Lexus LS 430 President (2004)

De Lexus is geen spannende verschijning. Slechts weinigen zullen deze auto kopen om z'n uiterlijk. Hij lijkt te veel op de vorige editie van de Mercedes S-Klasse, ook geen auto waarmee je schoonheidsprijzen wint. Lexus is zich hier terdege van bewust en heeft beterschap beloofd.
Het Lexus-interieur daagt net als de buitenkant niet echt uit, er is te veel plastic. Het ontbreekt de auto mede door de goedkoop overkomende knopjes aan grandeur. In schril contrast met de wat mindere uitstraling staat het enorme comfort en het gevoel van degelijkheid. Als er iets is waar de techneuten van Lexus in geslaagd zijn, dan is het het terugdringen van aandrijf- en onderstelgeluiden en trillingen, wat zit deze auto goed in elkaar en wat is 'ie stil! Je hebt de duidelijk afleesbare meters in het dashboard ook echt allemaal nodig om in de gaten te houden hoe snel en met welk toerental er gereden wordt. Het dashboard is bestrooid met een reeks Amerikaans aandoende knoppen, toetsen en schakelaars. Je moet er van houden, maar de Lexus is er wel prima mee te bedienen. Dit komt mede door het touch screen, het meest gebruiksvriendelijke systeem dat we kennen. Eenvoudiger kun je de route, de airco of de voorkeurszenders niet instellen. Geen moeilijk gedoe, gewoon met je vinger op het scherm drukken. Het display dient ook als monitor voor de achteruitrijcamera, een aardige gimmick. Het enige nadeel is dat het scherm bij laagstaande zon moeilijk is te lezen als er veel vette vingers op zitten.

Presidentieel
Het leven op de achterbank is goed. De zit is prima en in de door ons gereden President-uitvoering zijn de achterstoelen ook nog eens elektrisch verstelbaar door middel van knopjes in de middenarmsteun. Deze bevat tevens de knoppen voor een massagefunctie, een erg prettige extra. Verder zit er in de armsteun een bedieningspaneel voor de audio-installatie en vinden we in de rugleuning boven de armsteun nog een koelkastje om bijvoorbeeld een flesje champagne koud te zetten.
Ondanks de voortgaande ontwikkelingen op technisch gebied heeft er in de LS430 geen revolutie plaatsgevonden. Het goede is in de Lexus behouden en hier en daar verbeterd. De vijftrapsautomaat is vervangen door een zijdezacht schakelend exemplaar met zes verzetten en het onderstel is verder verfijnd. Dit laatste overigens meer met het oog op comfort dan op dynamiek. De Lexus beschikt standaard over adaptieve luchtvering. Het onderstel absorbeert oneffenheden als de beste en neemt daardoor helaas ook wat informatie weg. Weliswaar minder dan voorheen het geval was, maar toch. Dit geldt ook voor de stuurinrichting, die is een tikkeltje wollig en mist scherpte en directheid. De Lexus heeft nog het meeste weg van een vliegend tapijt.
Na honderden testkilometers onder wisselende omstandigheden blijkt dit slagschip werkelijk van hoog niveau te zijn. We hadden eigenlijk niets anders verwacht. Toch heeft Lexus in Europa met twee generaties van de LS het gat met de top nog niet weten te dichten. Dit komt niet door gebrek aan kwaliteit. Integendeel, dat zit wel goed. Nee, er spelen andere dingen. De uitstraling is niet wat we hier gewend zijn en de keuze is beperkt; slechts één wielbasis, één motor en maar twee uitrustingsniveaus. Dit hoeft geen probleem te zijn als je met rijeigenschappen de rest het nakijken kunt geven, maar dat is niet het geval.