Test: Fiat 500E

Kleurrijke toevoeging

28 december 2018 om 12:48

AutoWeek 46 2018

Je leest het in AutoWeek 46 2018

Je hebt hem vast wel eens zien rijden al, maar misschien niet eens herkend als elektrische Fiat 500. Uiterlijk verschilt hij op een paar details van de ‘fossiele’ 500. De 500E kwam al op de markt in 2015, maar werd alleen in Californië aan de man gebracht. Nu daar de leasecontracten met deze auto’s er op zitten, worden ze massaal naar Nederland geëxporteerd. Onze nieuwsgierigheid is gewekt en we gaan eens rijden met deze elektrische Fiat.

Een eerste rijtest met een auto die al vijf jaar geleden is gepresenteerd? Ja. We nemen die moeite omdat het een leuke toevoeging is aan de markt van gebruikte elektrische auto’s. Want als we de dikke Tesla’s even vergeten, houdt het daar wel een beetje op met de Nissan Leaf van de eerste generatie, de drieling Citroën C-Zero, Peugeot iOn en Mitsubishi i-MiEV en de Renault Zoe. Tussen die modellen is de 500E net zo’n opvallend kleurrijke verschijning als een normale 500. Want elektrisch of niet, de 500 boet niets van zijn charme in. Het grote verschil is natuurlijk dat de 500E een tot EV omgebouwd normaal model is, terwijl auto’s als de Leaf, de C-Zero/iOn/i-MiEV en de Zoe vanaf de allereerste pennenstreek als elektrische auto zijn ontwikkeld.

De 500E is dan ook een noodgreep van het Fiat-Chrysler-concern. Een fabrikant die in Californië en Oregon auto’s wil verkopen, moét ook een elektrische auto in de aanbieding hebben. In allerijl werd de 500 dus in de Mexicaanse fabriek omgebouwd tot EV. Zo werd aan de eisen van die staten voldaan. Maar de inmiddels overleden CEO van Fiat Chrysler, Sergio Marchionne, vertelde er eerlijk bij dat hij $ 20.000 moest toeleggen op elke 500E en dat hij dus hoopte ‘er zo min mogelijk van te verkopen’. Dus bleef de verkrijgbaarheid beperkt tot Oregon en Californië.

Als we een rondje om de 500 lopen, vallen de ‘side markers’ op, die zo kenmerkend zijn voor Amerikaanse auto’s. Verder staat de 500 iets hoger op zijn pootjes om het accupakket onder de auto te kunnen herbergen. En natuurlijk is er aan de achterkant beperkt plaats voor de kentekenplaat. Die van ons is getooid met een vierkante, in Europees formaat. Anderen kiezen voor een kleine plaat van Amerikaans formaat. En natuurlijk ontbreekt aan de achterzijde de uitlaat.

GEEN STARTKNOP

Binnenin ziet het er al even bekend uit. Alleen het display midden op het dashboard verraadt dat je onderweg bent in een anders-dan-anders-500. Zelfs het starten gebeurt met een gewone Fiat-sleutel. Een startknop, toch wel gemeengoed in een EV, heeft hij niet. Waar elektrische auto’s door- gaans extra ruim zijn door het ontbreken van de brandstoftank en transmissie, heeft de 500E dat voordeel niet, want de bodem is identiek aan die van een normale 500. Vanbinnen is hij dus net zo ruim als de 500 die we al kennen. Dat betekent ruim plek voor de twee personen voorin, maar op de achterbank en in de bagageruimte is het schipperen. Dan de techniek: de elektromotor drijft de voorwielen aan en heeft een vermogen van 113 pk. Onder de vloer ligt een 24 kWh-batterij. Destijds was dat een fiks vermogen, maar vandaag de dag levert bijvoorbeeld een Nissan Leaf 40 kWh.

Tja, de wet van de remmende voorsprong is behoorlijk van toepassing op EV’s die al een paar jaar oud zijn. Want ook snelladen lukt niet met de 500E. De actieradius is volgens de fabrikant 140 kilometer. In de praktijk blijkt dat goed haalbaar. Voor hedendaagse begrippen is het niet veel. Nieuwe EV’s halen soms gemakkelijk het dubbele. Maar de gemiddelde Fiat 500- rijder is er voldoende mee bediend. Een auto voor de veelrijder is een 500 immers niet, in welke verschijningvorm dan ook.

ONDERLIP SCHUREN

We kennen de reguliere 500 (905 kilo) als een vrolijke stuiterbal als je ermee onderweg bent. Wat dat betreft, doet het toegenomen gewicht van de elektrische variant veel goeds. Met zijn 1.255 kilo ligt hij een stuk zelfverzekerder op de weg; die extra kilo’s komen de rechtuitstabiliteit flink ten goede. In de bochten wreekt het hoge gewicht zich echter weer; want hij gaat er niet bepaald lichtvoetig doorheen. Al met al is te merken dat de 500E een ‘moetje’ is van Fiat, want er is niet bijster veel moeite gedaan de auto wat dynamischer te krijgen. Neem het gedrag op verkeersdrempels.

Die zijn in Californië kennelijk niet zo alomtegenwoordig als in Nederland. De 500E neemt ze met frisse tegenzin en zelfs als je stapvoets gaat, schuurt de onderlip van de voorbumper regelmatig over het wegdek. Dat is jammer, vooral als je bedenkt dat de bebouwde kom in de praktijk de habitat is van deze auto. Die oefeningen doet een Renault Zoe toch echt beter. En als je bedenkt dat een Fiat 500E gemiddeld zo’n € 15.000 kost, moet je wel heel erg van zijn Italiaanse flair houden, wil je hem verkiezen boven zo’n Renault. Een gebruikte Zoe staat tegenwoordig voor een mille of tien voor je deur, maar daarbij betaal je wel minimaal € 69 per maand voor de huur van de accu. Een constructie die inmiddels is achterhaald. We memoreerden het al: geen voertuigsoort heeft meer last van de wet van de remmende voorsprong dan de eerste generatie elektrische auto’s.

Verder lezen?

Dit artikel is gratis te downloaden in PDF-formaat. Hiervoor maak je eenmalig een AutoWeek account aan, waarna je onbeperkt uit het AutoWeek archief kunt downloaden.

Inloggen of Registreren