Donkervoort D8 GT 1.8 270 (2010)

De D8 GT ziet er ondanks het dak nog steeds uit als een echte Donkervoort. Met zijn gemeen kijkende, in de neus geïntegreerde koplampen ziet hij er van voren uit als een venijnige slang. Van achteren en van opzij laat de auto zich nergens mee vergelijken. En een bekijks dat-ie trekt! Met een Ferrari of Lamborghini ga je anoniemer door het verkeer. Wanneer je je laat zakken in het gat dat Ontstaat wanneer je het naar boven scharnierende vleugeldeurtje opent en plaatsneemt in het superlaag geplaatste stoeltje, dan overvalt je het bekende gevoel. De hoge cardantunnel rechts, het buizenframe links, veel kleine meters, een versnellingspook die als een glimmende knop uit de leren hoes priemt: echt Donkervoort dus. En dan draai je de Audi-sleutel om. Lekker humeurig reutelt de 1,8-litertwintigkleps turbomotor erop los.

Onderin doet hij niet echt mee, boven de 3.500 toeren blaast hij er als een dolle op los. Een heerlijk agressief gesis, dat boven de 5.000 toeren wordt overstemd door de motorbrul. Het eerste rode schakellampje in de toerenteller gaat branden en bij bijna 7.000 tpm is het schakelen geblazen. De beleving is magistraal, de versnelling supersonisch. We gaan net van drie naar vier, een blik op de snelheidsmeter: ruim 150 km/h. De D8 GT weegt 650 kilo en heeft 270 pk. Dat is maar 2,4 kilo voor elke pk! Het kleine stuurtje gaat zwaar en ook het ontkoppelen kost veel kracht. Schakelen doe je eveneens met een ferme hand. Je voelt precies hoe de tandwielen van de vijfbak in elkaar grijpen.

Op je hoede

Maar wees altijd op je hoede. Achterwiel-aandrijving en geen ESP of ABS; bij nat wegdek vraagt deze straatracer om de oplettendheid van een kleuterjuf die op pad is met 'n klas hyperactieve rakkers! Donkervoort rijden is puur. Ook als er een dak boven zit. Het wordt snel warm in het interieur. Maar daar hebben ze in Lelystad aan gedacht. In de kleine ruitjes zitten klapramen die tot 80 km/h open kunnen. De onderzijde van vleugeldeuren kun je op een kier zetten zodat er veel frisse lucht binnenkomt. Het verhoogt bovendien de rijsensatie, want je hoort nog beter hoe takjes en grind tegen de zijkant en de spatborden tikken.

Maar belangrijker, de klanken van die machtige, rechts geplaatste GT4-uitlaat dringen ook duidelijker tot het interieur door. De klappen uit de uitlaat bij het schakelen klinken als schoten die jagers lossen op een mistige herfstochtend. Het dak weegt inclusief deuren slechts 20 kilo. Daardoor is de GT niet zwaarder dan de open versie. Mede daardoor is de auto goed voor 0-100 in 3,8 seconden en een top van 245 km/h. Die 3,8 tellen bereik je na enige oefening, want in een Donkervoort gaat het allemaal minder makkelijk dan in een Porsche 911 Turbo met launch control. Dat kenmerkt het gehele karakter van de D8 GT. Want hoewel gesloten, is het nog altijd geen auto waarmee je dagelijks lange ritten aflegt.

De dichte Donkervoort doet qua beleving niet onder voor de open versie en dat betekent dat, hoe enerverend ook, het rijden op den duur afmattend wordt. Maar veel belangrijker, de GT is nog altijd één en al fun, en qua vormgeving met niets te vergelijken.