BMW 330i vs. Mercedes-Benz C300 - Vergelijkende Test

Er zijn onder de autofabrikanten vaak genoeg enthousiastelingen met goede auto’s. Merken die willen profiteren van het lucratieve premiumdeel van de automarkt. De klanten daar betalen immers graag meer voor luxueuze zaken. Bij een nieuw model kan het totaalpakket zo goed zijn dat zo’n nieuwkomer de gevestigde orde in een tweestrijd een keer verslaat. Zo wint een Lexus of een Volvo ook in het Dsegment wel eens een test tegen de Duitse concurrenten. Maar met gelijke wapens of met net zo nieuwe auto’s blijkt dat het toch altijd de BMW 3-serie en de Mercedes Cklasse zijn die het beste van het segment naar voren brengen. Een Volvo S60, Alfa Giulia, Lexus IS of Jaguar XE zijn fijne rijijzers, maar moeten het in een tweestrijd nog te vaak hebben van value for money om de 3 of de C te kunnen verslaan. Audi is met zijn A4 een paar keer dicht in de buurt gekomen, maar is toch te veel afhankelijk van losse opties, terwijl een kale C of 3 vaak al een erg goed auto is. Al generaties lang zijn dit gewoon de fijnste modellen.

Zeker de laatste vijf jaar behoren BMW en Mercedes-Benz tot de top. Met name de C-klasse overtreft zichzelf na een wellicht iets mindere W204 met een prachtige auto die veel afstand neemt van de Mercedes CLA en merkbaar tegen de E-klasse aanschurkt. Het bezorgde de auto een tijdlang een leidende rol. Bij de facelift vorig jaar zijn met name de elektronica en veiligheid verder opgeschroefd en wat goed was, is goed gebleven. Is dat genoeg om te kunnen wedijveren met een compleet nieuwe BMW 3-serie?

We pakken een 330i ‘nieuw uit de doos’ en zetten er een dikke C300 tegenover. Dat past bizar goed. Niet alleen hebben beide auto’s een 2,0-liter turbomotor (nee, geen zes cilinders meer, dan moet je naar een C400 of M340i), met allebei precies 258 pk (190 kW), de totaalprijs van beide modellen inclusief alle mooie opties scheelt maar € 600.

Het is duidelijk dat de concurrenten elkaar goed in de gaten houden. Kijken we verder naar de ruimte, dan zien we dat beide testkandidaten ook daar wel héél erg in de pas lopen: ze hebben allebei precies 480 liter aan bagageruimte. Wel krijg je in de Mercedes nog een handig krat onder de vloer voor losse boodschappen. Op de achterbank zien we de eerste verschillen. De BMW biedt iets meer beenruimte en de wat minder strak aflopende daklijn betekent dat lange mensen ook met hun hoofd beter in de 3 zitten dan de in de C. Je vindt ook twee usb-c-aansluitingen, die je in de Mercedes tevergeefs zoekt. De Benz oogt op zijn beurt iets warmer en luxueuzer achterin dan de BMW, maar de 3-serie heeft hier wel een forse stap gemaakt ten opzichte van de vorige generatie. De materialen zijn mooi, de zit is beter: de auto moet nu merkbaar meer zijn dan een fijne bestuurdersstoel op wielen met voor de vorm nog wat plekken voor passagiers. Voorin is het nog altijd een echte BMW, met de focus geheel op de chauffeur. De materialen zijn erop vooruitgegaan. Zo ziet de klimaatregeling er nu een stuk mooier uit en het multimediascherm is goed geplaatst en haarscherp.

Jammer dat de knoppen op de middentunnel goedkoop aandoen. De ergonomie is als vanouds geweldig met het snelle, toegankelijke iDrive-systeem, terwijl het scherm ook nog een touchscreen is. Combineer dat met goede stembesturing en je hebt een voorbeeld van hoe het moet voor bijna elke andere fabrikant. Minpuntje: de AutoWeekredactie vindt unaniem de nieuwe digitale klokken van BMW met een tegengesteld draaiende, half-vierkante toerenteller een miskleun. Slecht afleesbaar en niet mooi.

In de Mercedes zien we een duidelijke lijn met mooie en warme materialen, ook op de plekken waar je minder snel kijkt, zoals de raambediening. Het hoog geplaatste losse scherm is smaakgevoelig, maar wel vrij praktisch. Het Comand-systeem is in nieuwere Mercedessen inmiddels vervangen door het MBUX met touchpad. Het huidige systeem kan niet meer op tegen dat in de 3-serie, maar het is ook niet iets om de auto voor te laten staan. Het werkt relatief snel en is nog altijd toegankelijker dan sommige multimedia elders.

IN BEWEGING

Onderweg valt al bij lage snelheid op hoe stil beide auto’s zijn en hoe ze het koppel van de motor gebruiken om soepel door het verkeer te bewegen. Ga je meer vergen van de motoren, dan zijn de auto’s zeer snel (onder de zes tellen naar de 100 km/h), al valt op dat het blok van BMW iets vrijer adem lijkt te halen en over het hele toerenbereik meer kracht heeft. Ondanks het gelijke piekvermogen is de 330i sneller dan de C-klasse, ook op de tussensprint. De achttraps automaat reageert een fractie sneller dan de negentraps van Mercedes, al heeft dat ook te maken met de software van de bak. Iets wat ons in beide auto’s opvalt: om het forse vermogen te benutten, moet je het gaspedaal ver indrukken en toeren maken. Uiteraard geen probleem, maar in in Nederland doe je dat niet zo vaak. De meerwaarde ten opzichte van de BMW 320i en de Mercedes C200 is daardoor beperkt.

