Hyundai Bayon 1.0 T-GDI - Skoda Kamiq 1.0 TSI - Vergelijkende Test

Het knaagt al een hele week: dat gevoel dat je weet dat er iets niet helemaal klopt, maar dat je niet kunt benoemen wat het precies is. Er is iets met de Skoda Kamiq en gelukkig zijn de Tsjechen zo vriendelijk om zelf met de oplossing te komen, door de auto op de cover van de prijslijst schuin van boven te portretteren. En dan valt het kwartje: het is net een hatchback. Hoewel de scheidslijn tussen een SUV en een hatchback met de komst van de cross-over al flink verwaterde, mag de Kamiq eigenlijk niet eens die laatste titel dragen. Het is gewoon net een Skoda Scala met iets meer bodemvrijheid.

Toch gaat de prijs voor de meest verwarrende auto in dit verhaal niet eens naar de Kamiq, maar naar zijn kersverse tegenstander: de Hyundai Bayon. Net als de Skoda een cross-over in het B-segment. Tot zover niet gek, ware het niet dat de Koreanen in dat segment al vertegenwoordigd zijn door de Kona. Die blijft naast de Bayon verkrijgbaar en zit in alle ons bekende dimensies binnen vijf centimeter van zijn nieuwe merkgenoot. Het enige verschil (op het eerste gezicht dan) is dat de Bayon verkrijgbaar is met 100 pk en handbak of 120 pk en automaat, terwijl de Kona er alleen is met 120 pk en een handgeschakelde bak. En als hybride en elektrische uit voering natuurlijk, maar dat is weer een ander verhaal.

PLATFORM VAN DE i20

Toch schuilt in die laatste zin wel het fundamentele onderscheid tussen de twee auto’s. De reden dat de Bayon niet als hybride of elektrische versie in de prijslijst staat, is namelijk dat hij op een heel ander platform staat. Hetzelfde platform als de gloednieuwe Hyundai i20 en zodra je instapt zijn de overeenkomsten tussen de twee dan ook onmiskenbaar. Allerminst een schande, het betekent dat de Bayon een modern digitaal instrumentarium heeft en daarnaast een prima multimediasysteem dat makkelijk werkt. De zitpositie laat zich keurig verstellen en hoewel de stoelen geen prijzen zullen winnen, ondersteunen ze voldoende goed voor langere ritten. Wel voelt het geheel een beetje goedkoop. Dat zit hem niet alleen in de materiaalkwaliteit, maar ook in het feit dat de tankdop moet worden ontgrendeld met een hendeltje onderaan de bestuurdersstoel en dat alleen het zijraam aldaar zich met één druk op de knop volledig automatisch opent en sluit. De andere knopjes moet je dus vasthouden en dat zien we niet veel meer.

Op de achterbank en helemaal achterin heeft de Bayon net iets minder ruimte te vergeven dan de Kona. Ook dan de Kamiq trouwens, die vooral in de kofferbak hoge ogen gooit met 400 liter inhoud. Voor een B-segmenter is dat een keurige waarde en de achterbank heeft er ook niet echt onder geleden. Daar zijn de verschillen kleiner, maar wint de Kamiq nog steeds. Helemaal voorin valt op dat er wat knoppen en schakelaars in zitten die we kennen uit oudere producten van de Volkswagen Groep. Niet het nieuwste van het nieuwste dus en ironisch genoeg werkt het daardoor allemaal prettiger dan de nieuwe generatie van multimediasystemen. Nee, de blits zul je er niet mee maken, maar het is lekker intuïtief en trefzeker te bedienen. Daar komt bij dat Skoda mooiere materialen gebruikt dan Hyundai, waardoor de sfeer aan boord beter past bij een product dat toch een flinke financiële waarde vertegenwoordigt. Want met een vanafprijs van dik ! 26.000 en een totaalprijs inclusief opties van meer dan ! 28.000 is de Skoda Kamiq bepaald geen goedkope auto.

Het geld is in ieder geval niet gaan zitten in een heel dikke krachtbron, want de 1.0 TSI met 110 pk is de basismotor in de kleinste Skoda SUV. De zeer oplettende kijker ziet trouwens aan het kenteken dat de gefotografeerde Kamiq er nog eentje van voor de recente motorupdate is, waar het vermogen van de driecilinder met 5 pk terugliep in verband met diverse uitstootverlagende maat regelen. De test hebben we dan ook gedaan met de nieuwste uitvoering, want we zouden immers niet willen sjoemelen met de prestaties. Die zijn, ook met 110 pk, nog altijd voldoende. De straatstenen zullen niet wit wegtrekken van schrik als de Kamiq de hoek om komt, maar omdat de 200 Nm al vrij vroeg beschikbaar is, lijkt het alsof de de Kamiq over meer reserve beschikt dan in werkelijkheid het geval is. Samen met de licht maar duidelijk schakelende zesversnellingsbak vormt het geheel een ontspannen aandrijflijn waar weinig opmerkelijks aan te vinden is.

