Chevrolet Kingswood Estate (1972) - Klokje Rond Klassiek

Dit is niet eens de langste Amerikaan

Mocht je denken dat dit de langste auto ooit is die in de VS is gebouwd, dan moeten we je teleurstellen. De Imperial Le Baron uit 1973 is met zijn lengte van 5,97 bijna dertig centimeter langer. En een 7,4-liter V8 mag dan al overgedimensioneerd lijken, er bestaat een Cadillac uit die periode met een 8,2-litermotor. “Ik ben niet per se een fan van Amerikanen, maar veel meer een allround autoliefhebber”, bekent Erik-Jan. “Naast deze Chevrolet heb ik een Citroën BX GTI 16V waarmee ik vaak rijd. In het verleden heb ik ook een DS en een Acadyane gehad.”
Voordat hij de Kingswood kocht, had hij dezelfde auto van Buick, die in veel slechtere staat was. “Ik weet nog goed dat ik bij aanschaf vroeg of hij waterdicht was. De verkoper adviseerde mij om door de wasstraat te rijden, dan zou ik er snel genoeg achter zijn. Het kwam echt aan alle kanten naar binnen.” Nieuwe raamrubbers waren gelukkig voor Erik-Jan nog leverbaar, daarna was hij dicht.

Na een paar jaar Buick zat Erik-Jan weer eens op internet te struinen en kwam hij de Kingswood tegen. Dat was in 2013. “Een paar dagen later zouden we op vakantie en op de heenweg zijn we gaan kijken. Ik was er meteen helemaal weg van en heb een aanbetaling gedaan. Aan het einde van de vakantie haalden we ‘m op en zo reden we met twee grote Amerikaanse stationwagons naar huis. Ongelooflijk wat een bekijks je dan hebt!” Een tijdje heeft hij beide auto’s in zijn bezit gehad, totdat hij te veel aan de Buick moest repareren. “De Chevrolet is echt in veel betere staat, hij was van 1972 tot 2007 bij de eerste eigenaar en kwam met 30.000 mijl op de klok naar Nederland.”

Veel metaal

Behoedzaam laveert keurmeester Dennis Koldewijn het groene gevaarte de werkplaats in en de hefbrug op. Ondanks het buitensporige formaat wekt de auto sympathie op en imponeert hij vooral. Behoorlijk uniek is de achterklepconstructie. De ruit schuift elektrisch aangedreven, schuin omhoog het dak in en de klep verdwijnt met een vernuftig draaimechanisme onder de bagagevloer. Het systeem heeft ‘clamshell’ genoemd naar de werking van een schelp. Tegen meerprijs was ook de klep elektrisch bedienbaar, de ruit is zelfs vanaf de bestuurdersplek te openen. “De Buick had hetzelfde systeem en die ruit heb ik ooit per ongeluk kapot getikt met een fles wijn tijdens het inladen van de boodschappen. In Amerika heb ik een andere ruit gevonden en het monteren viel best mee.”
Dat de Chevrolet bijna 2,4 ton weegt, komt niet alleen maar door zijn formaat. Bijna alles wat je ziet is van metaal. Zoals de afdekplaat van het compartiment onder de laadvloer, waar een extra gastankje ligt. De grote ‘donut’-tank staat rechtop op de plek van het reservewiel, rechts in de laadruimte. Of neem de scharnieren van de achterbank. Dik metaal, met een verchroomde knop om hem te ontgrendelen.
Aan de buitenkant is eveneens alles massief. De grille, de bumpers, de koplampomlijstingen, de chroomstrips rond de ruiten, het bagagerek op het dak en zelfs de binnenschermen van de wielkasten; op materiaal is niet beknibbeld. We vernemen van Erik-Jan dat de voorste hoeken op de spatborden ‘fender extensions’ heten, aangezien hij het exemplaar rechtsvoor onlangs heeft vervangen.

