Test: Dacia Sandero Stepway

Wie nieuw wil rijden voor een prikkie, lijkt al snel veroordeeld tot de kleine ‘boodschappertjes’ uit het A-segment. Toch kan het ook een maatje groter: Dacia heeft de derde generatie van de Sandero gepresenteerd, wederom een no-nonsense vijfdeurs hatchback met net wat meer ruimte. En net als voorheen verschijnt naast de reguliere Sandero een iets hoger op de poten gezette en stoerder aangeklede Stepway-variant. Ze hebben in Roemenië flink hun best gedaan om de prijs zo laag mogelijk te houden. Met succes: het begint bij een alleszins bescheiden € 13.490. Maar … There ain’t no such thing as a free lunch. Welke concessies moet je doen om van zo’n lage prijs te kunnen profiteren? Of valt het allemaal wel mee?

Binnen grote concerns zien we nog wel eens uitgefaseerde techniek opduiken voor een tweede leven bij modellen die bedoeld zijn voor opkomende economieën en/of bij budget-labels. Lekker voordelig. Je verscheept je oude productieapparaat naar de betreffende locatie, die daar nog een tijdje geld genereert zonder dat daar al te grote investeringen tegenover staan. Het kan ook anders: wanneer je als autofabrikant juist je actuele techniek gebruikt voor modellen van een budget-dochter, creëer je schaalvoordeel om de kosten te drukken. Dat laatste is wat er gebeurt met de geheel nieuwe Sandero, die zich de eerste Dacia mag noemen met de platformtechniek die Renault ook toepast bij onder meer de jongste Clio. Het modulaire bouwsysteem gaat binnen het Renault-concern door het leven als CMF-B, wat staat voor Common Module Family B-segment. Het voordeel van dit platform ten opzichte van oudere varianten is dat het sterker en steviger is, zodat het meer veiligheid biedt terwijl het gewicht binnen de perken blijft. Dat laatste is niet onbelangrijk: een lager gewicht resulteert namelijk in een lager brandstofverbruik, wat er op zijn beurt toe leidt dat er minder uit de uitlaat komt.

Simply Clever

Van voor tot achter nieuw betekent ook een compleet nieuw interieur. Het dashboard is vormgegeven met strakke lijnen, hier en daar herkennen we familiebanden met Renault. De materiaalkeuze is vrij overzichtelijk: hard plastic, dat vast heel lang meegaat, voert de boventoon. Om de saaiheid te doorbreken, is er een strook stof over het dashboard gespannen, met een motief dat ook terugkomt op de portieren en de stoelbekleding. Maar heel frivool wordt het niet. Dat hoeft ook niet, want het is tijdens het rijden veel veiliger om naar buiten te kijken dan om je te verdiepen in de textuur van het dashboardmateriaal.

Dacia Sandero interieur

De bediening van de auto vraagt weinig gewenning. Het instrumentarium is met een grote toerenteller, een helder afleesbare snelheidsmeter en een simpel maar doeltreffend boordcomputertje prettig overzichtelijk. De aanwezige knoppen en schakelaars zijn logisch gegroepeerd en hebben heldere pictogrammen. Het kan allemaal niet missen. Bovenop het dashboard, goed in beeld, vind je een multimediasysteem met een bescheiden functionaliteit. Het laat zich vrij gemakkelijk bedienen en het is te koppelen aan je telefoon. Het enige minpunt is dat er geen draaiknop is voor de volumeregeling van de geluidsinstallatie. Als goedmakertje zit er naast het infotainmentsysteem een telefoonhouder, met direct daarachter een usb-aansluiting. Dat hebben we nog niet eerder zo gezien. Het is een verbetering ten opzichte van de usb-poort bovenaan het touchscreen, zoals die in het vorige model zat. Koppelen is zo een fluitje van een cent en er hangen nu geen ontsierende snoeren langs de pook en de middenconsole. Elders in Oost-Europa zouden ze zeggen ‘simply clever’…

Je krijgt bij Dacia aardig wat auto voor je geld, ook qua interieurruimte. De afstand tussen stoelzitting en hemelbekleding is fors, waardoor je ook met een bovengemiddeld postuur meer dan genoeg hoofdruimte hebt. Het was helemaal perfect geweest met langere zittingen en iets meer zijdelingse steun. Ruimte voor losse spullen is er genoeg en voor grotere stukken is er 328 liter bagageruimte. Je kunt handig variëren met de hoogte van de laadvloer.

