Aston Martin DB11 V8

"We hebben geprobeerd om de diepe bastonen een beetje uit de soundtrack van de AMG V8 te halen en er meer middentonen aan toe te voegen." De engineer van Aston Martin klonk zo geloofwaardig gisteravond. Maar het geluid van de aanstormende DB11 V8 door de Spaanse bergen klinkt als een naderende onweersbui met een bijzonder slecht humeur. Bassig. Hard. Moddervet. Op basis van het geluid zou je niet denken dat de V8 maar 4,0 liter slagvolume heeft. Op grond van de prestaties trouwens ook niet; hij levert 98 pk minder dan de 5,2-liter biturbo V12, maar dan hou je er nog altijd 510 over. Bovendien: het maximum koppel ligt met 675 Nm slechts 25 Nm lager en het is met dank aan twee turbo's tussen 2.000 en 5.000 tpm beschikbaar. Voeg daar het simpele feit aan toe dat de GT 115 kilo slanker is en je kunt wel extrapoleren hoe de prestaties zijn: ruim bovengemiddeld.

Zeker in het middengebied ramt de V8 de DB11 met bijna lachwekkende daadkracht voorwaarts. Tussensprints zijn zo'n belevenis, dat je stiekem hóópt op mogelijkheden om ze uit te voeren. Begeleid door de hamerende achtcilindersound vergeet je al snel dat er ook een V12 bestaat. Natuurlijk kan die nóg harder, maar geen moment doet deze instapper verlangen naar meer. Een top van 300 km/h en een sprint van 0-100 km/h in 4,0 seconden: het is genoeg. AMG verstaat daarbij de kunst om turbomotoren extreem goed te laten klinken en hoewel de krachtbron in de DB11 inderdaad een ander stemgeluid heeft dan in een C63 AMG, verloochent het blok z'n afkomst nooit. Dat is niet erg, integendeel. De eerste samenwerking tussen de Duitse performance-afdeling en de Britse GT-bouwer is volledig geslaagd.

ECHTE GT

Zo geslaagd zelfs, dat de standaard automaat met acht versnellingen het tempo niet altijd kan bijhouden. Zeker wanneer je echt gaat pushen, doet de ZF-bak niet altijd wat je wil. Op zich kiest de software, afhankelijk van de stand, de juiste momenten om te schakelen, maar dat proces verloopt soms te onhandig. Ineens ramt de bak dan twee versnellingen omlaag, of lijkt even te blijven hangen tussen twee versnellingen. Een kleine onderbreking voordat de oerkrachten van de motor weer op de achterwielen worden losgelaten. Op die momenten toont de DB11 zich een echte GT. Een auto die pas echt tot z'n recht komt wanneer het wel snel, maar niet hard gaat. Schaal alles terug naar 80 procent, geniet van de bijna eindeloze souplesse van de aandrijflijn en de tekortkomingen zijn gauw vergeven. Het gaat dan trouwens nog altijd harder dan fatsoenlijk is. Dat laatste komt ook door het onderstel, dat eveneens excelleert in vloeiende snelheid. Lange doordraaiers worden moeiteloos met snelheden genomen die alleen mogelijk zijn wanneer de afstemming klopt. Het spreekt voor zich dat slecht wegdek daarbij met alle mogelijke gratie wordt verwerkt. Het chassis communiceert wel, maar valt z'n bestuurder niet lastig met te veel informatie.

De DB11 is een heerlijke manier om heel snel, heel ver te rijden. Een echte GT. Waarbij ook weer geldt dat je als bestuurder de neiging moet weerstaan om te ver te gaan. Val een bocht aan op de manier die je in een McLaren 570GT of Porsche 911 Turbo zou doen en de DB11 voelt zwaar aan, zeker in krappe bochten en onder hard remmen. Afslankkuur of niet: het blijft wel 1.760 kilo waarmee je onderweg bent. Het blijft ook 675 Nm aan koppel: genoeg om de achterbanden in een oogwenk te overmeesteren. Zeker in combinatie met de harde schakelacties van de automaat wil dat bocht uit nog weleens wat tractieproblemen opleveren, met een schuivende achterzijde als gevolg. Leer je 'm echter soepel te behandelen, dan liggen de grenzen van de grip ver. Verder dan je in eerste instantie denkt en veel verder dan je op de openbare weg ooit nodig zult hebben.

INTRIGEREND ONTWERP

De kans is bovendien groot dat het bovenstaande allemaal niets uitmaakt, want zodra je in de buurt van de DB11 komt, word je verleid. Foto's doen hem geen recht: in levenden lijve intrigeert het ontwerp mateloos. Objectief zijn er best dingen aan te merken of zaken aan te wijzen die concurrenten beter doen. Het zal wel. Zij hebben niet de uitwerking die deze auto heeft wanneer-ie zachtjes roffelend door een winkelstraat rolt. Een effect dat weinig auto's hebben: z'n aanwezigheid is zo sterk dat mensen vergeten hun mobieltje te pakken om een foto te maken. In plaats daarvan staren ze slechts ademloos totdat je de hoek om bent. Wat dat betreft bewijst de DB11 zich als een echte Aston Martin. Een Aston met een AMG-hart. Ook dat geeft niet. Hij bevestigt een aloud cliché: dit is echt het beste van twee werelden. Of in ieder geval van twee fabrikanten.