Jaguar XF Sportbrake 25t Portfolio (2018)

Puur zakelijk gezien zou het leidende criterium bij het ontwerpen van een stationwagon de beschikbare ruimte moeten zijn. Maar een stationwagon moet tegenwoordig niet alleen praktisch zijn, maar ook fraai staan op de oprit. Het feit dat vormgeving een prominentere rol mag spelen, betekent bovendien dat een merk als Jaguar beter tot zijn recht komt. Bij de ontwikkeling van de nieuwe XF Sportbrake heeft design in elk geval niet heel veel mogen lijden onder de functie. Met de bank omhoog slikt de XF Sportbrake 565 liter en wanneer de achterbank platgaat, groeit dat tot 1.700 liter. Dat klinkt als veel, maar in de praktijk blijkt het niet noemenswaardig meer dan de concurrentie. Vanwege de in lengterichting geplaatste motor heeft de XF op de achterbank iets minder beenruimte dan gemiddeld in dit segment, maar dat levert weinig bezwaar op. Tenzij er vier mensen van meer dan bovengemiddelde lengte in plaatsnemen.

Het dashboard van de XF kenmerkt zich door bijna karakteristieke eigenwijsheden. De ronde bedieningsknop van de automaat die uit de middentunnel oprijst, de uitstroomopeningen van de ventilatie die geruisloos omdraaien in het dashboard na het starten van de motor: aan leuke details ontbreekt het niet. Bovendien werkt het vanzelfsprekend. De eigenzinnige bediening van de automaat levert geen problemen op en voor de rest van de fysieke bedieningsknoppen geldt hetzelfde. Daarnaast is het touchscreen van Jaguar de afgelopen jaren flink verbeterd. In ons testexemplaar zit het duurste systeem, maar de responstijd, grafische kwaliteiten en menustructuur zijn dan ook van hoog niveau. De kwaliteit van het leer en de eerste indruk die het interieur maakt, sluiten daar naadloos op aan. Eigenlijk lijkt er helemaal niets te klagen. Totdat je overstapt in de concurrentie. Dan blijkt dat veel dingen in de Jaguar weliswaar niet slecht zijn, maar toch beter kunnen.

Pluim

Het onderstel van de Jaguar verdient de grootst mogelijke pluim, vooral op dynamisch vlak. Bijna zonder onderstuur duikt de XF een bocht in en bij snel gas lossen komt de achterkant voorspelbaar omzetten. Misschien niet het primaire criterium waarop een auto als deze wordt uitgezocht, maar dat maakt de prestatie niet minder knap. Door de hoeveelheid feedback en die balans staat de XF in dynamisch opzicht in dit segment op eenzame hoogte. Met 19-inch wielen en adaptieve schokdempers blijft er bovendien voldoende comfort over om lange afstanden af te leggen zonder dat de Britse stationwagon vermoeit. Net als het onderstel weet ook de aandrijflijn van de XF ons enthousiast te maken. De 2,0-liter viercilinder turbomotor in de neus levert in het geval van de 25t 250 pk en 365 Nm koppel tussen 1.200 en 4.500 tpm. Door die brede spreiding van de maximale trekkracht presteert de XF moeiteloos, waardoor de onwilligheid van de automaat van ZF om terug te schakelen ook geen bezwaar vormt. Ga je meer van de aandrijflijn vragen, dan klinkt de motor voor een viercilinder opvallend goed en wordt ook de ZF-bak alerter. Hij voelt je wensen snel aan. Als het er echt op aankomt, presteert de Jaguar sterk.

De Jaguar kost zoals getest € 90.087. Voor dat geld ontbreken er toch wat kleine dingen. Een head-up display bijvoorbeeld, een geheugen voor de elektrische stoelverstelling, maar ook veiligheidsopties zoals adaptieve cruisecontrol en het lichtmetaal met een inchmaatje minder. Sowieso is Jaguar niet zo scheutig met zijn veiligheidssystemen. Het meeste kan wel, alleen tegen meerprijs. Jaguar rijden mag kennelijk wat kosten. Maar luchtvering op de achteras krijg je standaard.