Alfa Romeo Giulietta vs. BMW 1-serie - Occasion Test

Was het Audi dat in 1996 met de A3 als eerste een premium hatchback in de markt zette, of waren de Italianen ze voor met de Lancia Delta? BMW had in 1994 al de 3-serie Compact, maar het duurde tot 2004 voordat de 1-serie op de markt kwam. Het enige Duitse merk dat op dit vlak achterbleef, was Mercedes-Benz. Oké, de A-klasse bestaat ook al meer dan 25 jaar, maar is pas sinds 2012 een echte hatchback. In alle gevallen moet je bereid zijn flink dieper in de buidel te tasten, dat is nu eenmaal de prijs van premium.

Ten tijde van die eerste Audi A3 spraken sommigen van een veel te dure Golf IV, maar daarmee doe je de Audi geen recht. Ten eerste kwam hij eerder op de markt dan die Golf en qua afwerking en materiaal­gebruik staat de Audi echt wel een trede hoger op de ladder, ook al legde Volkswagen de lat hoog in zijn segment. Toch zijn door de jaren heen de onderlinge verschillen steeds kleiner geworden en zien we dat je in een Opel Astra, Peugeot 308 of Toyota Corolla bepaald niet tegen een armetierig interieur aan zit te kijken. Integendeel zelfs. Wat er overblijft om het onderscheid te maken is de merknaam en de daarbij behorende uitstraling. En dan blijkt dat mensen graag meer betalen voor dat BMW-logo op de neus, die Mercedes-ster in het vizier of vier ringen in de grille. En voor degenen met een individualistisch karakter is er nog een merk als Alfa Romeo en anders is Lexus (CT 200h) nog een optie.

TOPMODEL MET 240 PK

Begin 2009 circuleerden er al spionagebeelden van een nieuwe Alfa Romeo, waarvan we dachten dat hij Milano zou gaan heten. In december dat jaar maakte het merk meer details en ook beelden openbaar en in 2010 volgde de marktintroductie van de Giulietta, de opvolger van de 147. Het is geen geheim dat deze Alfa – en ook de Lancia Delta – zijn platform deelt met de Fiat Bravo, maar daarmee houden de overeenkomsten ook wel zo’n beetje op. Zowel het uiterlijk als het interieur zijn totaal anders. Wat ze wél delen, zijn de motoren. Zoals de 1.4 Turbo en de diesels (1.6 en 2.0). Topmodel is de 1750 TBi, met 235 pk (na de facelift van 2016 240 pk).

De motor die je het vaakst tegenkomt, is die van de testauto, de MultiAir met 170 pk. In dit geval gekoppeld aan een automatische versnellingsbak met dubbele koppeling, die bij Alfa Romeo als TCT door het leven gaat, wat waarschijnlijk staat voor Twin Clutch Transmission. Er is ook een versie met lpg; die was in 2012 goed voor 20 procent bijtelling, wat ook gold voor de 1.6-diesel. In 2013 is er een kleine verjongingskuur, met onder andere een nieuwe grille; de iets grotere facelift komt in 2016 en sinds 2019 staan er nog maar twee versies in de Nederlandse prijslijst. In december 2020 valt dan het doek voor de Giulietta, als de laatste van de band rolt. Misschien kunnen we de nieuwe Tonale een beetje als zijn opvolger zien.

Dat de Italianen een sfeer willen oproepen, blijkt wel uit de teksten op de klokken, waar ‘Giri’ staat in plaats van ‘tpm’ en ‘Aqua’ in de koelvloeistoftemperatuurmeter. En anders is het wel het prachtige bruine leer op het meubilair. Die kleur komt terug op de deurpanelen en op het dashboard. De update van 2016 bracht ook een nieuw infotainmentsysteem; het scherm verhuisde van bovenop het dasboard naar het midden­deel, waar voorheen de bedienknoppen van de audio en een rijtje tuimel­ schakelaars zaten. Met de DNA-schakelaar naast de pook kun je verschillende rijmodi kiezen, in ‘Dynamic’ haal je het meeste uit de Alfa, dat doen we dan ook.

