Lexus ES (2020) vs. Volvo S90 (2020) - Occasion Test

Je hoeft niet eens zo heel erg ver terug te gaan in de tijd om te zien dat de sedan eerder regel dan uitzondering was. In het zakelijke segment geniet deze koetsvorm vaak de voorkeur. En kijken we naar andere markten, zoals de Verenigde Staten en Azië, dan is al snel duidelijk dat de hatchback en de stationwagon daar niet de overhand hebben, terwijl wij die juist als sportiever en praktischer beschouwen. Ten opzichte van een carrosserie met een groot luik achterin heeft de sedanvorm een aantal belangrijke pluspunten: de koets is stijver, de luchtweer­stand lager en het afrolgeluid van de achter­banden dringt minder door tot het interieur, net als andere rijgeluiden. Daar staat tegen­over dat je geen koelkast naar binnen kunt schuiven en als de rugleuning niet neerklap­baar is, kunnen langere voorwerpen ook niet mee. Kortom, op het gebied van gebruiks­gemak delft de sedan absoluut het onder­spit. In het geval van de Lexus heb je geen keuze, want die is er niet als stationwagon.

De Volvo uiteraard wel, want dat merk staat zo ongeveer synoniem voor de grote gezins­auto. Die stationwagon heet in dit geval V90. We hebben twee occasions van circa twee jaar oud die ieder met een eigen label in de showroom staan. Bij Volvo kan dat een auto van maximaal vijf jaar oud zijn, met maximaal 150.000 km op de teller. De garantieperiode kent geen kilometerbeper­king. Lexus verlengde onlangs de garantie­termijn naar tien jaar – dat geldt ook voor occasions – en maximaal 200.000 kilome­ter. Dan moet je jaarlijks voor onderhoud naar de Lexus-dealer en wordt de termijn telkens met een jaar verlengd. Maak je alleen gebruik van de 24 maanden garantie die het Lexus Select-label geeft, dan hoeft je niet per se naar de dealer voor onderhoud en geldt een maximum van 160.000 kilometer.

WEINIG FISCAAL VOORDEEL

Voor het eerst sinds 1989 besloot Lexus in 2018 om de ES naar Europa te exporteren, waar hij de plaats van de GS innam. Het is een zustermodel van de iets eerder gepresenteerde Toyota Camry, die eveneens zijn comeback op ons continent beleefde. Grootste verschil met de GS is de aandrij­ving, die bij de ES op de voorwielen zit. In onder meer de VS zijn er ook een ES 350 met V6 en een ES 250 met viercilinder­motor. Op onze markt valt er niets te kiezen, de ES is alleen te koop als 300h, een hybride. Je hebt als koper alleen maar keuze uit verschillende uitrustingsniveaus, met als absoluut topmodel de super-de-luxe President Line. Tot op heden zijn er in Nederland een kleine 450 exemplaren van de ES verkocht; het is en blijft moeilijk om in dit segment voet aan de grond te krijgen.

De Duitse drie blijven dominant. Het is best opmerkelijk dat er niet enige vorm van fiscaal voordeel is voor een auto als deze, die uitblinkt op het gebied van brandstof­verbruik, bijvoorbeeld in de vorm van korting op de wegenbelasting. Het enige wat nog van invloed is op de aanschafprijs is de iets lagere bpm dankzij de CO2-uit­stoot van slechts 125 gram. Voor een auto van dit formaat en gewicht is dat zeer laag. Daarnaast geniet je in de dagelijkse praktijk van het feit dat je minder brandstofaccijns betaalt, want zuinig is de ES zeker.

BRILJANTE AANDRIJFLIJN

Kom je ergens met een ES voorrijden, dan is de kans vrij groot dat iemand je erop aanspreekt. Het is een tamelijk imposante verschijning en veel mensen schatten deze Lexus een stuk duurder in. De afwerking is top, geen naadje zit scheef en dat geldt ook voor het interieur. Mooie materialen, een hoge bouwkwaliteit en daarbij is hij ook nog eens lekker eigenzinnig vormgegeven, zonder dat het stoort. Na een druk op de startknop staat de aandrijflijn op scherp, maar de motor zal niet altijd aanslaan. En ook al doet hij dat wel, dan hoor je daar alsnog weinig van, want de ES is een enorm stille auto. De combinatie van een 2,5-liter­motor met een 120 pk sterke elektromotor (die meteen zijn maximumkoppel levert) is briljant. Het geheel is gekoppeld aan eentraploze automaat en alles staat in het teken van optimale efficiëntie en verfijning.

De behoefte aan een V6 is er dan ook niet, want er is ruim voldoende vermogen. Het verwengehalte is hoog, precies zoals je dat van een vijf meter lange limousine van dit merk verwacht. Dat geldt ook voor de af­stemming van het onderstel, ook al geeft hij dwarsrichels nadrukkelijker door dan een E-klasse. Onder alle andere omstandig ­heden staat het comfort echter op hoog niveau. Dat wordt gecombineerd met een besturing die voldoende scherpte biedt en het rijplezier niet wegneemt. Op de bedie­ning geen kritiek, behalve op het touchpad waarmee je het infotainmentsysteem bedient. Dat vraagt flink wat gewenning en is na die periode nog steeds niet optimaal.