Geen museumstuk

De motor – het big block van Chevrolet – glimt ons met zijn oranje lak tegemoet en blijkt onlangs grondig te zijn aangepakt. “Vorig jaar kreeg ik te maken met een lekke koppakking en toen de motor eenmaal uit elkaar lag, bleek er meer aan de hand.” Het onderhoud laat hij altijd doen door Vintech, specialisten in dit soort motoren. Door de jaren heen bestond dat vooral uit alle reguliere zaken, inclusief een startmotor en schokdempers. “Dat laatste was ook echt nodig, hij werd wel héél erg slap. Er is een merk schokdempers dat als slogan heeft’ turns your boat into a car’ en zoiets was bij mij ook het geval.”
En dan is er de nog de ontbrekende wieldop, die hij tijdens een vakantie in de Ardennen verloor. De ‘nieuwe’ ligt al ergens in de States op hem te wachten. “De verkopende partij wil niet naar Europa versturen, dus nu gaat het via een tussenpersoon daar. Die heeft ‘m al gekocht. Ik sprak laatst de eerste Nederlandse eigenaar en die was nogal teleurgesteld in de huidige staat van de auto. Degene die de Chevrolet van hem kocht, heeft er inderdaad niet zo heel goed voor gezorgd. Maar voor mij is het ook geen museumstuk, hij wordt gewoon gebruikt, behalve als er pekel op de straat ligt.”
Erik-Jan vindt het elke keer weer een feest om met de Amerikaanse kolos te rijden. Reizen is relaxen en genieten, wat hem betreft. “Je zit er heerlijk in, hij is supercomfortabel en dankzij de gasinstallatie vallen de kosten mee. Wegenbelasting betaal ik niet en de verzekering kost bijna niets. De carrosserie en het chassis moet ik goed in de gaten houden, ik heb hier en daar al wat gelast. Maar dat hij nooit meer weggaat, staat als een paal boven water.”

Open als een schelp

Chevrolet gebruikte de typenaam Kingswood in 1959 voor het eerst en hanteerde die vervolgens slechts twee jaar. Hij werd geleverd met negen zitplaatsen met een 3.9 zescilinder en een 4.6 of 5.7 V8. Pas in 1969 kwam er weer een Kingswood, die is tot en met 1972 gebouwd. De auto van Erik-Jan is van het laatste model en ook meteen de topversie: de Kingswood Estate, de duurste stationwagon op basis van de Caprice. Dit model is er tevens als Buick Estate en Pontiac Safari. De Kingswood heeft altijd een V8, in drie smaken: 5.7, 6.6 en 7.4. Aanvankelijk stond er een handgeschakelde drieversnellingsbak in de prijslijst, maar vrijwel alle klanten kozen voor de Turbo Hydramatic-automaat, die vanaf 1971 standaard is. Hoofdattractie is de clamshell-achterklep. Die gaat open als een schelp, in twee helften. De ruit schuift elektrisch omhoog langs het dak, de klep duw je naar beneden (elektrisch tegen meerprijs), die verdwijnt dan onder de vloer en daarmee ontstaat een groot gat, zonder tildrempel. Of het echt handig is tijdens een sneeuw- of regenbui vertelt het verhaal niet, maar we kunnen ons er iets bij voorstellen. Vanaf 1973 gaat dit model als Bel Air, Caprice en Impala door het leven.

Onderhoudshistorie

• 32.700 mijl: luchtfilter, remmen, olie + filter, twee banden
• 36.679 mijl: apk, accu
• 37.700 mijl, apk
• 38.502 mijl, startmotor
• 40.330 mijl, apk, schokdempers, luchtfilter, twee banden
• 44.314 mijl, apk
• 44.629 mijl, beurt, rotor, bougies, relais, reparatie radiateur, uitlaatpakkingen
• 48.151 mijl, koprevisie, bougiekabels, bougies, pakkingen
• 48.466 mijl, voorruit

Specificaties Chevrolet Kingswood Estate

Motor V8, 7.443 cc
Max. vermogen 172 kW/230 pk bij 4.000 tpm
Max. koppel 529 Nm bij 3.200 tpm
Aandrijving achter, via aut. drieversnellingsbak
Wielophanging v/a onafhankelijk, schroefveren, stab./starre as, bladveren
Remmen v/a schijven/trommels
Afmetingen (l x b x h) 5,72 x 2,01 x 1,45 m
Wielbasis 3,18 m
Gewicht 2.296 kg
Topsnelheid 190 km/h
0 - 100 km/h 10,9 s
Verbruik gem. 24,7 l/100 km

De mening van Carrec Technocenter

Keurmeester Dennis Koldewijn: “In Amerika is alles groter, dat is zeker van toepassing op deze Chevrolet Kingswood. Dat uit zich in de vierkante meters die hij in beslag neemt maar ook in de achtcilindermotor die hem voortbeweegt. Die meet 454 cubic inch, ongeveer 7,4 liter zoals wij het hier gewend zijn uit te drukken. Ongeveer 230 pk en ruim 500 Nm koppel, vooral door dat koppel is hij zeker niet traag. De afstelling van het lpg-systeem laat wat te wensen over. Je merkt goed dat de motor smoort bij flink gasgeven. Ik dacht dat mijn liefde voor Amerikaanse auto's wel een beetje over was maar eigenlijk vind ik ze, zeker in goede staat zoals deze, nog steeds erg leuk.”