Fiat Seicento 900 i.e. SX (1998)

Na zo'n zeven jaar productie is het doek gevallen voor Fiats moderne benjamin, de Cinquecento. In zekere zin is dat opmerkelijk, want zijn voorganger, de eigenwijze Panda, wordt nog steeds geproduceerd. En die Panda werd al
in 1980 gelanceerd... Die Cinquecento wordt nu opgevolgd door de duidelijk rondere Seicento. Voor deze test kozen we de op één na simpelste versie, de SX, met een prijs van rond de f 17.500. De Seicento ziet er in stilistisch opzicht uit als een Italiaans topgerecht. Met zijn vriendelijke oogjes komt 'ie al meteen sympathiek over. Er is veel aandacht besteed aan 'n subtiele detaillering. Kijk eens naar die fijne welvingen op het motorkapje, de mooi geïntegreerde stootstrips of de gleuf tussen bumper en achterklep als handgreep. Of die spiegels in koetswerkkleur met dat kleine zwarte puntje: schaaf je onverhoopt eens langs een muurtje, dan hoef je alleen dat stukje zwarte kunststof maar te vervangen. En ondanks de veel rondere, eigentijdse vormen is het duidelijk dat de Seicento familie is van de Cinquecento.
Hoewel de Seicento dezelfde wielbasis heeft als de Cinque, is de auto 9 centimeter gegroeid tot 3,32 meter. Niet schokkend en voornamelijk verstopt in neusje en achterkant. Voorin is er voldoende ruimte, maar achterin zit je met je knieën vast in de rugleuning van de stoel v--r je. Hoofdruimte is er meer dan genoeg. Het bagagecompartiment is niet overbemeten. Een grote koffer raak je niet kwijt, zodat de bagage mee moet in kleinere tassen. En met een krat bier blijft het worstelen. Er is overigens geen drukknop op de achterklep, maar wel een ontgrendeling van binnnenuit.
De Seicento voelt van binnen als een auto uit een hogere klasse. De materialen doen niet goedkoop aan en hoewel er best wat blik in het interieur te zien is, hebben de stilisten dat gepromoveerd tot een functioneel bestanddeel van het ontwerp. Het dashboard ziet er ook veel volwassener uit dan in de Cinquecento: een geinig klein paneeltje achter het stuur met groene cijfers net als in de barchetta, een volwassen middendeel en veel bergruimte. Overigens vinden we het ontbreken van een meter voor de koelvloeistof een gemis. Geldt ook voor een afsluitbaar dashboardkastje. Gaaf vinden we de standaard centrale vergrendeling en elektrische raampjes op de SX-versie. De buitenspiegels zijn van binnenuit verstelbaar, maar te klein en niet stabiel.

Springerig
Met een korte wielbasis is een zekere mate van springerigheid op korte hobbels niet helemaal te voorkomen, maar hinderlijk kun je het niet noemen. De vering slaagt er aardig in om de meeste oneffenheden voor de inzittenden redelijk verborgen te houden. Alleen kleine oneffenheden komen wat duidelijker door. De stoelen zitten goed, de simpele verstelmogelijkheden in aanmerking genomen. Ze voelen stevig aan en bieden genoeg zijdelingse steun. Er is zelfs een steun voor je linkervoet, al zit die wat te ver naar binnen.
De Fiat heeft een klein motortje met precies 899 cc inhoud dat 39 pk en 65 Nm levert. Daar zijn natuurlijk geen gigantische prestaties mee te halen, maar het lijkt al snel hard te gaan; dat ligt aan de gigantische tellerafwijking: met 100 km/h op de meter rij je in werkelijkheid slechts 89 km/h. Hebben we zoals altijd wél rekening mee gehouden bij de metingen. De Seicento is trouwens lekker zuinig: hij loopt 1:15,8.
Natuurlijk hebben we ook even geprobeerd of hij hard de hoek om kan. Daar moet je immers in noodsituaties op kunnen vertrouwen. Als het te hard gaat, laat hij zijn neusje voorzichtig naar de buitenkant van de bocht glijden; onderstuurd dus. Op de oefening 'gas-los-in-bocht' reageert hij heel lichtjes maar niet verontrustend. Wie hem te zwaar vindt sturen (wij niet), kan een elektrische bekrachtiging bestellen.
Fiat heeft veel gedaan aan de bak van de '500'. In de Seicento schakelt hij nu heel fatsoenlijk. De remmen hebben in zo'n licht autootje niet zo veel werk te verzetten. Het systeem was plezierig in de omgang. ABS is een optie.
Met de Seicento heeft Fiat de lat in de kleine klasse hoog gelegd. De auto voelt gewoon heel volwassen en degelijk aan en is daarnaast nog eens voorzien van een leuke uitrusting. Kortom: hij kan de concurrentie aan.