Audi A5 3.2 FSI Quattro Tiptronic (2009)

Dankzij zijn wat 'opgepompte' koetswerk verliest de Audi wat van het typische coupékarakter en neigt de auto naar een driedeurs GT. Het is een zakenauto met

sportieve trekjes, zogezegd. Stijlvol, dat zeker. Daarbij zijn de praktische aspecten zeker niet uit het oog verloren.

Zo is de bagageruimte toegankelijk via een gemakkelijk te openenen klep met een lage tildrempel. Het compartiment is voorzien van diverse bagagehaken onder en boven. Verder zie je hendels voor het omklappen van de bankdelen, een skiluik en onder de vloer een 'thuiskomer'. Maar het oog valt ook op een nogal slordige afwerking van opbergkastjes. Zoals we in de cabine trouwens ook een merkwaardig loshangend stuk leren stoelbekleding vol in het zicht aantreffen.

Zoiets verwacht je eigenlijk niet bij Audi. Voor de achterpassagiers is deze coupé

zeker geen feest. Doordat de voorstoel wat lastig weg te schuiven is, is het instappen een hele heisa. Eenmaal op het wat korte en lage zitmeubel aangekomen, blijkt dat je er weliswaar kunt zitten, maar dat je dan met je hoofd tegen het dak én tegen de zijkant zit, met de benen vrijwel tegen de voorstoel.

Druk dashboard

Het interieur van deze Audi kun je met je ogen dicht uittekenen: een hoog en imposant dashboard, kloeke raamstijlen, een vrij groot uitgevallen stuurwiel en fraaie materialen. We verbazen ons over het wel erg drukke dashboard. Natuurlijk zit er van alles op en aan, maar waarom is het eigenlijk nodig om overal wat te plaatsen als je toch zo'n centrale menubesturing op de console hebt? Bovendien zijn de bedieningselementen niet

altijd even logisch zijn geplaatst. Zoals de rechts op de console verstopte volumeknop van de audio-installatie.

Op de zitpositie, het comfort en de zijdelingse steun valt weinig af te dingen. Een heerlijke snelle reisauto, waarin je soepeltjes naar verre bestemmingen ronkt, maar ook stevig door het zitmeubel wordt omsloten bij het nemen van een slingerende berg- of dijkweg. De dikke V6-motor zorgt voor imposante prestaties en een soeverein rijgedrag.

De krachtbron levert 265 pk en een koppel van 330 Nm en wil er van onderuit al zwaar aan sleuren. De zestraps tiptronic-automaat, die ook handmatig te bedienen is, doet gewoon prima werk.

Rustig wanneer je wilt, gespierd snel wanneer er stevig wordt doorgereden. De nadruk ligt op rust en souplesse. Gek genoeg versterkt dat tussen je oren de indruk dat de Audi nogal zwaar is. De cijfers wijzen anders uit, want ondanks de Quattro-techniek blijft zijn

gewicht beperkt tot 1.535 kilo. De A5 raakt steeds beter in zijn hum als de snelheid toeneemt. Ook het onderstel komt dan opeens tot zijn recht, want dat is nogal stevig. Je merkt ook dat er dikke wielen en banden onder zitten, die zich wel flink laten horen. Met zijn grote draaicirkel en onoverzichtelijke koetswerk is de A5 in de stad bepaald geen pretpakket.

Op binnenwegen valt echter op hoe direct hij op stuurimpulsen reageert, bijna nerveus zelfs. De stabiliteit in bochten en op de grote weg is niettemin van hoog niveau. Het is dus een heerlijke rijmachine met een nogal hard afgestemd onderstel.