Lexus LM 350h - Auto-immigratiedienst
Geen grotere luxe dan ruimte
64 reacties
Video
Helaas kunnen wij deze video niet weergeven, omdat je niet akkoord bent gegaan met de
cookie voorwaarden.
Onze video speler heeft rechten nodig voor de "Social Media".
Wijzig je cookie instellingen
Dure huizen zijn meestal grote huizen, want ruimte is de mooiste vorm van luxe. Des te vreemder is het dat de meest luxueuze auto’s ter wereld vaak vrij krappe en onpraktische sedans zijn. Dat is althans wat Lexus moet hebben gedacht toen het de LM ontwikkelde.
Wel in Europa, niet in Nederland
De huidige, tweede generatie van de Lexus LM is de eerste die ook in Europa wordt geleverd, zij het officieel niet in Nederland. In onder meer Duitsland staat hij echter gewoon op de prijslijst en daar is hij simpelweg uniek, want dit concept kenden we nog niet in ons werelddeel. Vergis je niet: de Lexus LM is niet bedoeld als ruime gezins-MPV en ook niet als luxe personenvervoerder in de geest van de Mercedes-Benz V-klasse. In die gevallen draait het toch vooral om het op zo praktisch mogelijke wijze vervoeren van zoveel mogelijk personen, maar daar ligt bij de Lexus de prioriteit helemaal niet. Nee, deze ‘Luxury Mover’ is bedoeld als alternatief voor de S-klasses, 7-series en LS-en van deze wereld - meer specifiek de exemplaren die door een chauffeur worden bestuurd.
Alle aandacht gaat in deze auto dan ook uit naar de stoelen op rij twee, die verschijnen als de grote en uiteraard elektrische schuifdeur wordt geopend. Enorme armsteunen, uitklapbare tafeltjes, elektrische verstelling, verwarming, ventilatie en massage zorgen ervoor dat deze stoelen het bestaansrecht van de Businessclass in een KLM-vliegtuig naar het tweede plan verwijzen. Net als in zo’n vliegtuig kun je (bijna) helemaal plat, met een voetensteun die de benen omhoog dirigeert en een leuning die slechts wordt tegengehouden door de derde zitrij. Daar zit hem in dit geval het ‘probleem’, want wij rijden de LM als zevenzitter. Er is ook een vierzits variant, met een dimbaar tussenschot en nóg meer ruimte voor de twee achterpassagiers. Die uitvoering is duurder en nog luxer, en volgens Lexus ook de auto waar verrassend veel kopers voor gaan. In Azië zeker, en daar lijkt de LM een schot in de roos. Toyota levert in Japan en andere Aziatische landen al veel langer een zeer luxe ‘busje’ onder de naam Toyota Alphard. De eerste generatie van de nog luxere Lexus LM verscheen in 2020 en slaagt er naar verluidt goed in om verkopen van luxe-limousines af te snoepen.
6+1
Heel gek is dat niet, althans vanuit het perspectief van iemand die zich laat rijden. De schuifdeuren verschaffen ruim toegang, ongeacht de directe omgeving van de auto. De elektrische bediening maakt openen en sluiten kinderspel en omdat de twee zetels op rails staan en er aan de achterzijde veel ruimte over is, kun je de verstelmogelijkheden van de stoelen veel beter benutten dan in een lange S-klasse of 7-serie. In de armsteun zit een smartphone-achtig, verwijderbaar display voor alle instellingen, al zijn er voor de stoelverstelling, temperatuur en zonneschermpjes ook nog gewoon knoppen. Het uitzicht naar buiten vanaf de hoge positie en door de enorme zijruiten trouwens ook beter dan in een sedan. Dat alles hier draait om ‘rij 2’, wordt wel duidelijk als we de derde zitrij willen benutten. Omdat het niet mogelijk is om tussen de twee middelste stoelen door te lopen, moeten deze naar voren worden geklapt. Daarvoor is er een mooi systeem, maar de stoelen zelf zijn loodzwaar. Ben je eenmaal achterin aanbeland, dan is er over het verblijf zelf eigenlijk niets te klagen. Er is veel been- en hoofdruimte en bovendien nog best wat luxe, dus ook passagiers vijf en zes komen er goed vanaf. Dat geldt niet voor de zevende persoon, die op de scheidslijn van de twee buitenste zetels zit. Dit is meer een noodvoorziening, maar die ‘6+1’-opstelling komt af en toe vast goed van pas. Wie ook nog bagage mee wil nemen, doet er trouwens goed aan om de ligpositie achterwege te laten en beide achterste rijen wat naar voren te schuiven. Anders blijft er namelijk niets over tussen de achterste bankleuning en de enorme, rechte achterklep, die zich heel slim via knopjes op beide zijkanten van de auto laat openen en sluiten. Op die manier ben je (of de chauffeur) er snel bij, blijven je handen schoon en kan de klep openen zonder dat je zelf eerst een stapje terug hoeft te doen.
