Ford Mondeo 2.3 Ghia (2008)

De neus van de Mondeo kan ons bekoren. Als je ernaar kijkt, schieten merknamen als Aston Martin, Lexus en Jaguar in gedachten. Voor een sedan in de middenklasse heeft de Mondeo absoluut uitstraling. Met de enorme grille in het onderste deel van de bumper loopt hij mooi in de pas met merken als Audi en Peugeot. Dat is niet ieders smaak, trouwens. De achterkant van de sedan vraagt wat gewenning. Tot nu toe vinden we de Wagon mooier. Ford spreekt van 'kinetisch design', wat dat ook moge zijn.

Prima automaat
De 2.261 cc metende krachtbron in de Ford klinkt allesbehalve opwindend, maar dat verwacht je ook niet in deze auto. Hij levert een vermogen van 160 pk en een koppel van 208 Nm. Wil je meer vermogen, dan kun je ook een 2,5-liter vijfcilinder met turbo krijgen met 220 pk.

Aan de viercilindermotor van de Mondeo hangt een Durashift-zestrapsautomaat, eveneens met een sportmodus. En met de pook kun je, als je pet daarnaar staat, zelf het heft in handen nemen. De automaat doet zijn werk prima en schakelt vlot door om zo het motortoerental en daarmee het verbruik laag te houden. Kies je voor de sportieve modus, dan wacht hij wat langer met opschakelen en zijn de reacties op het gaspedaal vlotter. Over toeren gesproken: bij 120 km/h in zes staat de naald van de meter op 2.600. Dat is prettig voor het geluidsniveau op snelwegtempo.
Wat ons af en toe verbaast, is dat de bak niet altijd doorschakelt naar de hoogste versnelling. Een voorbeeld: na het verlaten van een rotonde drukken we op de resume-knop van de cruisecontrol, waarna de Ford keurig zijn eerder ingestelde tempo van 90 km/h oppakt. Alleen schakelt-ie niet op naar zes. Doe je dit vervolgens met de hand, dan blijft hij wel gewoon in die versnelling staan, dus het kan er niet aan liggen dat de motor te weinig toeren zou maken.
In de nieuwe Ford Mondeo ben je er al snel achter dat er serieus werk is gemaakt van besturing en onderstel, zoals dat ook bij zijn voorganger het geval was. Hij lijkt wat groot en zwaarlijvig aan te doen, een tikje wolliger ook. Schijn bedriegt echter in dit geval. De besturing is niet erg direct, maar wel fijn.
Een paar onvolkomenheden van de Ford die zich tijdens het rijden openbaren: zonlicht weerkaatst hinderlijk op de aluminium delen van het stuur. Verder reflecteren het dashboard en de hoedenplank sterk in de ruiten en is het lastig dat de bediening van de cruisecontrol aan twee kanten van het stuur zit. Verder zijn de draaiknopjes om de interieurtemperatuur in te stellen erg priegelig.
Ook opvallend bij zo'n moderne auto: vier lullige straaltjes om de voorruit te bevochtigen. Bij de meeste andere merken zien we sproeikoppen.

Zeeën van ruimte
Wat binnenruimte betreft is de Mondeo zeker geen stakker. Zeeën van ruimte, zowel voor- als achterin. En met een inhoud van 554 liter heb je wat laadruimte betreft ook niets te klagen. Ook op het gebied van uitrusting komt hij goed mee. Vreemd is dat de Mondeo niet standaard ESP heeft, waarschijnlijk om de prijs laag te kunnen houden.