DS 3 Crossback E-Tense vs. Opel Mokka-e - Vergelijkende Test

Over het nut en de noodzaak van het opzetten van een voormalig sublabel als apart merk kun je de nodige bomen opzetten. Was het nu echt nodig om ‘Cupra’ voortaan als separaat merk te voeren, in plaats van als een benaming voor de snelste versie van een Seat-model bijvoorbeeld? En was het succes van de DS-modellen echt kleiner toen ze nog als Citroën door het leven gingen? Kennelijk denken ze in Frankrijk van wel, want sinds enige jaren vervult DS de rol van premiummerk binnen het steeds verder uitdijende Stellantis-concern. In die rol probeert het merk kopers te verleiden met het gebruik van bijzondere materialen in het interieur en een tamelijk buitenissige vormgeving.

Alleen heeft Opel onlangs de Mokka aan het gamma toegevoegd en laat dat nu net óók een cross-over zijn die met een fris uiterlijk probeert kopers naar de showroom te lokken. Daarbij stileren zijn makers hem weliswaar niet zo extravagant als zijn premium concerngenoot, maar opvallen doet ook de Opel zeker. Bovendien staat de Duitser op hetzelfde platform als de DS 3 Crossback en is hij dus verkrijgbaar met dezelfde elektrische aandrijflijn. In de praktijk werkt die aandrijflijn precies hetzelfde. De 136 pk en 260 Nm sterke elektromotor op de vooras helpt beide cross-overs aan heel behoorlijke prestaties, zonder dat het ooit echt gaat schitteren.

Aangezien het voor een elektromotor niet zoveel uitmaakt of je 20 of 100 procent van het vermogen gebruikt, geluid of trillingen zijn er immers niet, voelen beide cross-overs in de praktijk snel genoeg aan. Overigens zul je voor die 136 pk wel de Sport-modus moeten inschakelen via de Drive Modeschakelaar. In Normal en Eco wordt het beschikbare vermogen namelijk in twee stappen teruggebracht om zo de actieradius te maximaliseren. In Normal staat er 80 kW of 109 pk tot je beschikking en in Eco blijft er 60 kW oftewel 82 pk van over. Ook wordt de werking van de verwarming/airco in die laatste stand beperkt om zo het maximale uit de accu’s te kunnen halen.

Invoegen op de snelweg is dan een kwestie van goed anticiperen, want 82 pk is niet overdadig op een wagengewicht van zo’n anderhalve ton, zelfs niet als het vrijwel direct tot je beschikking staat. Beide modellen hebben dezelfde B-stand om bij gas los extra te remmen op de elektromotor om aldus energie te recupereren. Dat zou wat sterker mogen gebeuren en een functie om zelfstandig volledig tot stilstand te komen zou bovendien waardevol zijn. Je zult altijd het laatste beetje snelheid moeten afschudden via het rempedaal. Uiteraard maakt het wat het energieverbruik betreft niet bijster veel verschil. Overigens is het verbruik gezien formaat en vermogen niet erg indrukwekkend en dat zorgt er in combinatie met de niet al te grote batterij van 50 kWh voor dat je in de winter na 200 kilometer op zoek moet naar een laadpaal.

Beide auto’s worden alleen nog aangeboden met een 3-fasenaansluiting, dus op wisselstroom kan er met 11 kW worden geladen. Snelladen gaat in beide gevallen met maximaal 100 kW.

ALCANTARA

DS trekt de eigenzinnige lijn van de buitenkant direct door in het interieur. Diamantvormen zijn helemaal het thema van de 3 Crossback, van de knoppenclusters op het stuur tot de luchtroosters in de portieren: overal zijn de vierhoeken te vinden. In de hier geteste Performance Line wordt het geheel daarbij aangekleed met een flinke hoeveelheid alcantara voor een sportievere ambiance. Zoals we inmiddels van het merk gewend zijn, zit de bediening van de elektrische ramen op de middentunnel en dat blijft iedere keer even zoeken. Instinctief grijp je toch naar de portieren.

