Klokje Rond: Fiat Grande Punto 1.4 T-Jet (2007) - 356.512 km

Die 50.000 kilometer per jaar haalt Irene met haar woon-werkverkeer en ook is ze graag in Berlijn. Ze woont in een gehucht bij Coevorden en werkt in Leiden. “Toen ik daar ging wonen, heb ik gezocht naar werk in de buurt, maar dat blijkt niet te vinden. Dus blijf ik maar rijden.” Overigens doet ze dat met veel genoegen. “Ik vind het nog altijd een feestje om in deze auto onderweg te zijn en zit graag op de weg.” Nu de kilometerstand oploopt, maakt ze wel eens proefritten in andere auto’s. “Ik ben geduldig aan het sparen voor iets anders. Onlangs kreeg ik te maken met een heel eerlijke verkoper. Hij adviseerde me om gewoon door te rijden met deze auto, want er mankeert niet zoveel aan. Maar nu wil ik toch wel eens weten hoeveel verder ik er nog mee kom.”

En daarvoor is ze bij Klokje Rond aan het juiste adres. Vijf jaar geleden ging het Irene financieel niet zo voor de wind. “Ik reed toen in een Toyota die telkens meer olie begon te verbruiken. Die auto was echt op. Op een avond had ik mijn broer en mijn zwager te eten. Zij reden destijds in deze Fiat. Toen ik het dessert op tafel zette, stond er ineens een schaalmodelletje van precies zo’n oranje Punto voor mijn bord. Ze vroegen of ik trek had in een oranje toetje ...” Irene mocht de auto, destijds met 134.000 kilometer op de klok, hebben van de twee. Voor niks dus. “Een groot en geweldig lief cadeau, waar ik tot op de dag van vandaag veel plezier van heb.”

IN DE STEEK

Bovendien is het cadeau goed besteed aan Irene. Niet alleen omdat ze hem intensief gebruikt, maar ook omdat de auto tot op de dag van vandaag minutieus wordt onderhouden. Geen enkele beurt slaat ze over en op geen onderdeel wordt bespaard. “Het belangrijkste aan een auto is dat ik me er veilig in voel en dat hij betrouwbaar is. Dat lukt op deze manier heel aardig.” De enige keer dat de Punto Irene in de steek heeft gelaten, is toen de koppeling het bij 150.000 kilometer begaf. “Nooit geweten dat je zoveel kunt doen in de vierde versnelling.” Maar daarbij is het tot op heden gebleven.

Intussen is onze techneut Joep Schuurman teruggekeerd van zijn proefrit. Zijn aantekeningenvel is opvallend leeg. Veel verder dan ‘matige ruitenwissers’ en ‘gecupte achterbanden’ gaat het niet. “Wel merkte ik dat de auto een beetje hortte en stootte toen ik net wegreed, maar gedurende de rit ging hij steeds lekkerder rijden. En volgens mij heeft hij ook wel een krachtkuurtje gehad.” Dat klopt inderdaad: “Mijn broer heeft de auto kort na aanschaf naar Ziptuning gebracht. Daar heeft hij er iets van 40 pk bijgekregen”, licht Irene toe. Maar daar bleef het niet bij: de Punto werd voorzien van een carbon wrap op het dak en rondom zien we Abarthlogo’s. Zonder dat hij het wist, vond de broer van Irene de Abarth Grande Punto dus al uit voordat hij bestond.

MARTERS

Dus zwaaien we de motorkap maar open: ook daar valt niet veel bijzonders te zien. Of het zou het apparaat moeten zijn dat marters op een afstand moet houden. “Tja,” zegt Irene: “Ik woon achteraf op het platteland, dus dan krijg je dat.” De oorzaak van het horten en stoten lijkt ook gauw gevonden. “Er hangt een slang los van de carterventilatie. Grote kans dat het probleem is opgelost als dit is gefikst,” zegt Joep, terwijl hij de boel weer netjes op z’n plek hangt. “Behalve dat er ook nog een slang van de turbodrukregelaar losligt, ziet het er verder allemaal behoorlijk netjes uit”, concludeert hij.

Irene neemt intussen al het commentaar op met haar telefoon. Daar kan ze dan direct mee door naar haar garage. “Binnenkort moet ik toch langs voor de 360.000- kilometerbeurt.” Achter de grille zien we de aircocondensor. “De airco werkt nog wel, maar de condensor is hard op weg om te vergaan. Mocht de airco er ooit mee stoppen, dan weet je waar je moet zijn”, zegt Joep. Aan de onderzijde blijkt dat de auto wat olie zweet uit de versnellingsbak, maar van enige lekkage is, ook bij de motor, geen sprake. “Zeer acceptabel voor deze kilometerstand. Niets aan doen”, vindt Joep.

GECUPTE BANDEN

Ook corrosie is op deze Punto niet te vinden. “Het enige wat aan de Fiat roest, zijn de steunen van de uitlaat”, lacht Joep. Verder valt op hoeveel originele onderdelen de Fiat nog heeft. De turbo, uitlaat en schokdempers zijn nog nooit vervangen. “Maar dat laatste gaat niet lang meer duren, want linksachter is de schokdemper lek. Het is meteen het enige wat echt stuk is aan deze auto.” Joep vervolgt: “Het zou best kunnen dat de gecupte achterbanden een gevolg zijn van de slechter werkende schokdempers.” En gecupt, dat zijn die banden wel. Als we ze draaien, zien we vlakke stukken in het profiel. “Raar dat de garage bij het wisselen van de winterbanden deze banden er nog op heeft gezet.” Irene zet het direct op haar lijst.

Als we bij de voorwielen kijken, zien we aandrijfashoezen die hard bezig zijn om door te scheuren. “Het is nog niet te laat, maar die moeten wel binnenkort worden vervangen. Het is tijd voor wat onderhoud.” Verder heeft Joep opvallend weinig aan te merken op deze Fiat Grande Punto. “Ik zou niet weten waar het moet misgaan met deze auto. Die houdt het zeker nog wel een hele tijd vol. Als deze auto representatief is voor alle Grande Punto’s, dan is dit model van goede kwaliteit.” Kortom: het sein staat op groen voor de Fiat Grande Punto, ook als die een zekere leeftijd heeft bereikt. En zeg nu zelf: zo’n Fiat is – zeker in zo’n uitmonstering als die van Irene – toch veel leuker dan een Corsa, Yaris of Polo?

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“Deze Fiat Grande Punto is een fijn rijdende auto. Wel trilt hij wat op de snelweg, zijn de ruitenwissers matig en maken de achterbanden lawaai, omdat ze zijn gecupt. Het is een goed onderhouden auto. Met een paar relatief simpele ingrepen is de auto in zeer goede staat terug te brengen. De banden en schokdemper zijn veiligheidsitems; jammer dat die niet in orde zijn. Toch verdient hij een duim.”