Ford Focus 2.0 16V Turbo RS (2003)

Een 215 pk sterke Ford Focus. Ford heeft heel wat uit de kast gehaald om de Focus RS te maken. Neem alleen al die dikke voorbumper met erg veel kippengaas om de 2,0-liter turbo optimaal te laten ademen. De RS laat er geen twijfel over bestaan: dit is de dikste Focus. De uitgeklopte wielkasten zijn lekker gevuld met 18-inch wielen. Tussen de spaken door zie je de Brembo-remklauwen zitten en de Imperial Blue metallic lak maakt het uiterlijk compleet. Blauwe en aluminium accenten geven het binnenste van de Focus een sportieve uitstraling. Ford werkte voor de aankleding van het interieur samen met Sparco, een gerenommeerde naam uit de autosport. Zowel de sportstoelen, de aluminium pookknop en handremgreep als de pedalen komen van deze fabrikant.

Het meubilair biedt perfecte zijdelingse steun, maar als je lekker dicht op het stuur gaat zitten voor een optimale zitpositie, krijgt de onderkant van je bovenbenen net iets te weinig steun. Dat zou gemakkelijk op te lossen zijn als het stuur iets dichter naar je toe kon.

We draaien de contactsleutel om en drukken op de groene startknop links onder de versnellingspook. De Focus RS wordt níet gehinderd door een elektronisch vangnet. Hij heeft een sperdifferentieel van de Engelse fabrikant Quaife. Een constructie van wormwielen moet voor een naadloze en soepele distributie van het aandrijfkoppel tussen de aangedreven wielen zorgen, wat elektronische tractie- en stabiliteitscontrole overbodig maakt. Om doorslippen te voorkomen en het mechaniek te sparen, is in de eerste en tweede versnelling het aandrijfkoppel elektronisch beperkt, maar de grip is ongekend. De RS schiet uit de startblokken. De Focus bereikt in 7,0 tellen 100 km/h. Bij het opschakelen moet de turbo even naar adem happen, maar dat is de beloning die volgt wel waard. We zijn geen masochisten, maar déze schop onder onze kont is puur genieten. Het gaat gepaard met een angstaanjagend aanzwellende turbofluit en een diep, donker motorgebrom.

Mechanische grip
Volgens de mensen van het blauwe ovaal wijkt de RS voor maar liefst 70 procent af van de standaard-Focus. Alleen het beste is goed genoeg voor de RS en dat voel je gewoon tijdens het rijden. De Focus RS is stevig geveerd en mooi uitgebalanceerd. Behalve vering en demping werden ook de ophangpunten, de wielgeometrie en de stuurinrichting onder handen genomen. Bovendien werd bij de Focus ook nog eens de spoorbreedte voor en achter vergroot.
De communicatie met het onderstel is perfect en de Focus reageert direct op de commando's van de bestuurder. Gas los in de bocht en de neus trekt naar binnen. Doe dit in het extreme en de achterkant komt zelfs om. Met wat gas erbij en een tikkeltje tegenstuur is die glijdende kont makkelijk te corrigeren. De RS bijt zich met de voorwielen in het asfalt. Zelden hebben we met een voorwielaandrijver gereden die zó veel mechanische grip heeft als de Focus RS. Ook de bediening van de Ford is strak en de souplesse en de korte pookbediening van de close-ratio vijfbak geven je het gevoel één te zijn met de machinerie.
In het dagelijkse verkeer merkten we dat je door het sportieve onderstel van de Focus RS wat comfort inlevert. Dat het sper van de Focus driftig z'n werk doet, wil zich nog wel 'ns vertalen in heftige reacties in het stuur. Goed vasthouden, dus. Maar die ongemakken moet je maar voor lief nemen. Dat hoort nu eenmaal bij een ultrasportieve auto voor straatgebruik.