BMW 330i Executive (2005)

"Bij elk nieuw model leggen we de lat weer een stukje hoger", riep BMW in zijn  reclamecampagne. Nou moet  je commercials doorgaans met een flinkezak zout nemen, maar je hoeft niet lang in de nieuwe 3 te rijden om tot de conclusie te komen dat vrijwel alles klopt aan deze auto.

De 330i heeft een verse motor gekregen. De zes-in-lijn debuteerde in de 6-serie en brengt slechts 161 kg op de schaal. Toch is er niet ingeboet aan prestaties: de nieuwe 330i heeft zelfs 27 pk meer dan  zijn voorganger. Het koppel bleef gelijk op 300 Nm. De 3 is met deze motor in elk geval 'n waar feestbeest. De automaat weet wat mensen die een dergelijke auto kiezen, van hem verwachten. Er is weinig gas nodig om 'm te laten terugschakelen en een machtige brul plus stoot in de rug zijn het resultaat. Keerzijde is dat het nietmeevalt deze auto op een kalme manier door het verkeer te loodsen. Niet alleen omdat de potentie van de 330i zo verleidelijk is, maar ook omdat het gaspedaal erg gevoelig is en de automaat liever terug- dan opschakelt.

De 330i heeft sportieve ambities en daar is bij de afstelling van het onderstel heel duidelijk rekening mee gehouden. Dit is niet de auto voor wie zijdezacht over de weg wil zweven.  Bestuurder en passagiers  voelen precies wat er gebeurt op het punt waar rubber en asfalt elkaar ontmoeten. Maar als we een stevige kuil in de weg met 100 km/h nemen, bonkt de auto terug als door een wesp gestoken. Hetzelfde gat dat door bijvoorbeeld grote Franse limousines bijna ongemerkt wordt geabsorbeerd, doet de BMW zowaar de voetjes van de grond tillen.

Op dronk

Over smaak valt niet te twisten, maar de reacties op het uiterlijk van onze test-Dreier zijn  bijzonder eenduidig. De nieuwe  designrichting van BMW is met de 3-serie definitief op dronk. De snoet wordt door  iedereen schitterend gevonden, evenalshet zijaanzicht. Alleen de achterkant krijgt de handen nog niet op elkaar. Jammer dat dat de heren van BMW Design blijkbaar is ontgaan. Maar misschien is het ook gewoon nog even wennen.

Het begint traditie te worden; helaas is het ook in de nieuwe generatie 3-serie

weer behelpen met de ruimte. We zouden bijna zeggen 'gelukkig', want dan valt er

nog íets te zeuren over deze auto. Vooral de kofferruimte is ronduit onhandig krap door zijn ondiepte (de keerzijde van achterwielaandrijving: daar moet immers nog 'n differentieel onder passen) en ook de  geringe toegangsbreedte en -hoogte. En alsof die beperkende factoren nog niet genoeg zijn, heeft BMW onder de hoedenplank nog een goedbedoelde lade met vakjes opgehangen, waardoor nog eens 10 cm van de hoogte van de kofferbak wordt afgesnoept. Gelukkig blijkt deze lade optioneel te zijn, en zelfs wanneer je de vergissing hebt gemaakt dit accessoire te kiezen, kun je hem alsnog loshalen.

Weliswaar bevinden zich onder de vloer nog een paar handige vakjes voor kleinere spullen, maar daar heb je niets aan wanneer je grote objecten wilt meenemen. Wie in deze auto met het hele gezin op vakantie gaat, ontkomt bijna niet aan zo'n ontsierende skibox op het dak. Over de cockpit van de 3-serie niets dan lof. Netjes, strak, en dankzij de iDrive met een beperkt aantal knoppen, waardoor het overzichtelijk blijft.