INTELLIGENT

Dat ligt in het geval van de Bayon wel een beetje anders, daarover valt juist heel veel te vertellen. Over de zesversnellings bak vooral, die Hyundai de naam ‘Intelligent Manual Transmission’ heeft gegeven. Het intelligente eraan is dat het koppelingspedaal niet rechtstreeks verbonden is met de koppeling zelf, maar met een computer. Zodra je het intrapt, vertel je de auto eigenlijk dat de koppeling bediend moet worden door een elektro-hydraulisch systeem. Daardoor kan de auto zonder tussenkomst van de bestuurder de motor afkoppelen en uitschakelen bij uitrollen, net zoals veel auto’s met een automatische versnellingsbak ook doen. In het begin is het vooral heel vreemd dat de digitale toerenteller bij uitrollen soms naar 0 wegzakt, terwijl de pook van de bak nog gewoon in de versnelling staat en je voet niet in de buurt van de koppeling zit. Dat went echter vrij snel, zeker omdat er bij aankoppelen slechts een heel lichte vertraging merkbaar is.

Door dit systeem blijft er echter ook geen gevoel over in de koppeling en dat went minder snel. Na een week rijd je nog altijd regelmatig met te veel toeren weg. Dat komt enerzijds doordat het aangrijppunt moeilijk te voelen is en anderzijds omdat het pedaal altijd een fractie van een seconde achter je gedachten aan loopt. Er zit immers een extra stap tussen jou en de daadwerkelijke koppeling. Maar het blijkt in de praktijk wel te werken, de Bayon scoort bijna 1 op 18, al heeft dat ook deels te maken met het 48 Volt Mild Hybrid systeem dat de startmotor een klein beetje laat helpen bij het aandrijven. Veel is dat niet en de prestaties zijn dan ook tamelijk bescheiden. Het gevoel van reserve dat de Kamiq zo overtuigend fingeert, ervaar je in de Bayon in ieder geval niet.

Ook het onderstel van de Hyundai weet minder te overtuigen. Men mikt vooral op comfort en in principe is daar natuurlijk niets mis mee. Drempels en slecht wegdek handelt de Bayon dan ook makkelijk af en de reacties in de koets bij lastwisselingen zijn goedmoedig maar uitgesproken. De prijs daarvoor is de relatief beperkte gripreserve, het hoeft niet heel erg hard te gaan om de neus weg te laten schuiven en bij stevig remmen duikt de neus wel erg enthousiast richting asfalt. Zo overtuigend zelfs dat de achterwielen niet veel meer bijdragen aan de remwerking, met een opvallend lange remweg tot gevolg. Bijna 40 meter heeft de Bayon nodig om van 100 km/h tot stilstand te komen.

MEER VOOR MINDER

Zelfs op all season-banden weet de Skoda daar bijna 2 meter vanaf te snoepen. Ook de Kamiq mikt vooral op comfort en daar slaagt de Tsjech beter in, juist door iets minder soepel te zijn. Dat betekent meer contact met de weg, maar daardoor ook het gevoel dat je weet wat er gebeurt. Overigens is het allemaal relatief, want zet de Kamiq naast iets als een Ford Puma en het lijkt opeens ook een schuimkussen. In deze vergelijking bevalt het compromis dat Skoda kiest echter het best.

Wellicht is dat de reden van de prijs. We haalden het al even aan: zoals getest kost de Kamiq ruim € 28.000 en full options is hij dan bepaald niet. Attributen als dodehoeksensor, stoelverwarming, achteruitrijcamera of elektrisch inklapbare buitenspiegels zitten er bijvoorbeeld niet op. De reden dat we die zaken specifiek benoemen is dat ze op de Bayon wel aan wezig zijn, terwijl die bijna € 1.000 minder kost. Meer voor minder dus, al valt er bij Hyundai minder te kiezen aan losse opties of pakketten. Wie bijvoorbeeld prijs stelt op een dodehoeksensor (maar ook bijvoorbeeld een regensensor), moet dus door sparen voor de Premium. Op goedkopere uitvoeringen zijn die voorzieningen simpelweg niet verkrijgbaar. Wel altijd standaard is vijf jaar garantie en dat is nog een jaartje langer dan je van de Skoda-dealer krijgt.