De laatste Audi 100 was eerste met V6 en die motor maakt nog steeds indruk

Bij de ontwikkeling van de C4, zoals deze 100 intern heet, stond in elk geval als een paal boven water dat hij een zescilinder moest krijgen. Zijn twee belangrijkste Duitse concurrenten hadden die immers al sinds jaar en dag, en dan kun je niet achterblijven, al was er met behulp van een turbo gemakkelijk hetzelfde vermogen of méér uit een vijfpitter te halen. Maar de markt vroeg om een zescilinder, dus die werd binnenshuis ontwikkeld. Typisch; tegelijkertijd werkten de ingenieurs van Volkswagen ook aan een V6, of beter gezegd, een VR6, ­bekend uit de Golf en de Passat uit die jaren. Geen synergie op dat vlak blijkbaar. Lengte, hoogte en wielbasis komen trouwens exact overeen met zijn voorganger en hij is zelfs een paar centimeter smaller. Nu was die 100 C3 een joekel van een auto, dus groter moest de nieuweling zeker niet worden. De motor staat in lengterichting voorin, om het vierwielaandrijfsysteem quattro mogelijk te maken. Dat heeft als nadeel dat de krachtbron vóór de vooras zit omdat er ook nog een versnellingsbak achter moet die de voorwielen aandrijft.

De V6 heeft niets met de VR6 van Volkswagen te maken.

Eerst als 2.8 later ook als 2.6

De eerste V6 die Audi levert, is een 2,8-liter met 174 pk. Een jaartje later komt er een iets kleinere variant, de 2,6-liter. Uiteraard is er voor de man of vrouw met een smallere beurs of een bescheidener pk-behoefte een kleinere motor leverbaar. Het programma start met een 101 pk sterke 2-liter vier­cilinder. Wél met vijfbak, maar zonder toerenteller. Met injectie levert die 2-liter 115 pk. Uiteraard is ook de nieuwe 100 weer te koop met de merktypische vijf­cilinder, een motor met een zeer karakteristiek geluid. 
En al zou je het op het eerste ­gezicht niet zeggen, de C4 is nog een tikkeltje gestroomlijnder dan de C3, die in zijn tijd (1982) al voor een nieuw record zorgde. Maar hij is wel dik 200 kilo zwaarder dan zijn voorganger. 
De veelrijders of dieselliefhebbers konden kiezen uit twee vijfpitters: een 2,4-literversie en de 2,5-liter TDI, de eerste direct ingespoten diesel van het VW-concern. Of ze lieten een gastank in de kofferbak schroeven, want met name de vijfpitsbenzine­motor blijkt bijzonder duurzaam, ook op lpg. Een zeldzaamheid is de versie met 2-liter zestienklepper. Die heeft 140 pk en is speciaal voor Italië ontwikkeld, van­wege de fiscale wetgeving aldaar.

Wij rijden met een late C4, een fraai exemplaar van 1994. Een van de laatste die als 100 de fabriek verliet, want deze C4 is vanaf 1994 in licht gewijzigde vorm als A6 verdergegaan. Aan het ­motorenpalet werd de nieuwe 20-kleps 1,8-liter (125 pk) toegevoegd, evenals de 1,9-liter TDI en een 140 pk sterke 2,5-liter TDI. In 1997 werd het stokje overgenomen door de eerste echte Audi A6: de C5.

Motor trillingsvrij en soepel

Uiteraard is dit testexemplaar geen auto die ooit nieuw in Nederland werd afgeleverd, want in dat geval was de kilometerstand niet zo laag geweest. Er staat nog geen 130.000 op de klok. Het is voor mij de eerste keer dat ik 
dit model 100 met een V6 rijd en al snel ben ik diep onder de indruk van deze motor. Ongelooflijk stil en totaal vrij van welke trilling dan ook. Deze machine tilt de grote Audi naar het ­niveau van een luxe limousine. Tel daarbij op de enigszins wollige vering en demping en je kunt je een beeld vormen van hoe deze sedan over het asfalt glijdt. Met een gewicht van bijna 1.500 kg en een vermogen van 150 pk is het misschien geen snelle sprinter, maar een gevoel van vermogenstekort is er dankzij het flinke koppel ook niet.

Lange mensen zullen zich zeer goed thuis voelen achter het stuur van zo’n 100. De voorstoelen zijn fors en de ­bewegingsruimte voor armen en ­benen is riant. Jammer dat het stuur niet verstelbaar is; dat was een optie die je in die jaren slechts mondjesmaat ­tegenkwam. Ook op de achterbank is een zee aan ruimte en de ­kofferbak biedt plaats aan de vakantiebagage van vijf inzittenden, mede dankzij de compacte scharnieren die zich buiten de laadruimte bevinden. Al met al een heerlijke reismachine, die wat betreft interieurgeluid en rijcomfort nauwelijks onderdoet voor een modernere versie. Nee, hier ben je als youngtimerrijder absoluut niet mee gestraft.

Tip: Vraag andere leden uit de AutoWeek community je te helpen bij je zoektocht, bijvoorbeeld over de aankoop van een nieuwe of tweedehands auto. Je kunt daarvoor terecht in het onderwerpKoop- & leaseadvies (nieuw en tweedehands).