Test: Hyundai Bayon

Lang leve de modulaire ondersteltechniek. Hoe klein de niche ook is, de fabrikanten komen geheid met een model op de proppen om aan elke klantenwens te voldoen. In het geval van de op de i20 gebaseerde Hyundai Bayon gaat het waarschijnlijk om aardig wat klanten. Een beperkt formaat in combinatie met een riante interieurruimte, dat is het succesrecept van de mini-SUV. Ook de Bayon is vormgegeven volgens de recentste designtaal van het merk, die absoluut gedurfd kan worden genoemd. Zelfs een Audi zou een complex kunnen krijgen van de grote grille. En ook al oogt de Hyundai vanuit bepaalde perspectieven wat Zweeds, met name aan de voorzijde is de verwantschap met zijn grote broer Tucson overduidelijk.

Over de vele designelementen zouden we eindeloos kunnen praten, maar wat betreft de motoren zijn we snel klaar. De instapkrachtbron vormt een 84 pk viercilinder. Een stapje hoger in het motorengamma vinden we de driecilinder turbomotor met 100 of 120 pk. De 100 pk-versie kan tegen meerprijs worden voorzien van mild-hybrid techniek, de 120 pk sterke Bayon krijgt altijd 48 volt-techniek mee. Of de variant met 120 pk ook naar Nederland komt is op dit moment nog niet bekend. Bij ons is de i20 met maximaal 100 pk leverbaar, in andere landen staat de sterkere uitvoering van de 1.0 T-GDI wel in de prijslijst.

Dashboard i20

Het dashboard met het digitale instrumentarium en het grote centrale display op de middenconsole kennen we al uit de i20. Hoewel de Bayon ten opzichte van de i20 maar vier centimeter hoger is, verloopt de instap voorin en achterin veel comfortabeler. Op de achterbank is er net een handbreedte meer ruimte tussen de knie en de voorstoel – het is te doen, ook voor volwassenen die langer zijn dan 1,80 meter. Afgezien van de stijlvolle stoelbekleding is ook de goede overzichtelijkheid een sterk punt.

Aandrijflijn

Onze testauto heeft de sterkste aandrijflijn met handgeschakelde zes-versnellingsbak. Tegen meerprijs is een zeventraps transmissie met dubbele koppeling leverbaar. De handgeschakelde variant is in technisch opzicht de interessantste, omdat de koppeling hierbij niet alleen door de linkervoet, maar ook door een motortje wordt bediend. Zodra de bestuurder van het gas gaat, wordt de aandrijflijn, mits het energieniveau in de lithium-ion accu hoog genoeg is, automatisch losgekoppeld. Dan zeilt de auto met stationair toerental of zelfs met uitgeschakelde motor stilletjes door de stad. Vervolgens start de redelijk geruisloos werkende krachtbron weer automatisch als het koppelingspedaal weer wordt ingetrapt, wat probleemloos verloopt.

We hebben over de trekkracht en de voorwaartse drang van de lichtvoetig aanvoelende Bayon niets te klagen. Het enige manco is de wat trage respons als je snel schakelt. Jammer, want in andere opzichten vormt de straf geveerde, maar toch harmonieus aanvoelende Bayon een harmonieus totaalplaatje. We zeiden het al, die modulaire techniek van tegenwoordig is zo gek nog niet.

Plus en min

+ Bijzonder ruim ondanks compacte buitenmaten
+ Mooie mild-hybride aandrijflijn
- Versie met handbak lui onderin
- Tikkeltje straf