Honda Accord 2.0i Comfort (2008)

In de zakelijke middenklasse zijn er maar weinig dingen belangrijker dan uitstraling. Een mooie auto staat in dit wereldje praktisch gelijk aan een fraai zittend maatpak. De nieuwste aanwinst in dit segment is de compleet vernieuwde Honda Accord, volgens Honda een evolutie van het vorige model; de goede punten van die auto zijn overgenomen, terwijl aan de minpunten is gesleuteld.

Honda levert de 2,0-liter i-VTEC als basismotorisering voor de Accord. Die krachtbron levert 156 pk en een maximum koppel van 192 Nm bij 4.100 tpm. Hij beschikt over variabele kleppentiming en spreidt zijn kracht soepeltjes uit over een mooi breed toerengebied. De krachtbron lijkt zich continu aan te passen aan het rijgedrag van de bestuurder; geef veel gas en de motor laat maximaal z'n kracht lost, maar ga voorzichtiger om met het rechterpedaal en de aandacht verschuift voornamelijk naar trekkracht. Het voornaamste voordeel van deze technologie merk je wanneer je braaf luistert naar de schakelindicator in het tellerblok. De Accord wil dat je bij 50 km/h al overschakelt naar de zesde gang. Je zou verwachten dat de aandrijflijn dan gaat schokken en bokken bij zo'n snelheid, maar de i-VTEC-machine trekt zich er verrassend soepel doorheen. Natuurlijk, als je écht vermogen wilt aanspreken, zul je het prettig korte pookje naar een lager verzet moeten dirigeren, maar als je van 50 naar 120 km/h wilt optrekken in normaal stadsverkeer, geeft de motor in de Accord geen krimp. Erg indrukwekkend.

De nieuwe Accord is geen rasechte stuurauto. De maten van stuurbekrachtiging is weliswaar mooi gelijkmatig, maar in de rechtuitstand voelt de Accord was gevoelloos aan. Voor wie continu als een bezetene wil hoeken en klaverbladen wil ronden, kan dat een bezwaar zijn, maar wat ons betreft past dit gedrag juist heel mooi bij het hele karakter van de Honda. De Accord is namelijk een bijzonder goedmoedige auto. Dat voel je al wanneer je achter het stuur kruipt; Honda heeft zijn middenklasser voorzien van een stel uitstekende stoelen. Ze zijn lekker groot en zacht, maar bieden toch voldoende stevigheid. Vooral rug en schouders worden goed op hun plek gehouden.

Het veer- en rijgedrag is vooral afgestemd op comfort, maar toch stevig genoeg om niet zoekerig of zweverig te worden. Drempels neemt-ie met vertrouwen en de dempers filteren veel overbodig ongemak van het wegdek weg. Fijn is dat de auto toch scherp genoeg aanvoelt.

Bij het woord 'zakelijk' denken veel mensen vaak aan termen als 'saai', en bij 'saai' denk je al snel aan de kleur grijs. Welkom in het interieur van de Accord, waar je wordt getrakteerd op een zee aan grauwe en zwarte tinten. Vierdelig grijs, dus. Zittend op de bestuurdersstoel kijk je uit over een fraai vormgegeven, maar ingetogen gekleurd dashboard. We zien een strak dash, dat duidelijk is opgedeeld in een gedeelte voor de bestuurder een een segment voor de passagier. Hierbij valt op dat de knoppenzee uit de vorige Accord wat tot bedaren is gekomen.

Ook fijn: de materialen (zoals de zachte toplaag) zijn van een hoge kwaliteit en passen keurig in elkaar. Tot slot is de Accord vanbinnen een stuk ruimer dan zijn voorganger en is ook de zitpositie uitstekend voor elkaar.