BMW M4 Cabriolet Competition Package - Eerste rijtest

Brrr … de eerste kennismaking met een nieuwe auto vindt vaak in een warm land plaats, maar uitgerekend deze open BMW rijden we in Nederland. In een week waarin de temperatuur ook overdag nauwelijks boven de nul graden komt, bovendien. Natuurlijk is dat geen reden om het dak gesloten te houden, al moeten we daarvoor wel de opgetrokken wenkbrauwen van menig omstander negeren. Juist met dit weer valt goed op hoezeer autofabrikanten erin zijn geslaagd om de elementen buiten te houden bij dit type auto. Met zijruiten en windscherm omhoog, stoelen stuurverwarming aan en in de nek een warm briesje uit de ‘Air Collar’ van BMW is het uitstekend uit te houden onder de winterzon, dus kan het gas erop! Met luide brul schiet de auto vooruit, de M-DCT-bak deelt in de sportiefste stand rake klappen uit en omdat van dat feestje dankzij het geopende dak ieder facet hooren voelbaar is, gaan we met een grijns van oor tot oor weer van het gas.

NIET VOOR RONDERECORDS

Het is een bekend verhaal: cabriolets zijn zwaarder en minder stijf dan hun dichte evenknieën en dus minder geschikt voor het echt sportieve werk. Toch verkoopt BMW al sinds de eerste M3 open versies van z’n sportievelingen. Wie heel kort door de bocht redeneert, zal dat raar vinden. Een open M4 is om de eerdergenoemde redenen immers per definitie niet geschikt voor wie ronderecords wil verbreken en als het doel is om stijlvol langs de boulevard te rollen, is een 440i meer dan genoeg. Auto’s zijn echter meer dan een optelsom van logische zaken en daarom is de combinatie van de dikste motor met de meest flamboyante carrosserievorm én het genoegen van een open auto voor een bepaalde doelgroep onweerstaanbaar. Als zelfs dat niet genoeg is, kan het Competition Package ook op de open M4 een oplossing zijn.

Het pretpakket kost op de Cabrio € 6.500 en verrijkt de rijervaring met een adaptief onderstel en, jawel, meer ver mogen. In plaats van 431 pk levert de TwinPowerturbo-zescilinder nu 450 pk, zodat de cabriolet met de optionele automatische DCT-bak in 4,3 in plaats van 4,5 seconden van 0 naar 100 km/h sprint. Ter vergelijking: de dichte M4 heeft hiervoor in optimale configuratie 4,0 seconden nodig.

Om het verschil tussen de standaardversie en de Competition-uitvoering te voelen, is een directe vergelijking nodig, maar feit is dat deze über-M4 gewelddadig rap is. Aan de buitenkant is de extra potente M4 herkenbaar aan z’n bijzondere, van de GTS geleende wielen, tal van donkere accenten en een typeaanduiding in zwart in plaats van chroom. Dat komt bovenop de zaken die BMW standaard aan een M4 meegeeft. Wie de auto over vijftien jaar tot in detail wil namaken op basis van een 420i heeft daar een lastige klus aan, want vrijwel ieder detail is met een M-sausje overgoten. Bredere zijschermen, opvallende koelopeningen, aparte zijspiegels en een grote bult in de motorkap zijn uniek voor de snelste 4-serie. In het interieur worden we verwend met stiksels in de bekende M-kleuren en sportieve zetels met, jawel, een verlicht M4-logo in de hoofdsteunen.

PRAALWAGEN

Zoals we gewend zijn van M-producten, heeft deze M4 nadrukkelijk twee gezichten, die zich laten selecteren met de configureerbare M-knoppen op het fantastische M-sportstuur. Zo’n Jekyll & Hyde-ervaring als voorheen is het niet meer, maar het verschil tussen de rijmodi is nog altijd over duidelijk. Met alle onderdelen op de sportiefste stand laat de M4 zich met veel precisie de bocht in smijten. Het dikke stuurwiel geeft exact door wat er onder de voorwielen gebeurt, de koets blijft onnatuurlijk vlak liggen en van torderen is nauwelijks sprake. Met een wagengewicht van 1.840 kg kunnen we hem onmogelijk als lichtvoetig omschrijven, maar ook in open uitvoering is zo’n M4 zeker geen softe praalwagen.

Een kleine domper op de feestvreugde is juist in deze open versie het geluid. De M4 laat luidkeels weten dat het een stoere jongen is, maar echt mooi kunnen we de uitlaatbrom niet noemen. Fijn is wel weer hoe de auto zich in een handomdraai laat omtoveren in een ontspannen ‘daily driver’. Na nog een druk op de M-toets en het sluiten van het driedelige klapdak staat er ineens een coupé waarin het bijzonder prettig kilometers vreten is. Geen neurotisch karakter, geen voelbare schakelacties, maar gewoon een wat stevig afgestelde BMW met een automaat en een enorme bak vermogen onder de kap. Juist die brede inzetbaarheid maakt van de open M4 stiekem een heel leuk pakket.