Goedkoop tanken

Onze eerste kennismaking hebben we met de Sandero Stepway. Die ziet er met zijn zwarte wielkastranden, geprononceerde bumpers en dikke dakrails niet alleen stoerder uit, hij staat ook ruim vier centimeter hoger op zijn poten. Mocht je het eens off-road willen proberen, dan profiteer je van iets meer grondspeling. Maar de auto is er  niet echt voor bedoeld; bij Dacia ben je in het terrein beter bediend met de Duster. Prettig is dat die vier centimeter het in- en uitstapgemak vergroten. De afstemming van het onderstel is behoorlijk soepel, alsof de auto in het terrein toch zolang mogelijk contact met de bodem moet houden. Op geplaveide ondergrond brengt dat wel een beetje onrust met zich mee, want de koets is vrij beweeglijk. Je zou het door een positieve bril als comfortabel kunnen bestempelen, maar iets minder zou best mogen.

Zowel de Sandero als de Sandero Stepway is bij ons verkrijgbaar met een keuze uit drie aandrijflijnen. Telkens is een 1,0-liter driecilinder turbomotor het uitgangspunt. In feite is dit het blok van de Clio; we kennen hem nog uit de vorige generatie. Elders is de motor ook zonder turbo verkrijgbaar. Dan zijn de prestaties begrijpelijkerwijs vrij bescheiden voor een auto als de Sandero: maximaal 66 pk, daar wil je niet mee voor de tram komen. Voor de Nederlandse markt zijn er twee 91 pk sterke benzineversies, de ene met een handgeschakelde zesbak en de andere met een CVT. Daarnaast is er is een 100 pk sterke Bi-Fuel-motor. Bij sommige fabrikanten betekent bi-fuel dat er behalve benzine ook aardgas kan worden getankt, zo niet bij Dacia. Net als bij de vorige generatie gaat het om de lpg-variant. Voor de af fabriek gemonteerde lpg-installatie en de 10 pk extra hoeft niet dieper in de portemonnee te worden getast. Integendeel, doordat de auto op lpg minder CO2 uitstoot hoeft er volgens de Nederlandse belastingregels minder bpm te worden afgerekend, waardoor de Bi-Fuel-versies juist € 500 goedkoper zijn dan de handgeschakelde benzinevarianten. Rijden op lpg betekent wel dat er periodiek ietsje meer motorrijtuigenbelasting moet worden betaald, maar het tanken is juist weer een stuk goedkoper. Het is dus even rekenen of je met jouw jaarkilometrage quitte speelt of misschien zelfs voordeliger uit bent op lpg.

De Sandero Stepway waarmee wij onze eerste kennismaking hebben, is uitgerust met de lpg-motor. De driecilinder laat duidelijk horen dat-ie er is. Daarmee hebben we letterlijk en figuurlijk meteen de belangrijkste wanklank gehad. De motor toont genoeg levensvreugde en reageert vlot op het gaspedaal, al moet je, wanneer je rijdt in de vrij lange zesde versnelling, even terugschakelen voor een rappe inhaalactie. Daar staat tegenover dat de motor in ‘zes’ niet al te veel toeren gemaakt, wat de rust aan boord tijdens lange snelwegritten zeker ten goede komt. Zowel met de benzine- als met de lpg-motor zijn de hoge en lage varianten van de Sandero verkrijgbaar in twee uitrustingsniveaus, die Essential en Comfort
heten. Wie er behoefte aan heeft, kan de functionaliteit nog iets vergroten met een aantal opties, maar al te gek wordt het nooit. De prijslijst begint bij een bescheiden € 13.490 en daarmee heeft Dacia met de Sandero een behoorlijk scherp geprijsde propositie in handen.