Dacia Duster TCe 130 - Eerste rijtest

We kunnen bogen op ruime ervaring met de nieuwe, tweede generatie Dacia Duster, want hij maakte zes maanden lang deel uit van onze duurtestgarage. Gedurende die periode groeide ons enthousiasme over de Duster en niet in de laatste plaats vanwege de motor. Onze Duster was een TCe 125 en het van Renault stammende 1,2 viercilinder turboblok beviel ons uitstekend. Helaas maakte afgelopen herfst de WLTP een einde aan de pret en het enige dat er op de prijslijst overbleef was de diesel, die Dacia kort daarop weer aanvulde met de SCe 115 Bi-Fuel, een 1.6 zonder turbo, die ook lpg lust. Het bleef een pover aanbod, maar inmiddels is het gamma aangevuld met een tweetal benzinemotoren, waarvan we de lichtste vandaag aan de tand voelen.

Ondanks zijn bescheiden beprijzing was de Dacia Duster nooit echt een verlegen verschijning. Integendeel, en dat was en is meteen een van zijn sterke punten. Meer dan ooit is de Duster een SUV met bakken street credibility. Hoog en breed op de poten, robuust front, dikke wielkasten, daklijsten formaatje monorail en kleine ruiten die het totaal groter doen lijken: met deze auto sla je geen modderfiguur tussen de veel grotere (en duurdere) terreinbeulen. Visueel in elk geval.

HANDIGE FOEFJES

Aan de achterkant springen vooral de nieuwe achterlichten in het oog, die met hun kruisvormige motief een uitdagende knipoog naar Jeep lijken te maken. Aluminium kleurige stootbalken aan vooren achterkant moeten de indruk wekken dat de Dacia Duster hoge bergen liever niet beklimt, maar opzij duwt. Het interieur van de Duster 2 doet minder zijn best te imponeren dan de koets. Net als in de eerste Duster is het vooral soberheid troef, hoewel de kwaliteit van de materialen bij de generatiewissel wel wat verbeterd is. Maar nog steeds treffen we veel harde, goedkope plastics aan. Niettemin heeft Dacia wat handige foefjes uitgehaald om de boel toch net even op een wat hoger plan te trekken.

Zo is de middenconsole een stukje naar de bestuurder toe gedraaid, bevat die maar liefst drie ventilatieroosters en zit het display van de temperatuurinstelling in de draaiknop verwerkt. Ons exemplaar heeft bovendien wat rode accenten en een Golf GTI-achtige bekleding, waarmee het donkere interieur flink wordt opgefrist. Verder is de Duster vanbinnen vooral lekker praktisch. De indeling van het interieur is juist dankzij de weinig fantasierijke opbouw heerlijk overzichtelijk en daardoor intuïtief te bedienen.

Over bedienen gesproken: met ingang van de nieuwe motorisering is de Duster ook uitgerust met Apple CarPlay en Android Auto. Een mooie aanvulling op het nogal gedateerd ogende, maar mede daardoor prettig te bedienen infotainmentsysteem. Het is alleen jammer dat de usb-aansluiting pontificaal boven het scherm zit, zodat de kabel er steeds voor bungelt. Verder zijn er amper aansluitmogelijkheden, behalve dan een klassieke 12V-plug en een 3,5 mm jack, wat dan weer handig is als de digitale aansluiting er de brui aan geeft of de interface van het ingebouwde systeem je niet kan bekoren.

RUIM ACHTERIN

De Duster biedt een hoge zitpositie en flink wat ruimte, ook achterin. Dit is echt een van zijn sterke punten, zeker wanneer je naar zijn prijs kijkt. Value for money is in dit geval ook volume for money. De beenruimte is behoorlijk, de hoofdruimte meer dan dat. De kofferruimte meet een forse 478 liter en dat is met een in twee ongelijke delen neerklapbare rugleuning van de achterbank uit te breiden tot 1.623 liter, een volume dat via de grote klep gemakkelijk toegankelijk is.

Op de weg is de Dacia Duster vooral zacht en comfortabel. Zelfs met minder goed asfalt weet het onderstel prima raad. In snelle bochten helt de koets wel wat meer over dan duurdere concurrenten, maar het blijft alleszins binnen de grenzen van het Value én volume for money. De beenruimte is behoorlijk, de hoofd-ruimte meer dan dat aanvaardbare. Dan wil de neus ook wat onderstuurd raken, maar ook daarvoor geldt dat het niets is om bezorgd van te worden.

We waren al enthousiast over de vorige benzinemotor, deze nieuwe TCe doet daar gelukkig niet voor onder. Integendeel: hij biedt meer koppel en, belangrijker, dat komt bij lagere toerentallen al beschikbaar en dat maakt hem nog wat soepeler. En dan is dit nog maar de 130 pk-versie. Dacia biedt hem ook met 150 pk en dan heeft hij meteen 250 Nm, tien meer dan deze. De motor vind je niet alleen in de nieuwste Renaults, zoals de Mégane, Scénic en sinds kort ook de Captur, zelfs in de Mercedessen Aen B-klasse tref je ‘m aan. Hetzelfde geldt voor de Nissan Qashqai. Het schakelen van de zesbak gaat als vanouds en daar hebben we dus ook geen klachten over. Verder is de piepende muis die onder het rempedaal van onze duurtester zat samen met de TCe 125 met pensioen gestuurd.

De Dacia Duster is er met de TCe 130 vanaf € 19.980 als Essential. De Serie Limitée Tech Road die wij reden kost € 23.480. De versie met 150 pk kost minimaal € 23.480 (Prestige) en mag in deze zelfde Tech Roaduitvoering voor € 24.080 mee. Voorals nog is dat allemaal handgeschakeld en voorwielaangedreven.