De Lexus LM is meer RX dan LS
In Duitsland kost de zevenzits LM350h €122.700, nagenoeg evenveel als er daar voor een basis-LS wordt gevraagd. Belangrijk verschil is dat er bij de LM (los van de vierzits Luxury) eigenlijk maar één versie is en alles wat je op deze pagina’s ziet standaard is, terwijl er bij een LS allerlei manieren zijn om de prijs verder op te drijven. Het maakt echter wel duidelijk dat Lexus de LM daadwerkelijk als een LS-alternatief positioneert. Op luxegebied maakt hij dat meer dan goed, maar als we gaan rijden kan de LM niet tippen aan een LS. Die staat op het achterwielaangedreven GA-L-platform, een luxe-luchtgeveerde basis voor topmodellen, en heeft een hybride-aandrijflijn met een V6 aan boord. De LM is onderhuids vergelijkbaar met onder meer de RX en gebruikt niet alleen diens voorwielaangedreven GA-K-platform, maar ook de hybride 350h-aandrijflijn met een 2,5-liter viercilinder en 250 pk. Een elektromotor schakelt indien nodig de achteras bij, wat de toevoeging ‘awd’ verklaart. De LM accelereert adequaat en houdt het geluid van de viercilinder mooi in toom, maar de aandrijflijn voelt op geen enkele manier bijzonder. Dat geldt ook voor het onderstel. De Lexus LM heeft geen luchtvering en dat is ergens wel jammer, want ‘op lucht’ zou de gevoelsmatige afstand tot de weg en tot ‘mindere’ voertuigen wel groter zijn. Nu rijdt de LM vooral rustig en voorspelbaar, maar geeft hij voor de bestuurder niet het overdadige gevoel van luxe dat achterpassagiers wel krijgen. Dat de bestuurder hier doorgaans een betaalde kracht is, blijkt ook uit details. Zo is de achterin aanwezige sfeerverlichting voorin nergens te bekennen en hebben de voorstoelen juist geen massagefunctie. Het adaptieve onderstel heeft een speciale ‘Rear Comfort’-modus, die bewegingen van de koets sterker afremt en het leven aan boord zo aangenaam mogelijk moet maken. Dat werkt heel mooi en voelt ook voorin eigenlijk prettiger dan de reguliere rijmodus, maar zo soeverein strak als een LS werkt de hoge, zware LM oneffenheden nooit weg. De stilte aan boord is eenmaal op snelheid wel indrukwekkend, zeker voor een voertuig dat door zijn formaat toch heel wat lucht moet verplaatsen.
Missen we hier iets aan?
De Lexus LM is een auto voor een hele specifieke gebruikssituatie, namelijk die van een eigenaar die zich laat rijden door een chauffeur. Wie dat vaak en over grote afstanden doet, koopt er wellicht zelfs een alternatief mee voor een vliegtuig. Wie ook weleens zelf rijdt is echter beter af met een luxe sedan en als een ideale gezinsauto het doel is, is een grote SUV met een flexibeler interieur (hoewel krapper) waarschijnlijk een beter alternatief. Groot zal de markt voor de LM dus niet worden, maar voor dat hele specifieke doel is het luxeniveau voor dit geld onverslaanbaar; vergelijkbare luxe achterin vind je alleen op Maybach-niveau, en die is vele malen duurder dan deze luxe bus. Voor wie dat genoeg reden vindt om er één te ambiëren, is er goed nieuws: de importeur heeft de LM weliswaar niet op zijn website staan, maar kan hem op verzoek stiekem toch leveren.
Lezersreacties (64) (gesloten)
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.