Ford Focus C-MAX 1.8 16V First Edition (2004) - Test

Auto's worden de laatste tijd zo vaak met airconditioning besteld, dat Ford besloten heeft de First Edition-uitvoering van de nieuwe Focus C-Max standaard airco mee te geven, net als cruise control, zes airbags en het 'Comfort Stoelsysteem'. Op het eerste gezicht ziet het er uit als een gewone driezitsbank. Het speciale trucje is dat je de middelste sectie van de achterbank naar achter kunt klappen, waarna de buitenste twee delen zich een stukje laten verschuiven, naar achteren en naar elkaar toe.
De twee mensen die achterin nog meekunnen, hebben extra beenruimte en ruimte opzij. Het middelste deel van de bank laat zich ook voorover klappen, zodat het dienst kan doen als tafeltje, met twee bekerhouders. Natuurlijk kunnen ook de rugleuningen van de delen voorover. De drie segmenten van de achterbank zijn natuurlijk ook elk afzonderlijk te verwijderen.De Focus C-Max is qua opberg- en aflegruimte goed voorzien. Je hebt een groot opbergvak met deksel boven op het dashboard en je vindt twee vakken met deksel in de vloer voor de achterbank. Je kunt ook wat spullen kwijt naast de voorstoelen en de zonnebril kun je opbergen in een speciaal brillenvak.
De neus van de C-Max sluit zonder knik op de voorruit aan en het gewelfde dak ligt op midi-MPV-hoogte. De logische consequentie daarvan is een makkelijke in- en uitstap, want ook de stoelen bevinden zich op een hoger niveau dan die in een gewone middenklasser zoals de Ford Focus, waaraan de C-Max – z'n volledige naam zegt het al – nauw verwant is. In de nieuwe midi-MPV komen we echter het zo opvallende New Edge-dashboard van de huidige Focus niet meer tegen. Het instrumentenpaneel in de C-Max ziet er heel gewoon uit. Ongewoon is wel dat de versnellingspook onder aan de middenconsole is gesitueerd. Hoewel, dat komen we steeds vaker tegen.

Zuinige stuurbekrachtiging
De C-Max ligt beslist stevig op de weg en z'n onderstel weet heel goed raad met oneffenheden zonder ook maar in de verste verte week te worden. Als je wat sneller door de bocht gaat, begint de C-Max een beetje te leunen. Dat is des te voelbaarder, omdat je nu eenmaal wat hoger zit. En het schakelen? Niets mis mee. De elektro-hydraulische stuurbekrachtiging manifesteert zich niet te nadrukkelijk, maar is wel heel attent. Bij het inparkeren assisteert de bekrachtiging meer dan wanneer de auto met een gewoon tempo rijdt. Een bijkomend voordeel is dat het systeem zonder mechanische servopomp kan. En dat levert weer een kleine energiebesparing op, die na verloop van tijd toch aantikt. De Focus C-Max biedt nu keus uit drie krachtbronnen: twee diesels en een benzinemotor. Die benzinemotor is een 1,8-liter Duratec-machine, die we ook in de Mondeo tegenkomen, maar het accent is iets verschoven van vermogen naar koppel. De motor levert nu 120 pk en een koppel van 165 Nm bij 4.000 tpm. Deze viercilinder is sterk genoeg, maar er moet natuurlijk wél op tijd worden geschakeld. De 2,0-liter Duratorq TDCi-motor, een common-rail diesel van de tweede generatie, ontwikkelt al bij 2.000 tpm 320 newtonmeter koppel. Dan kun je nog eens lekker vanuit lage toeren snelheid maken. Het maximumvermogen van deze diesel bedraagt 136 pk. De tweede dieselmotor voor de C-Max is een 1,6-liter zelfontbrander, goed voor een koppel van 240 newtonmeter en een vermogen van 109 pk.