Alfa Romeo Stelvio - Jaguar F-Pace - Porsche Macan - Triotest

Het was in de laatste weken van 2013 dat Porsche, na een lange periode van uitlekkende schetsen en spionagebeelden, op de Los Angeles Auto Show het kleinere alternatief voor de Cayenne onthulde. Porsches meest verkochte model, maar dan compacter en bereikbaarder? Dat was een gedoodverfde winnaar en de Porsche-dealers schreven hun vingers dan ook blauw. In zijn beste verkoopjaar in ons land verlieten 445 Macans de showrooms en dat was meer dan welk ander model van het merk. Afgelopen jaar zakte dat aantal in, maar dat was vooral te wijten aan het wegvallen van de diesel. Alle reden dus voor Porsche om te zorgen dat de Macan up-to-date blijft.

Dat heeft het onlangs gedaan door middel van een facelift. Een heel bescheiden facelift weliswaar, zolang je tenminste niet naar de achterkant kijkt. Daar is de Macan namelijk helemaal aangepast aan het typische achteraanzicht dat na de introductie van de Macan werd uitgerold over het Porsche-gamma en dat we inmiddels kennen van de 718, Cayenne, Panamera en de onlangs geïntroduceerde nieuwe 911. Vanaf deze Macan-facelift heeft dus elke Porsche een verbindingsbalk tussen de achterlichten. Er zijn ook kleinere wijzigingen. De koplampen zijn anders ingedeeld en voortaan standaard voorzien van ledtechniek. Verder is de voorbumper opnieuw vormgegeven. Ook zijn er nieuwe wielen en kleuren, waarvan het op ons exemplaar gespoten Mambagroen metallic er een is. Vanbinnen herken je de facelift voornamelijk aan de ventilatieroosters in het midden, die naar beneden zijn verplaatst om ruimte te maken voor het infotainmentscherm, dat in de breedte is gegroeid. Verder is er weinig veranderd, wat betekent dat de brede middentunnel nog Porsche-oude stijl is: bezaaid met knoppen, een woud dat een lange periode van gewenning behoeft. Daar staat tegenover dat het wel een lekker rijk en compleet gevoel geeft. Erg prettig is de lage zit in de Macan, die een aardig steentje bijdraagt aan het sportieve gevoel.