Chevrolet Kalos 1.4 16V Style (2005)

Met uitgebouwde wielkasten en apart vormgegeven koplampen oogt de driedeurs-Kalos lekker. Ten opzichte van de vijfdeurs onderscheidt hij zich niet alleen door het ontbreken van twee portieren, maar ook door de anders gemodelleerde spatborden en door stootlijsten op de flanken. Het interieur is bekend uit de vijfdeurs en is strak, maar helaas ook nogal grijs en somber. Frivool zijn de ronde snelheidsmeter en toerenteller onder een koepel. Ronde vormen beheersen het interieur. We vinden ze terug in de wat lastig te hanteren portiergreep en de clusters voor de elektrische ruitbediening.
De zwarte middenconsole is duidelijk van opzet en ziet er opgeruimd uit. Onderin zit een laatje met twee bekerhouders. Handig is de uitsparing in het linkerportier, een sleuf waarin een bankpasje of een parkeerkaart kan worden ondergebracht. Het gebruikte plastic is tamelijk hard, hoewel gelukkig niet meer het broodtrommelplastic van vroeger.

Wurmen
De Kalos heeft een forse wielbasis van 2,48 meter en is dus ruim. De stoelen zien er comfortabel uit, maar zijn vlak en ontberen zijdelingse steun. De bestuurder kan zich nog vasthouden aan het grote stuurwiel, maar de passagier schuift in de bocht hulpeloos van links naar rechts. De versnellingspook van de Kalos is ver naar achteren geplaatst. Té ver, voor je gevoel moet je achter je grijpen om te schakelen. Dat zoiets afbreuk doet aan het rijplezier, behoeft geen betoog.
Je zit vrij hoog en voor het overzicht en de handelbaarheid doet dat wonderen. Door de hoge plaatsing van de voorstoelen is er achterin veel ruimte voor je voeten. Het verlaten van de zitplaats achter de bestuurder is echter lastig. De bestuurdersstoel heeft geen easy entry-systeem, dus je moet je langs de voorovergeklapte stoelleuning wurmen. De zitting blijft op zijn plaats. De rechtervoorstoel schuift overigens wel naar voren, wat het uitstappen vergemakkelijkt.

Te lang
De Kalos is uitgerust met een 1,4-litermotor met 94 pk. Vooral in de vierde en vijfde versnelling heeft de krachtbron te weinig fut. Inhaalmanoeuvres in de vierde versnelling zijn een kwestie van anticiperen en goed timen. In vijf kun je ze maar beter helemaal achterwege laten. Het is vooral de versnellingsbak die roet in het eten gooit: de verzetten zijn te lang. Wie echter veel schakelt, kan toch met het verkeer meekomen. Helaas verloopt dat schakelen hakerig en zeker in het begin moet je zoeken waar de versnellingen zitten. Na een gewenningsperiode gaat het
gelukkig beter.
De Kalos ligt stabiel op de weg. Wie haast heeft, wordt in de bocht geconfronteerd met een neus die de buitenkant van de curve opzoekt. De Chevrolet doet echter goedmoedig wat de bestuurder vraagt. De besturing zou wat gevoeliger mogen zijn, want de installatie voelt te wollig aan. Het onderstel is dan ook op comfort ingesteld. De Chevrolet op de foto's ziet er wellicht een beetje kaal uit, maar dát is dan ook een Spirit; voor de test zijn we uitgegaan van een Style. De Chevrolet heeft (zij)airbags, airco en elektrisch verstelbare spiegels standaard. De Koreaan is buitengewoon concurrerend geprijsd. De gevestigde orde moet op zijn tellen passen.