Cadillac SRX V6 Sport Luxury

Voor de zesde keer snijden we dezelfde rotbocht aan. We beginnen van buiten, sturen de crossover (zoals Cadillac de auto neerzet) vastberaden de linkerbocht in en proberen middels een vloeiende, gecontroleerde vierwieldrift de groene Amerikaan op de baan te houden. De ijsbaan, wel te verstaan. Fat chance. Gecontroleerd, maar evengoed kansloos, boor ik de typisch vormgegeven Cadillac-neus een zachte muur van sneeuw in. Tachtig kilometer is hier zelfs te hard. 4WD of niet.

Om met het goede nieuws te beginnen: de V6 van 3,6-liter inhoud is een welkome toevoeging op de SRX-range, want de V8 is dan heel erg fijn (zie AW nummer 42/2004), maar de V6 is feitelijk sterk zat en, net als die V8, loopt de zespitter supergeraffineerd. Stil en krachtig, helemaal goed. Het koppel van 339 Nm ligt dan weliswaar stevig onder dat van de V8 (427 Nm), het is wel al bij 2.800 tpm bij de les. Dus een V6 in de SRX past en... je houdt 20.000 euro in de pocket...

Blokken die Golf
Het is de Cadillac Corvette Europe-organisatie (nieuw hoofdkwartier in Breukelen, langs de A2) ernst met het hernieuwde offensief om serieus voet aan de grond te krijgen. Dus blokken ze een stuk dichtgevroren Botnische Golf voor de kust van Lulea en zetten ze een circuit uit met snelle bochten, langzame bochten, krappe bochten en ruime dweilbochten. In totaal staat er negen vierkante kilometer tot onze beschikking om de SRX op onverstandige ondergrond te tergen. We hebben het dus over ijs, dat iets is opgeruwd. Dat is onder deze omstandigheden een autofeestje. Wat zijn die omstandigheden dan? Vijf tot acht graden onder 0. Een heldere lucht, weinig wind en een tipi op het ijs met een kampvuurtje. Bankjes met rendierenvellen bekleed en in een grote wok op het vuur iets shoarma-achtigs, maar dan met rendierenvlees. Zelfs hete koffie ontbreekt niet. Echt warm krijgen we het van de uitdaging om een SRX, met permanente vierwielaandrijving en zat power, met een maximaal haalbare snelheid over het te gladde circuit heen te jagen.
Het is het gebruikelijke werk. Even voorzichtig aan om de baan te leren kennen. Welke bocht is echt glad? Welke is alleen aan de buitenkant spekkie? Waar kun je ongestraft vol dwars? Over die ene linkerbocht hadden we het al. Maar er is nog een bad mother, ook een linkerbocht maar krapper. Dus moet je, 4WD of niet, nog langzamer rijden, maar soms is langzaam nog niet langzaam genoeg.
Dat is natuurlijk een belangrijke moraal van het verhaal. Ondanks 4WD, ondanks een ESP-systeem (Cadillac noemt het Stabilitrak) is hard soms domweg té hard als een wiel geen kans krijgt op grip. Dan kunnen wielen wel individueel worden bediend, maar dan houdt het gewoon op. Zo merken we dus ook met deze linkerbocht. De SRX blijft dan wel op de baan, we staan zo dwars dat het moment dat er weer grip is we aan de binnenkant van de bocht alsnog de sneeuwmuur inschuiven. Lachen!

Scherp maar vloeiend insturen
Bij een zogenaamde flying lap (of wat daar op moet lijken) over een bevroren meer is een zijden aanpak van de auto belangrijk. Wielen moeten de kans houden om te blijven rollen en abrupte bewegingen ondergraven de kans op grip. Dus stuur je vloeiend en gelijkmatig in. Hoe manifesteert de SRX zich dan? Goed, de auto biedt een goede zitpositie, het stuurwiel met deels hout ligt perfect in de hand en laat precies manoeuvreerwerk toe. De bedieningshendel van de automaat ligt uitstekend onder handbereik; de auto kan ook sequentieel zelf geschakeld worden. Ook het uitzicht rondom is goed, zonder dat je het gevoel hebt in een busje te zitten. Tsja en verder biedt de SRX vanbinnen, net als in de V8, een puike afwerking, een duur, chique gevoel binnenin en een ingenieuze derde achterbank die elektrisch is neer te laten of op te zetten (optie!). Een doordachte, onderscheidende auto met een exclusieve uitstraling was die SRX al, en deze V6 maakt de auto nog veel interessanter, want krachtig zat en beter geprijsd. Dat moet dan dus die SRX-factor zijn. Maar ben je daar niet gevoelig voor, doet de styling je weinig, dan laat je deze auto zo staan. De concurrentie om de oren slaan, dát zien we ook niet meteen.