dan is er zelfs een 2,5-liter motor met 194 pk. Deze tussenmaat lijkt ons de beste keuze. Als je na altijd maar met een turbomotor rijden weer met een ongeblazen krachtbron onderweg bent, is het wel even wennen; de soepelheid van zo’n turbomotor went snel. In de Mazda is toeren maken het devies; in de onderste toerengebieden gebeurt niet zo veel. Als je op de snelweg bijvoorbeeld een vlugge inhaalactie wilt inzetten, moeten er soms wel twee tikkies terug worden gedaan; flink poken dus.

Onze 6 is voorzien van een handbak zoals alleen de Japanners die kunnen maken: hij schakelt kort en trefzeker. Dat is een feestelijke ervaring. Een klein duwtje naar linksboven is genoeg om de auto in z’n achteruit te schakelen. Geen ingewikkelde zware vergrendelingen dus, de Mazda heeft het vertrouwen dat zijn bestuurder zelf best weet hoe hij de pook moet bedienen. Hoewel de motor flink op toeren moet worden gehouden, zijn het verbruik en de uitstoot ten opzichte van een turbomotor zo’n beetje hetzelfde. Dat komt doordat Mazda een hoge compressie toe past die mogelijk is door een bijzonder uitlaatspruitstuk. Daarmee verbrandt de Skyactiv zijn brandstof buitengewoon efficient.

De Mazda laat zich bedienen en besturen met een moeilijk beschrijfbare, vanzelfsprekende lichtvoetigheid. Mazda gebruikt daarvoor zelf de kreet ‘jinba ittai’, wat zoiets betekent als ‘ruiter en paard’. Normaal gesproken laten we dergelijke marketingkreten graag voor rekening van de reclamefolder, maar in dit geval snappen we wel waarover het gaat. De Mazda betrekt je op een prettige manier bij het rijden. Deze auto is meer dan alleen vervoer van A naar B. En daar houden we van. Hij heeft een prettig comfortabel afgestemd onderstel, laat zich lekker direct besturen en laat zich speels van bocht naar bocht voeren. Daarbij heb je helemaal niet het idee dat je in een grote gezinsauto onderweg bent.

NIEUW DASHBOARD

Bij Japanse auto’s mogen we altijd graag klagen dat we de gebruikte materialen in het interieur niet erg mooi vinden. De Mazda 6 is op dat gebied een postieve uitzondering. We zitten bijvoorbeeld op stoelen met fraai donkerbruin leer. Die kleur komt op verschillende plekken in het interieur terug, in de vorm van suède accenten. Het is slechts een van de noviteiten in de Mazda, want de mensen uit Hiroshima melden dat het dashboard in de auto ‘volledig’ nieuw is. Om de auto weer helemaal van deze tijd te maken, is hij uitgerust met een 360-gradencamera, een 7-inch scherm en een 8-inch infotainmentscherm. Achter de nieuwe grille kan verder een radar voor adaptieve cruisecontrol schuilgaan vanaf uitrustingsniveau Essence. Tevens is het head-up display nieuw. Hoewel je dus in een zeven jaar oud model stapt, hoef je de modernste snufjes niet te missen. Al die techniek werkt prima.

De adaptieve cruisecontrol is opgewassen tegen het dicht op elkaar rijdende Nederlandse verkeer, de Lane Assist attendeert je met een vriendelijke trilling in het stuur dat je uit je baan waaiert, maar de dodehoeksensor is – zeker in het drukke Nederlandse verkeer – wel erg enhousiast met alarm slaan. Verder blinkt de bediening uit in eenvoud; je hebt nimmer het idee dat je eerst het instructieboekje ter hand moet nemen om naar functies te zoeken of om het navigatiesysteem te doorgronden. De knoppen klikken en draaien met een gevoel alsof alles is gebouwd om jarenlang probleemloos te functioneren.

De Mazda 6 is stevig aan de maat met een lengte van 4,87 meter en een wielbasis van 2,83 meter. Maar als je in de auto zit, merk je dat ook. Natuurlijk, wat betreft ruimte op de achterbank wordt elke auto overtroefd door de Skoda Superb, maar ook in de Mazda zitten vier volwassenen van 1,90 meter bepaald niet klem. Dat maken we wel eens anders mee, óók in auto’s in dit grote D-segment. Voorin kun je lekker laag achter het stuur zitten en trek je het stuurwiel ver naar je toe; zo’n rijhouding gaat je in een CX-5 niet lukken. Ook hierbij heb je het idee dat de auto je bovengemiddeld bij het rijden betrekt. En dan is er nog de bagageruimte die een meer dan fatsoenlijke 489 liter biedt. De Sportbreak, zoals de stationwagon heet bij de Mazda 6, biedt zelfs 522 liter. Zoals gebruikelijk in Nederland is de stationwagon de populairste carrosserievariant. Bij deze Mazda 6 is dertig procent van de verkochte auto’s een sedan en zeventig procent een Sportbreak.

Ten opzichte van de concurrentie staat de Mazda 6 op achterstand; dat komt vooral door zijn leeftijd. En dat terwijl auto’s het allemaal zo moeilijk hebben in dit segment. Na zeven jaar en een tweede facelift is het nieuwtje er wel vanaf. Toch zien we nog steeds de charme van deze Japanner. Met zijn techniek en prettig schakelende handbak roeit hij lekker eigenwijs tegen de stroom in. Als je ermee onderweg bent, geeft hij de indruk te zijn gebouwd voor de eeuwigheid, zoals alleen Japanners je die indruk lijken te kunnen geven. Vanaf de eerste dag dat deze Mazda 6 op de markt is, heeft hij indruk gemaakt met zijn prettige onderstel en fijne stuurkwaliteiten. Daar nemen we na al die jaren nog geen woord van terug. Nu maar hopen dat er genoeg mensen zijn die dat een goede basis vinden om een exemplaar aan te schaffen.