Ford Focus 2.5 20V Turbo ST (2006)

Het is Ford gelukt om van de wat gewoontjesogende driedeurs-Focus een prettig ogend wagentje te maken. De verlagingsset, 18-inchwielen, dakspoiler en dorpelspoilers maken de Focus een stuk atletischer. Het zijn vooral de bumpers die de ST een ander gezicht geven. Alle – enorme – openingen voor luchtdoorvoer zijn voorzien van driehoekjesgaas. Om meer breedte te suggereren, werden de uitlaten op de hoeken van de achterbumper geplaatst. Natuurlijk ontbreken de ST-logootjes niet, maar die op de voorspatborden mogen er wat ons betreft meteen vanaf.

Ook onder de kap heeft Ford zijn best gedaan. De afdeling die verantwoordelijk is voor deze snelle Focus heeft bij zustermerk Volvo het T5-blok van de S40/V50 meegenomen, een 2,5-liter vijfcilinder turbomotor die dankzij de fijnafstemming van de Ford-mannen 225 pk levert.

Lekker geluid
Het fraaie geluid van de accelererende Focus ST komt in Dolby Surround de cabinebinnen. De turbo blaast z'n wijsje mee en houdt pas op als de toerenteller bij de 7 staat. Presteren gaat de Focus gemakkelijk af, maar bij lage toerentallen gebeurt niet zoveel. Je verliest wat tijd zolang de turbo nog niet lekker draait. Op tussensprints, als er al behoorlijk wat toeren gemaakt worden, heb je wel veel voordeel van de turbo. De Focus heeft bij accelereren vanuit stilstand met uitgeschakelde tractiecontrole moeite om grip op het asfalt te houden. De Ford moet al z'n vermogen via de voorwielen kwijt, maar afgezien van het 0-100-sprintje lukt dat heel aardig. Hoewel het motorvermogen van de ST dat van zijn voorganger – de roemruchte RS – overstijgt, is de ST duidelijk als een comfortabelere auto neergezet. Daardoor is de neiging om over de voorwielen weg te glijden veel groter en reageert de kont veel meer op gas los in de bocht. Dat komt door de soepele achteras. Je merkt het ook duidelijk als je bijvoorbeeld een lange doordraaier neemt en je rijdt over een kleine oneffenheid. Dan moet je er goed bijblijven om het zijstapje op te vangen.

Hoewel er op de besturing niet veel is aan te merken is, vonden we die van de oude Focus beter. Aan diens stuur voelde je zo'n lekkere tegendruk, terwijl de nieuwe besturing juist erg meegeeft. Maar het stuur is lekker dik en pakt goed vast.

Functioneel saai
In de Focus zit je hoog. Voor het echt sportieve gevoel moet je veel lager zitten. Je werkplek is echter goed in te richten. De stoel laat zich een beetje kantelen en het stuurwiel is goed naar je toe te trekken. Het met leer beklede stuur pakt lekker vast en de stoelen geven goede steun. Het zijn géén nauwsluitende kuipjes, maar gewoon heel fatsoenlijke stoelen.

Het dashboard is saai, ook al heeft TeamRS z'n best gedaan er nog wat van te maken. Er zijn lichtgrijze randjes rond de klokken en ventilatieroosters en op het dashboard is een drietal metertjes bijgeplaatst, voor oliedruk en -temperatuur en turbodruk. Maar verder heb je gewoon het simpele, zwarte dashboard van de Focus. Functioneel, maar compleet fantasieloos. In de Focus ST heb je natuurlijk allerlei snufjes. Zoals airco, 'n prima audio-installatie, automatische verlichting, regensensors, extra metertjes en spannende 'submarine-verlichting' die in het donker 'n warme gloed over het dashboard uitstraalt. Maar ook de 18-inchwielen,
de spoilers en natuurlijk de Recaro's. Je moet er wel van houden.