Mazda 5 2.0 CiTD hp Business (2008)

De Mazda 5 onderging onlangs een kleine opfrisbeurt. Zo kreeg de auto een andere bumperpartij en nieuwe lichtunits aan de voor- en achterkant. Verder zijn de motoren onder handen genomen en is er een nieuw type navigatiesysteem leverbaar. Kortom, weinig schokkend nieuws.
De zevenzitter heeft achterin twee stoelen die volledig kunnen worden weggevouwen. Het laat zich niet zo moeilijk raden dat er nauwelijks bagageruimte overblijft als de derde zitrij omhoog staat. In dat geval moet er toch echt een dakbak of een aanhangertje mee, want meer dan een paar weekendtassen krijg je dan niet meer mee. En dan het zitten op die laatste rij; dat is geen genoegen. Voor kinderen of klein uitgevallen volwassenen gaat het nog wel, maar voor iedereen met een lengte vanaf circa 1,70 meter bieden de twee 'noodzittingen' een weinig comfortabele zit.

In het vooronder van de Mazda treffen we een tweelitermotor, ook bekend uit de Mazda 6. Hoewel Mazda deel uitmaakt van de Ford-groep vinden we geen PSA-diesel onder de kap. De 143 pk sterke zelfontbrander in onze testauto levert zelfs een paar pk's meer dan de 2.0 van PSA. Je bent dus zeker niet slechter af.

Vlot uit de startblokken
De Vijf mag dan ander halve ton wegen, hij komt wel vlot uit de startblokken. Sneller zelfs dan de fabrikant in de specificaties vermeldt. We sjouwen binnen elf tellen vanuit stilstand naar 100 km/h en ook de tussensprintjes werkt hij lekker vlot af. In de zesde versnelling is er uiteraard niet zo veel te beleven, maar op de snelweg blijft daardoor het motortoerental laag. Bij 120 km/h staat de naald van de toerenteller in de buurt van de 2.200. De zesbak schakelt uitstekend, met korte slagen en een pookje dat goed onder handbereik ligt. Een zuinigheidswonder is de Mazda 5 niet, getuige ons praktijkgemiddelde van 1 op 12,8. De goede prestaties in combinatie met het hoge gewicht eisen hun tol.

In advertenties gaat Mazda er prat op goed sturende auto's te bouwen. Geen luchtfietserij, want onze ervaringen met bijvoorbeeld de 3 en de 6 zijn uitstekend. Dat DNA is ook terug te vinden in deze MPV. Je voelt het meteen als je de weg op gaat: lekker stevige besturing, sportief geveerd en gehoorzaam in bochten. Slechts de iets hogere zitpositie doet je beseffen in een MPV te rijden. Het overhellen wordt beperkt door de afstemming van het onderstel, maar dit gaat gelukkig niet geheel ten koste van het comfort.

Hoe praktisch is deze zevenzitter? Wat het in- en uitstappen betreft, scoort de Mazda prima. De standaard aanwezige elektrisch bedienbare schuif deuren links en rechts zijn erg handig. Wel is het zaak dat de bak eerst in de vrij staat en de handrem aangetrokken is. Dat is dan weer iets minder handig, want als je even stopt om iemand in te laten stappen, houd je meestal je voet op de rem en de versnelling alvast ingeschakeld. Bii de indeling van de achterbank is Mazda iets minder doordacht te werk gegaan. Zo is de middelste zitplaats opvallend smal. De manier waarop de tweede zitrij is plat te leggen, is wel weer heel doordacht. Met één handbeweging worden de stoelen neergevouwen. De twee zitplaatsen van de derde zitrij verdwijnen geheel in de wagenvloer. Niet origineel, wel handig.