In dit stukje Duitsland is het net alsof je in Amerika rijdt

De menukaart belooft ‘free refills’ voor koffie, maar ook ‘mashed potatoes’, ‘mac and cheese’ en uiteraard burgers en ‘ribs’. Uit de speakers van het etablissement klinkt ‘Honeycomb’van Jimmie Rodgers, waarvan de warme klanken een vergeefse poging doen om goed te mengen met de R&B die ons vanuit de open keuken bereikt. Het interieur ademt de onmiskenbare sfeer van een Amerikaanse ‘Diner’, en dat is dit uitvoerig met neonlicht versierde geheel dan ook. Op en top Amerikaans, maar niet in Amerika.

Deze Diner is één van de vele gevolgen van de enorme Amerikaanse aanwezigheid in de regio rond het Duitse Kaiserslautern, die dankzij met name de Ramstein Air Base zo’n 50.000 Amerikanen huisvest. Daarmee is dit de grootste Amerikaanse militaire gemeenschap buiten de Verenigde Staten en alles hier lijkt te zijn ingericht om het hen zoveel mogelijk naar de zin te maken. Of, om de woorden van Michael Cumiskey te gebruiken: “Alles is erop ingesteld om de Amerikanen zoveel mogelijk geld af te troggelen.”

Flinke korting op gloednieuwe Amerikaanse BMW's

Cumiskey kan het weten, want hij verkoopt bij BMW Military Sales gloednieuwe BMW’s aan de hier gestationeerde militairen. Specifiek aan hen, want de aan Ramstein en de overige bases gelieerde Amerikanen hebben een uitzonderingspositie in Europa. Zij kunnen bij onder meer BMW een gloednieuwe, maar Amerikaans uitgevoerde auto bestellen en daar gedurende hun uitzending naar Duitsland in rijden zonder dat de TÜV-keurmeester kan zeuren over de rode richtingaanwijzers, hoge uitstoot en eventuele andere zaken die in Duitsland niet zijn toegestaan.

Belangrijker is dat er geen belasting wordt betaald over de auto’s, die speciaal voor de militaire gemeenschap vaak ook nog met een flinke korting worden aangeboden. De auto’s hier zijn dus van een echte buitencategorie, want als normale sterveling kun je zo’n Amerikaans gespecificeerd model alleen aanschaffen als je bereid bent om door het tijdrovende en geldverslindende importproces te gaan. In de buitenwijken van ‘K-town’, zoals de Amerikanen het noemen, passeren we de ene na de andere autohandelaar, waarbij het gros zich volledig heeft toegelegd op de ‘Military Sales’ en dus voor Amerika bestemde auto’s. Die zijn er hier in alle denkbare vormen en maten. BMW is erg in trek bij de naar Europa gezonden Amerikanen, maar we zien minsten zoveel Amerikaanse SUV’s en minivans. Ook de Aziatische merken Honda, Toyota, Kia en Hyundai zijn populair, waarbij het vaak om modellen gaat die we in Europa niet kennen.

Volgens Ford is elektrische Explorer hartstikke Amerikaans

Maar we zijn hier in de eerste plaats, omdat volgens Ford de elektrische Explorer hartstikke Amerikaans is. Om het persbericht uit 2023 te citeren: “Het gestroomlijnde koetswerk van de nieuwe Explorer weerspiegelt de geest en de assertieve stijl van Fords iconische Amerikaanse SUV voor een nieuw elektrisch tijdperk”. Bijzonder, want op papier is deze auto zo Europees als een aan de fles vastgemaakte dop. Hij rolt in Keulen van de productieband, ontbreekt in Noord-Amerika op de prijslijst en is bovendien gebouwd op Volkswagens MEB-platform. Om te zien wat er van de marketingpraatjes overblijft als we de Europese Explorer voor de Amerikaanse leeuwen gooien, zouden we hem het liefst naar de VS laten verschepen. Dat gaat helaas niet, dus kiezen we het meest haalbare alternatief.

Prima zitpositie

Wat in ieder geval niet zo Amerikaans is aan onze Explorer, is zijn veercomfort. De ‘sportieve’ afstemming van het onderstel maakt deze Ford toch enigszins een hobbelpaard en dat merken we tijdens deze langere rit toch net een beetje intenser dan normaal. De zitpositie achter het stuur is prima, al is de zitting wel wat kort. Op de autobahn laten we ons één keer kort en erg on-Amerikaans gaan (bij 185 km/h houdt het op) maar verder gaat het ontspannen met snelheden die afhankelijk van regels en verkeersdrukte ergen tussen de 100 en de 130 km/h liggen. We zijn immers aan het roadtrippen, en daar past haast niet bij. Het verbruik blijft met rond de 20 kWh per 100 kilometer mooi binnen de perken en dat betekent dat we het met één laadstop makkelijk redden op deze krap 500 kilometer lange rit.

Tanken in gallons

De Fordfabriek in Keulen ligt op de route en is dus een bijna onvermijdelijke tussenstop, maar daarna gaat het snel door naar ‘Amerika’. Dat kun je in het geval van de Ramstein Air Base trouwens bijna letterlijk nemen. Het 1.400 hectare grote complex is de hoofdvestiging van de US Airforce in Europa en Afrika en bevat behalve twee landingsbanen en de daaraan gelieerde panden onder meer ook basisscholen, winkelcentra en tankstations. Tanken gaat daar in gallons, betalen in dollars en de prijzen zijn vergelijkbaar met die in de VS, dus het is niet gek dat de Amerikanen hier rustig voor een Hellcat of Suburban kiezen.

Ford Explorer naast de Amerikaanse Explorer PHEV.

Op de basis wordt naar verluidt ook in auto’s gehandeld, alleen gaat het daar – hoe heerlijk Trumpiaans – louter om in Amerika gebouwde exemplaren. Wie een Japanse of Europese auto wil, zal zich dus moeten melden bij één van de vele dealers en handelaars buiten het terrein. Daar zijn we blij mee, want de Air Base zelf is voor ons als Europese burgers niet toegankelijk. Eén van de vele toegangswegen gelukkig wel, en daar wanen we ons even écht in Amerika. De stroken zijn enorm breed, voor ons rijdt een Amerikaanse ‘truck’ en overal om ons heen zien we de oranje stadslichten en ‘side markers’ van auto’s die hier eigenlijk niet thuishoren. Of wel, want de Europese Explorer is in dit Amerikaanse landschap pas écht misplaatst …