Honda Accord Tourer 2.0i Comfort – 2004 – 299.645 kilometer - Klokje Rond

Geen druppel olie

Aan het olie bijvullen kwam abrupt een einde met de aanschaf van de Accord. Geen druppel hoefde erbij de afgelopen zeven jaar. “Vooraf heb ik mij heel goed verdiept in de betrouwbaarheid van auto’s. Natuurlijk wist ik al dat je dan vrijwel altijd bij een Japanner uitkomt. Een Honda stond niet meteen op de lijst, maar toen ik deze Accord zag, was mijn interesse gewekt. Geen alledaags model, heel veel bagageruimte en hij was goedkoop. De historie was er niet bij, dus op dat vlak was het een gok. Maar hij zag er goed uit, tijdens de proefrit ontdekten we geen rare dingen en alles wat ik nodig heb, zit er op. Zelfs een elektrische achterklep, dat had ik niet verwacht.”

Martin en zijn echtgenote hebben de auto niet nodig voor hun werk. Daarom is er in al die jaren nog geen honderdduizend kilometer bijgekomen. De Accord doet alleen dienst in de vrije tijd. “We gaan meestal twee keer per jaar naar Italië, in de zomer en in de winter. En ik ga vaak fietsen met vrienden, ergens in Nederland.” De hoogste onderhoudskosten had hij in het eerste jaar. “De airco gaf de geest, wat niet zo gek is voor een auto van op dat moment veertien jaar oud. De compressor en verdamper zijn vervangen en sindsdien zitten we er weer lekker koel bij in de zomer.”

Genieten van VTEC

We hebben het hier over de zevende generatie van de Accord. Vooral in de Verenigde Staten verkoopt hij heel goed, met tot wel bijna 400.000 stuks per jaar. In Nederland deed deze Japanse middenklasser nog aardig mee in de jaren 80 en 90, daarna nam de belangstelling rap af. Zelfs in 2003, het eerste volle verkoopjaar van generatie zeven, stokte de teller bij 687 stuks. Honda heeft de naam nogal duur te zijn. Maar kijken we naar de concurrentie, dan valt dat best mee. Eerlijk gezegd plaatsen we de Accord eerder naast een Audi A4 of BMW 3-serie en daar kreeg je voor de dertig mille die de Accord Tourer kostte een karig aangekleed instapmodel. Martin betaalde slechts één tiende van de nieuwprijs. “Eerlijk gezegd had ik liever de 2.4 gehad, de tweeliter is onderin een beetje lui. Het leukste is om hem tot boven de vierduizend toeren door te halen, dan wordt de VTEC actief en is het ineens een heel andere motor. Hij klinkt anders en blijft maar kracht leveren. Het is dus niet zo dat ik vermogen tekortkom, het is gewoon een toerenmotor.”

Het enige waarvan Martin spijt heeft, zijn de vierseizoenenbanden. “Dat komt vooral door de herrie die ze zijn gaan maken. Ik sta op het punt om ze eraf te laten halen, al is het profiel nog goed. Als uit de keuring blijkt dat ik nog een paar jaar door kan rijden, laat ik er nieuwe banden onder zetten.”

Allseasonbanden Accord maken herrie

De herrie van het allseasonrubber grenst inderdaad aan het ondraaglijke, horen we van keurmeester Tim de Leeuw, die zelfs in de rij voor een verkeerslicht al ziet dat de achterbanden van de auto die voor hem staat gecupt zijn. “Ja, dat is een gezonde tic. Ik heb het zelfs als ik langs geparkeerde auto’s loop. Het bandengejoel in de Honda is zwaar irritant, ik zou het er nog geen dag mee uithouden. Jammer, want verder stuurt hij goed en die motor is een juweeltje.” Die goede wegligging dankt de Accord aan zijn zogeheten double wishbone wielophanging. “Hij stuurt echt goed. Je merkt dat hij in bochten aan de weg kleeft”, bevestigt Martin.

Aan de onderkant valt de droge aandrijflijn op. Niettemin komt Tim de nodige roest tegen. Dat er werk van is gemaakt om dat tegen te gaan, zien we aan de vettig aandoende laag op de bodem en de subframes. Goed in de gaten houden, luidt het devies. De uitlaat hangt er al vanaf de eerste dag onder en dat is een mooie prestatie. De remklauwen heeft Martin zelf van een laagje rode lak voorzien, het zit er al jaren op. “De roest moet ik goed bijhouden, ook bij de achterste wielkastranden. Verder is het nog steeds een goede auto, begrijp ik van Tim. Dan heb ik weer wat langer de tijd om door te sparen voor een opvolger. Misschien een Honda CR-V, maar een Lexus RX lijkt mij ook wel wat. Eerst maar eens de puntjes op de i voor de Honda.”

Wat mankeert er aan de Honda Accord?

• Slot linksvoor werkt niet met de centrale vergrendeling
• Veel bandengeluid hoorbaar tijdens het rijden
• Stuur staat naar links en de auto trekt naar rechts bij rechtuit rijden
• Ruitenwisserbladen voor en achter zijn versleten
• Auto trilt tijdens remmen op snelheid
• Rechtsvoor is de lak dof en zit een nieuwe (imitatie) koplamp. Linksvoor is de koplamp al een keer gepolijst
• Spiegel rechtsvoor is gebarsten
• Kentekenverlichting werkt niet
• Accu is te groot waardoor delen om de accu niet meer goed passen. Ook de kabels naar de accupolen lopen niet helemaal mooi en komen tegen de accu aan
• Gordel rechtsachter rolt niet goed op
• Stuurbekrachtiging slang rechtsvoor zweet olie
• Stuurbekrachtigingleiding (hoge druk) rechts naast de motor is gerepareerd met ongeschikte slang die nu aan het opzwellen is
• Roest aan subframe, radiateurbalk, dorpels, vulhals van de tank
• Draagarmrubbers voor hebben droogtescheuren
• Langsarmrubbers van de achterwielophanging komen los van de bus
• Hitteschild van de katalysator ontbreekt, overige bouten van de uitlaat zijn vergaand verroest en de bescherming van het flexibele deel is beschadigd
• Koelslang onder bij de radiateur lekt minimaal
• Er ontbreekt een bout van de aandrijfassteun rechts
• Aandrijfas rechts vertoont speling
• Banden hebben hoogteslag, behoorlijke cupping, zijn van slechte kwaliteit en hebben achter minder dan 3 millimeter profiel
• Roest in de wielkastranden achter

De mening van Carrec Technocenter

“Een auto die er mooi schoon bij staat en heel goed had kunnen rijden. Helaas verpesten de slechte banden en uitlijning de rijbeleving behoorlijk. Als je dat van je af kunt zetten, is de rest eigenlijk best goed. Geen gerammel, gekraak of andere afwijkende zaken, los van een trilling tijdens het remmen en een set versleten ruitenwissers. Aan de onderkant een typisch Honda-verhaal, een mooie droge aandrijflijn omringd door de nodige roest. Al met al een duimpje waard, met goede banden waren het er twee geweest.”