Bentley Continental Flying Spur Speed (2008)

In de Speed worden we omgeven door zijdezacht leer, met de hand gepolijst aluminium, met zwarte pianolak afgewerkte panelen, chroomaccenten en – hoe kan het anders – een Breitlingklokje in het dashboard. En de geluidsinstallatie klinkt als de spreekwoordelijke klok. Maar dan harder. Want met de introductie van de Speed viert Bentley tevens de entree van high-end audiospecialist Naim in de autowereld. Voor de niet ingewijden: een liefhebbersmerk dat net als Bentley gruwelt van uitbundig vertoon, maar inzet op in getogen klasse en de allerhoogste kwaliteit.
Het uiterlijk is een understatement. Niets verraadt dat we hier te maken hebben met een auto met een W12-krachtbron met 610 pk en 750 Nm trekkracht onder de kap. Zijn koetswerk zweeft een haartje verlaagd boven het asfalt, maar het oog valt vooral op de gigantische 20-inchwielen, de zwart glimmende carbon remschijven en door de wielspaken heen 'schemerende' grote zwarte remklauwen. Verder zullen de kenners noteren dat de beide uitlaten er net iets anders uitzien en dat de chroomaccenten iets zijn aangepast. De grille is in donker chroom uitgevoerd. Bij het instappen glimmen je vanaf de dorpels bovendien platen met de tekst 'Speed' tegemoet.

Surrealistisch
Rijden in de Continental Flying Spur Speed is surrealistisch en opwindend tegelijkertijd. De sfeer in het interieur doet denken aan een Britse herenclub. Ook achterin, waar twee geheel instelbare fauteuils te vinden zijn. Met hun eigen bedieningspanelen van zitmeubel en airco, afstandsbediening voor het infotainment, twee beeldschermen en koptelefoons. De rust is een verademing.
Stationair lopend is de motor nauwelijks te horen. Dat alles verandert dramatisch wanneer je op pad gaat. De automaat gaat natuurlijk in de S-stand, het onderstel op 'stevig' en de voet op de metalen pedalen. Met een druk op de startknop wekken we in de tjokvolle motorruimte 610 paarden. Bij elke aanraking van het gas pedaal maakt de auto ondanks zijn gewicht van bijna twee en een halve ton een sprong naar voren. Omdat alle vier de wielen worden aangedreven, gaat het allemaal zonder piepend bandenrubber.
Eenmaal echt op gang blijkt de Speed een ware 'Dr. Jekyll en Mr. Hyde'. Het ene moment zoef je in alle rust over de weg, het volgende ogenblik jaagt de twinturbo zesliter twaalfcilinder de limousine voort alsof het een sportcoupeetje is. De automaat heeft het allemaal prima begrepen en de stabiliteitsregeling bemoeit zich er ook niet hinderlijk mee. De speciale Pirelli P-Zero-banden hebben voor een auto met zo'n forse gestalte verrassend veel grip in huis. Ook bochten worden met smaak geconsumeerd, waarbij het semi-actieve onderstel goed werkt doet. De vering past zich automatisch aan terwijl je de demping handmatig via een druk op de knop in vier standen kunt zetten. Uiteraard valt wat onderstuur niet te vermijden als je het in korte bochten
iets te dol maakt.
Alles bij elkaar is de Speed ideaal om na een rondje golf nog even lekker een stukje te gaan sturen. Twintig liter 98 RON superbenzine op honderd kilometer gemiddeld, dát dan weer wel. We horen meneer al denken: so what?