BMW Z3 Roadster 3.0i (2001)

We hebben niet het gevoel dat de Z3 altijd even serieus is genomen. Deels was dat terecht (nou ja: begrijpelijk) want de instap-versies liepen niet over van het vermogen en reden al evenmin erg sportief - haalden het in ieder geval bij lange na niet bij de MX-5. Dat "zachte" innerlijk én uiterlijk leverde de Z3 al snel de naam van dames(kappers)-auto op. En dat was nou weer niet helemaal terecht, want met de feestelijker gemotoriseerde Z3 2.8 en zéker met de M Roadster was het eh... genoeglijk gummen. Goed, die 2.8-motor heeft nu een schop gekregen ten faveure van de drieliter zes-in-lijn. Die moet van de Z3 toch een soort super-roadster maken, toch?
De handbak van onze Z3 3.0 kon ons niet echt bekoren. Die koppeling, vooruit, daar wen je wel aan, maar de pook lijkt wel van gummi gemaakt, zo elastiek beweegt hij zich door de versnellingen. Het werkt verder allemaal goed en je zult je niet gauw vergissen, maar toch: we kennen ze beter, óók van BMW. De drieliter motor, die nieuw is voor de Z maar verder in elk ander BMW-model te vinden is, is ons ook in dit roadstertje weer meer dan uitstekend bevallen. Hij presteert gretig, heeft - zoals het een Beierse motor betaamt - een duidelijk voorliefde voor hoge toeren, maar moppert niet als er eens wat "van onderuit" gevraagd wordt. En dan dat geluid: dit is een van de lekkerst klinkende zescilinders op deez" aardkloot. Zeker in deze auto natuurlijk: kap open, even terugschakelen voor je de tunnel induikt en dan vól op het gas - mooier wordt "t niet. Van grommen tot gillen en alles wat er tussen zit: de Z3 3.0 heeft "t. Vrrroááárrr!

Three"s a crowd

Aangenaam is dat de Z3 met de kap op verrassend stil in de omgang is. Op constante snelwegsnelheden is er voor een auto als deze wat betreft herrie eigenlijk niets aan de hand. Dat de Z3 zich qua praktische bruikbaarheid niet aan een "normale" personenauto kan meten (trap nóg eens een open deur in...), wil niet zeggen dat je in de dagelijkse praktijk niets aan hem hebt. De kofferbak kan best een redelijk aantal koffers aan, er zijn portiervakken, er is een afsluitbaar dashboardkastje, en voor de rest moet er niet gezeurd worden: three"s a crowd. Die mentaliteit is ook in hoge mate terug te vinden in het interieur-ontwerp. Frivoliteit, daar zorg je zelf maar voor met je rijgedrag, BMW zorgt ervoor dat je daarbij zo min mogelijk gestoord wordt door non-functionele frutsels. Knoppen en knopjes zitten waar je ze zou verwachten, en wie van meters niets méér verwacht dan dat je ze in één keer precies kunt aflezen, zit geramd. Zo is het strak & zakelijk zonder saai te zijn, en dat laatste mag gerust een prestatie heten. Wat bewondering af blijft dwingen is de haast griezelige perfectie van de afwerking: materialen zijn top, de verwerking ervan nog topper. Goed, je moet ervan houden, dat vele "mat chroom" in de Z3, maar op de degelijkheid waarmee alles in elkaar is gezet, is hoegenaamd niets aan te merken. De Z3 is lang niet zo hard geveerd als je op grond van "231 pk in een open tweezitter" zou denken. Uiteraard haalt de standaard aanwezige tractie/stabiliteitscontrole kundig de scherpe randjes van al te veel enthousiasme af. Wie het aan/uitknopje van dat systeem afhaalt kan z"n Z3, als hij door het eerst aanwezige onderstuur heenduwt, magistraal dwars door de bocht jakkeren. Want bij een auto als de Z3 réken je juist op wat spektakel bij het weggedrag, en waar de wat mindere goden in het Z3-gamma op dat gebied hier en daar steken lieten vallen, pakt de 3.0 ze met het grootste gemak weer op. Wat met de 1.9 niet kan, sportief tekeergaan, is met de 3.0 kinderspel. Het onderstel is als gezegd behoorlijk comfortabel, maar zeker niet te week voor een potje stofzuigen. De enige kanttekening die we willen plaatsen is het niet al te overdadig aanwezig zijn van gevoel in de besturing. Hij werkt lekker direct, veel stuuromwentelingen heb je niet nodig, maar iets meer informatie over de tomeloze ontberingen van de voorwielen was prettig geweest. Voor we het vergeten: zitten doe je als een vorst. Voor het echt ideale hadden we in de Z3 graag het stuur nog wat hoger kunnen zetten, maar och, "t ging ook zoals het ging. Vanaf het prille begin was eigenlijk al duidelijk dat we in deze test een "winnaar" te logeren hadden. En na afloop kunnen we al met al maar tot één conclusie komen: in zijn klasse is de Z3 3.0 behoorlijk souverein.