ALTIJD EEN VIERCILINDER

Precies 25 jaar geleden was er ook al een Volvo S90, als opvolger van de 960. Althans, hij kreeg een nieuwe naam. Een 3,0-liter zes-in-lijn dreef de achterwielen aan. Dat model bleef een jaar in productie en werd feitelijk opgevolgd door de S80. Na twee generaties was het in 2016 tijd voor de huidige S90, met in alle versies een 1.969 cc metende viercilinder, benzine of diesel. Van 150 pk in de D3 tot 408 pk in de plug-in hybride T8 en altijd gekoppeld aan een automatische achtversnellingsbak. En dan te bedenken dat heel veel Volvo-rijders dat vooral deden vanwege die fijne vijfcilinder met zijn karakteristieke geluid. Natuurlijk is het zo dat die vierpitter met turbo beter presteert, maar dat maakt het gemis er niet minder om. In 2020 heeft Volvo het gamma opgefrist, verdween de diesel en kregen de benzinemotoren assistentie in de vorm van een starter-generator. Vanaf dat moment gingen ze als B4 of B5 door het leven. Tegelijk voerde Volvo een tempolimiet in: de topsnelheid van alle modellen bedraagt 180 km/h. Sinds begin 2022 is de S90 (en de V90) er alleen nog maar als plug-in hybride.

Dat er nu voor is gekozen om alleen nog maar de T8 te leveren, is puur gedreven door de bpm. De T8 (19 g/km) was maar € 1.600 duurder dan de B5 (153 g/km) en voor dat geld heb je onder meer 205 pk extra en vierwielaandrijving. En een oplaadbare accu voor 89 elektrische kilometers. De S90 is minstens zo’n fraaie en imposante verschijning als de ES, ook al slaat dit taxi­ zwart het geheel een beetje dood. Er is niet krampachtig geprobeerd om ontwerptrekjes van oude Volvo’s over te nemen. Het design is verfrissend en vernieuwend, met als meest opvallende element de achterkant. Het interieur ziet er een stuk strakker en opgeruimder uit dan dat van de Lexus en is – zeker met al dat hout – typisch Scandina­ visch. En dan die stoel. Of beter: zetel. Zit de Lexus al niet beroerd, dit is nog weer een klasse beter, zoals we dat van Volvo gewend zijn. In het midden van het dashboard zien we een staand scherm dat vrijwel alle functies herbergt, ook die van de klimaat­ regeling. Je raakt er snel mee vertrouwd en het werkt intuïtief. Starten doe je met een draaiknop op de middenconsole. De vier­ cilinder laat zich tijdens het optrekken goed horen en wekt even de indruk een te zware dobber aan de S90 te hebben. Zeker, met zijn 300 Nm levert hij voldoende trekkracht, maar in akoestisch opzicht komt het een beetje armetierig over. Zelfs als je maar weinig gas geeft, klimt de motor alsnog snel in toeren, alsof de transmissie in de Sport-stand staat. Eenmaal op gang keert de rust weer in de machinekamer en daalt het toerental bij 100 km/h tot ver beneden de 2.000. De besturing reageert met iets meer enthousiasme op je commando’s. Daaraan zijn de bredere banden ook deels debet. Alles bij elkaar voelt de Volvo iets ‘sportiever’ aan dan de Lexus, maar naast een 5-serie zal dat anders uitpakken. Hoe dan ook, hij rijdt fijn en heeft een prima onderstel, met als bijzon­ der detail een dwarsgeplaatst bladveerpakket op de achteras.

COMPLEET EN GOEDE GARANTIE

Beide auto’s hebben de term ‘Business’ in hun typeaanduiding en dat duidt doorgaans op goed aangeklede modellen tegen een aantrekkelijk tarief, zodat de bijtelling een tikkie vriendelijker is. En inderdaad, zowel de Lexus als de Volvo laat nauwelijks nog iets te wensen over. De ES heeft in deze uitvoering zelfs een schuifdak. De S90 stelt daar een elektrisch bedienbare achterklep en neerklapbare achterbankleuningen tegenover. Leren bekleding en elektrische stoelverstelling – in de S90 is die zelfs uitgevoerd met een geheugen – maken ook deel uit van de zakenpakketten van beide auto’s. Op het vlak van assistentiesystemen ontbreekt het aan vrijwel niets. Adaptieve cruisecontrol, actieve rijstrookbegeleiding en verkeersbordherkenning zijn allemaal aan boord.

In de Volvo worden die nog aangevuld met dodehoekwaarschuwing en een extra modus die semi-autonoom rijden mogelijk maakt. Topscores in de Euro NCAP-botsproeven spreken voor zich en de Lexus heeft ook voor de achterpassagiers zij-airbags. De Volvo rolt op 18-inch wielen, de Lexus heeft wielen van een maatje kleiner, maar dat zie je er niet aan af. Een iets beter hifi-systeem zou het grote genieten in deze auto’s vervol­maken, dus er blijft toch nog iets te wensen over. Of je nu voor de Volvo kiest of voor de Lexus, je krijgt in beide gevallen een auto die uiter­lijk, technisch en qua garantievoorwaarden niet onderdoet voor een nieuwe.