Test: Kia Sorento (2002)
Kwestie van trots
Kia aast op de BMW X5 en Mercedes M-klasse. Dat doen ze met de Sorento, waarmee we voor het eerst reden. Eerste indruk: BMW en Mercedes kunnen gerust zijn - de Sorento is een prima auto, maar aan de Duisters tipt 'ie nog niet. Maar als je het over waar voor je geld hebt...
Zit dat logo nou in de weg of niet? Dat is de vraag die door het hoofd spookt als we aan het stuur zitten van de Kia Sorento. Het Koreaanse merk heeft de afgelopen jaren naam gemaakt als fabrikant van betaalbare auto's in de meest uiteenlopende klassen. Van kleine autootjes als de Pride tot grotere MPV's als de Carnival. En uitblinken deden ze in ieder geval op één vlak: de prijs. Maar verder waren het auto's die je niet gemakkelijk warm of koud maakten. De verfijning, de afwerking en de hedendaagsheid lieten te wensen over.
Maar nu rijden we de Sorento, de laatste creatie van de Koreanen. En die doet ons die andere Kia's even vergeten. De afwerking is eenvoudigweg top - alle naden zijn keurig gelijk, er zitten geen scherpe randen aan het kunststof en we voelen mooie materialen. En modern is 'ie ook: hij is getekend met strakke lijnen, er tokkelt zachtjes 'n common-raildiesel onder de motorkap en we zien een draaiknopje voor de elektronisch inschakelbare vierwielaandrijving.
Hulp van Porsche
Technisch gesproken is de Sorento een echte terreinwagen. Hij is gebouwd op een ladderchassis en heeft een inschakelbare vierwielaandrijving met lage gearing. Broodnodige voorwaarden voor de beste terreineigenschappen, maar ingrediënten die vaak killing zijn voor een behoorlijk weggedrag op de verharde weg. Daar verrast Kia ons weer. De testroute die we reden met de nieuwe Sorento op de buitenweg was afwisselend met snelweg, bochtige bergwegen en wat rustigere provinciale wegen. Een mooie mix om een heel behoorlijke indruk te krijgen van Kia's 4x4. En die eerste indruk is positief. Hij is zeker wat stuiterig op korte oneffenheden, maar hij gaat niet overdreven op een oor hangen als het wat harder de bocht in gaat. En op lange stukken is hij de rust zelve. Saillant detail: voor de onderstelafstemming voor de Europese markt werd de hulp van Porsche ingeroepen. Niet dat 'ie nu strak als een 911 op de weg ligt, maar we denken dat in elk geval 't ongewenste waggelen en stuiteren er wél door de Duitse specialisten zijn uitgehaald.
Het introductieprogramma bood niet de ruimte om de Sorento eens uitgebreid op z'n terreincapaciteiten te beoordelen; we moesten ons beperken tot een paar kilometer onverharde wegen met een paar flinke kuilen erin. Maar zonder uitputtende hellingen zodat we de lage gearing niet hebben hoeven gebruiken. Maar door kuilen en over stenen kruipt hij in ieder geval met gemak.
Vreemde bakken
De Sorento-klant kan kiezen uit drie motoren: een 2,4-liter viercilinderbenzinemotor, een 3,5-liter V6-benzine en een 2,5-liter viercilinder common-raildiesel. Die laatste was als enige beschikbaar op de introductie en dus baseren we al onze indrukken daarop. Deze nieuwe diesel komt bij Kia-moeder Hyundai uit de kast en met name op de snelweg laat hij zich van z'n beste kant zien. Niet speciaal door z'n snelheid, want daarover hebben we nog wel wat te wensen, maar door z'n rust en stilte. Bij 140 km/h heb je niet het idee met een diesel onderweg te zijn.
We reden zowel de handbak als de automaat en over beide zijn we niet onverdeeld enthousiast. De automaat weet vaak niet wat hij wil en schakelt druk heen en weer tussen de derde en vierde versnelling. Met de handbak konden we er zelf ook niet altijd uitkomen en moesten vaak even terugschakelen omdat de CRDi zich bijna verslikte.
Eigen trots
De eerste Sorento's staan bij de dealer als u dit stukje leest. Bij de de 2.4 en de 2.5 CRDi is er keus uit vier uitvoeringen; de V6 heeft maar twee versies. Instappen doe je in de 2.4 LX voor 24.995, en dan heb je al lichtmetalen velgen, voorruitverwarming (alleen ter hoogte van de ruitenwissers) en airconditioning. De EX Custom doet daar nog cruise control, chroom in het interieur en een hoogtemeter in het plafond bij. De EX heeft een vierwielaandrijving die vanzelf inschakelt en de krachten over de voor- en achteras verdeelt. Ook de airco regelt zich trouwens automatisch. De EX Luxe is helemaal de top met standaard leren bekleding en een elektrisch verstelbare stoel.
Als u naar de prijzen kijkt, ziet u dat de vraagprijzen niet overdreven hoog zijn. En eerlijk is eerlijk, u krijgt er een leuke auto voor terug, met heel beschaafde rij-eigenschappen. En het is aan uw eigen trots om te bepalen of dat logo in de weg staat.