Dat is niet de enige ergonomische misser, ook het erg kleine digitale instrumentarium en het tamelijk trage infotainmentsysteem leveren de nodige hoofdbrekens op. De zitpositie klopt gelukkig wel helemaal. Althans, voorin. Achterin moet je als volwassene een beetje inschikken en de bagageruimte is met 350 liter niet overweldigend.

Toch krijg je in de Mokka nog net wat minder. Die slikt met de banken omhoog slechts 310 liter. Op de achterbank verschilt het amper met zijn soortgenoot en dus is het voor grotere Nederlanders krap. Voorin zijn de verschillen aanmerkelijk groter. Opel bewandelt duidelijk een nuchterder pad, alles blinkt hier uit in eenvoud. Fysieke knoppen voor veel functies, zoals de aircobediening, zorgen ervoor dat je zelden misgrijpt. Hier en daar zijn bovendien nog de overblijfselen zichtbaar van het General Motors-tijdperk, zoals het stuur en de schakelaars erachter. Dat blijkt een concreet voordeel als het regent, aangezien de gevoeligheid van de regensensor in tegenstelling tot in de DS 3 Crossback gewoon verstelbaar is via de hendel. Dat het er dan minder luxe uitziet, zouden wij er graag voor over hebben.

Eerder al haalden we het tamelijk forse gewicht van beide auto’s aan en dat speelt ook bij de afstemming van het onderstel een rol. Dat is namelijk bij de Opel Mokka behoorlijk stevig afgesteld. Op slecht wegdek is de cross-over dan ook een tikkeltje bonkig, met name de achteras, die is voorzien van een torsieas. De keerzijde is dat de cross-over verrassend wendbaar aanvoelt op glad asfalt. Wie er in een lange bocht even lekker voor gaat zitten, wordt allerminst teleurgesteld. De neus draait gemakkelijk in en houdt daarna behoorlijk lang vol voordat beheerst onderstuur een einde aan de pret maakt. Bovendien is het comfort op goed geasfalteerde wegen prima voor elkaar en zit er genoeg tegendruk in de besturing om op een prettige manier bij het rijden betrokken te blijven.

COMFORTABELER

Geheel in lijn met de geldende normen is de Franse DS een tikkeltje comfortabeler afgesteld. Heel veel scheelt het niet. Toch veert de DS net wat verder in op drempels en krijgen je armspieren minder te verduren bij het uitvoeren van koerswijzigingen. Op slecht wegdek levert dat een comfortabeler ervaring op, in snel genomen bochten is het tegenovergestelde waar. Groot zijn de verschillen zoals gezegd niet.

Dat ligt anders bij de prijslijsten: daar zijn de verschillen duidelijk waarneembaar. Meevallen doet het in beide gevallen niet, beide auto’s breken zoals ze hier staan door de grens van € 40.000. Om te beginnen met de DS, die er vanaf € 38.290 is. Sterker nog, voor dat geld mag je kiezen of je de ­ E-Tense als Bastille of Performance Line wilt meenemen; wij hebben die laatste. Naast de nodige Performance Line-badges bestaat de standaarduitrusting dan uit een boel alcantara, parkeeren regensensoren, automatische airco en 17-inch lichtmetaal.

Zoals het een premiummerk betaamt, valt er dan nog voldoende te kiezen op de lijst, waarmee de prijs oploopt tot € 40.490. Toch staat er dan bij lange na geen full optionsexemplaar op de oprit, want stuurverwarming of adaptieve cruisecontrol ontbreken dan nog en de DS is misschien wel de ­ laatste auto die voor dat geld géén led­verlichting heeft.

Dan mag de Opel wel dik € 1.200 duurder zijn, maar die heeft al dat lekkers wel standaard aan boord. Daar komen dan nog keyless entry, grotere schermen voor het instrumentarium en het infotainmentsysteem bij. En dat voor een auto die in alle opzichten minstens zo goed is als de DS. Het lijkt er dus op dat beide auto’s in dezelfde vijver vissen, maar dat Opel een goedkopere hengel gebruikt, die net zo goed werkt.