Met de ruwweg 190 pk van die versies ben je in Nederland prima bediend. Dat was anders toen je in een 330i of C300 nog zescilinders had, omdat je de souplesse van zo’n motor bij lage toerentallen altijd merkt. Dat kun je met een viercilinder niet zomaar opvangen, ook al is deze krachtiger en sneller. Maar zo zijn de huidige ‘emissietijden’ nu eenmaal, en het praktijkverbruik laat de voordelen van zo’n kleinere motor zien. Onze tip: neem de 320i of C200 en steek het geld dat je overhoudt in enkele van de vele mooie opties. De rijeigenschappen zijn mooi verdeeld, zoals dat al decennia gaat bij Mercedes en BMW. De 330i is heel dynamisch en de C300 erg comfortabel.

Het is opmerkelijk hoe beide fabrikanten het andere einde van het spectrum weten te omarmen zonder hun eigen DNA te verloochenen. De Mercedes ligt ondanks zijn comfort prima op de weg en zolang je niet overdreven sportief wilt rijden, reageert de neus prima. De BMW is op zijn beurt merkbaar harder dan de vorige generatie, maar dat merk je vooral bij grove oneffenheden zoals verkeersdrempels, niet op de lange afstand. Het comfort bij lange ritten is ondanks zijn dynamische insteek erg goed. De auto is niettemin een echte sportsedan die reageert op nieuwe concurrenten als de Alfa Romeo Giulia en de Jaguar XE. Allebei goede stuurauto’s, maar BMW countert met een uitmuntende rijmachine die veel meer verfijning biedt. Dan hebben we het nog niet eens over de elektronica en veiligheidstechnieken waar je in een Giulia, die nog altijd wat scherper en hitsiger is, tevergeefs naar zoekt. Mercedes heeft hiermee bijna het rijk alleen op comfortgebied.

De C-klasse is sereen en zalig als dagelijkse auto, die alleen als je gaat pushen eerder onderstuurd raakt dan de 3-serie. Bij snelle bochtencombinaties en zeer actief rijden is de 3-serie van een heel ander niveau: zijn rust op lange afstand verhult hoe dynamisch de auto is. Een prachtige balans met een neus én kont die goed reageren op je gaspedaal. De besturing is in de Benz opvallend genoeg iets directer dan in de BMW, die ondanks zijn fijne rijgedrag als vanouds ook wat vaag is rond de middenstand. In een BMW dans je altijd wat meer dan dat je snijdt als een mes. Beide auto’s zijn niet voorzien van dynamische dempers, iets wat we wel in overweging zouden nemen, omdat het de bandbreedte van de auto’s vergroot. Het maakt de BMW 3-serie vermoedelijk nog wat comfortabeler en de Mercedes iets strakker.

ALLES IN DE GATEN

Qua veiligheid heeft de 3-serie een grote stap gemaakt. Het volgsysteem voor op de snelweg is redelijk en BMW eist niet meer dat je binnen een seconde je handen weer aan het stuur houdt. Via de Intelligent Safety Button in het midden van het dashboard vind je een veelheid aan veiligheidsopties en surroundcamera’s die alles in de gaten houden. Afstand, kruisend verkeer en zelfs stopborden, waarvoor met geluid wordt gewaarschuwd (in de VS zou dat trouwens een nachtmerrie zijn, gezien de hoeveelheid stopborden daar). Toch is in de C-klasse te merken dat Mercedes met autonoom rijden nog wat verder is. De auto houdt je netter in het midden van de rijstrook, terwijl de BMW nog wel eens schokkerig kan reageren op de lijn. De Benz wisselt bovendien automatisch van rijstrook; enkel je knipperlicht aan is genoeg. De auto doet de rest. Dit gaat zelfs soepeler en sneller dan in Tesla’s.

Beide merken hebben daarnaast uitgebreide apps voor je smartphone, om je met de auto te verbinden. Niet alleen kun je uiteenlopende gegevens uitlezen, maar bijvoorbeeld ook op afstand je auto in de gaten houden, de klimaatregeling alvast starten of zelfs videobeelden van de parkeer camera’s be kijken. BMW laat bovendien je agenda koppelen met de auto.

Wanneer je de eindbestemming in de app invoert, kan de auto aangeven hoe laat je moet vertrekken om tijdig aan te komen, inclusief de wandeling naar je auto. Deze ontwikkeling gaat zó snel, dat de bijzondere display key, die nu ook voor de 3-serie verkrijgbaar is, in feite overbodig lijkt, want waarom zo’n dure sleutel met bediening en tft-scherm als je alles op je telefoon kunt doen? Een luxeprobleem, uiteraard.

Los van de al benoemde zaken is de optielijst van de auto’s bijna eindeloos. Van laserlicht op de BMW tot uitgebreide matrix-leds op de Mercedes tot stoelkoeling en waanzinnige audio: met onze € 73.000 was de lijst nog niet eens volledig aangevinkt. Maar vergeet even alle blingbling. Dit zijn gewoon voortreffelijke auto’s. De BMW wint het duel op punten, maar de Mercedes blijft knap bij voor zijn leeftijd. Geef je meer om comfort en vind je de C mooier, ga dan gerust voor de Benz. Je doet zeker geen miskoop. BMW ramt echter zijn 3-serie hard de markt in. De auto blijft trouw aan het rijpleziermotto van de Beierse fabrikant, maar dan op een fraaie, innovatieve manier. Een winnaar.