De gasrespons is goed en het is vooral het gedrag van de automaat dat het enthousiasme wat tempert. Met de flippers aan het stuur kun je de regie zelf overnemen, dat scheelt. De besturing werkt bovengemiddeld direct, misschien zelfs een beetje te. De vering en demping neigen naar hard, dat kan gaan irriteren en de onderstelgeluiden zijn goed hoorbaar in het interieur. Een auto die de bestuurder zeker betrekt bij het rijden, dat staat buiten kijf. In de normale rijmodus gaat het er trouwens een stuk tammer aan toe. Dan is de besturing lichter, schakelt de zestraps­automaat sneller op en lijkt de motor minder vermogen te hebben. De cruise­control bedien je met een hendel links aan het stuur, maar hij kent geen ‘cancel’functie. Even uitzetten moet dus met de rem of door hem volledig uit te schakelen. De Alfa is niet de zuinigste in zijn soort; dat doen veel andere turbomotoren beter.

VEELVOUD AAN MOTOREN

De BMW 1-serie is hard op weg naar zijn twintigjarig jubileum. De testauto is er een van de tweede generatie (de F20), die van 2011 tot en met 2019 is gebouwd en meteen de laatste is met achterwielaandrijving. Hij is er als drieen vijfdeurs. De coupé en de cabriolet zijn directe verwanten, maar gaan vanaf dan als 2-serie door het leven en er is ook nog de hogere Active Tourer. Om het motorengamma te doorgronden, is een vrij uitgebreide studie nodig, omdat BMW met grote regelmaat de aandrijflijnen vernieuwt. Van de eerste 1-serie was er ooit een 116i met tweelitermotor en in dit geval is er een 116i als 1,6-liter viercilinder en later als 1,5-liter driecilinder. Die motor ligt ook in onze testauto, maar dan met meer vermogen. Nog gekker wordt het met de 116-diesel: die is er als 1.6of 2.0vier­cilinder en als 1.5-driecilinder. De keuze is reuze! Je hebt hoe dan ook altijd een turbomotor. Echte toppers zijn de 3,0-liter zescilinders van de 135i en 140i. In 2015 krijgt de kleinste BMW een nieuw front en grotere achterlichten en uiteraard gaat het motorengamma ook door de verjongings­machine. Automatische klimaatregeling is vanaf dan standaard, net als iDrive en led-dagrijverlichting. De uitrustingsniveaus zijn Essential, Sport, Luxury en M Sport. De 118d en 120d zijn er ook met vierwiel­aandrijving, net als de M135i en de M140i.

Een BMW met een driecilindermotor. Daar hebben we het hier over. Dezelfde motor is zelfs in de 3-serie geleverd. En om maar met de deur in huis te vallen: deze halve zescilinder is een fraai stuk techniek. Hij levert vrijwel altijd veel koppel, laat slechts sporadisch weten dat er een oneven aantal zuigers op en neer gaat en is opmerkelijk trillingarm. De achttraps automaat is ook briljant. Trap hem op zijn start en hij laat de driecilinderroffel in de verte horen, ga wat rustiger met het gaspedaal om en je staat versteld van de rust en de kracht. Eenmaal op snelheid klinkt er in de verte een brom, meer niet. Bijkomend voordeel van die kleinere motor, die ook nog eens ver naar achteren in het chassis ligt, is een nóg betere gewichtsverdeling en minder massa op de voorwielen.

De toch al mieters sturende 1-serie is met deze motor een feest om te rijden. Goed uitgewogen besturing, een merkbaar gecultiveerd onderstel en ruim voldoende stuwkracht. Waarbij we zelfs moeten melden dat de testauto op winter­banden stond. De feilloos schakelende transmissie doet je niet naar een handbak verlangen, in de sportieve modus is hij zelfs nog een tandje beter. Of je tikt het pookje naar links en schakelt zelf, wat overigens niet met flippers aan het stuur kan. De zit­positie is nagenoeg perfect, naar we missen wel wat steun voor de benen omdat de stoel te vlak is en geen kantelfunctie kent.

MOOIE INTERIEURS

Wat maatvoering betreft ontlopen deze twee elkaar nauwelijks. De BMW heeft zelfs een iets langere wielbasis, wat zich niet in meer beenruimte voor de achter­passagiers vertaalt. In het midden kun je sowieso je benen niet kwijt door de hoge tunnel waar de aandrijfas naar de achter­wielen doorheen loopt. Toch is het wel iets ruimer dan in de eerste generatie 1-serie. Daar komt nog bij dat de motor in lengte­richting ligt, wat de nodige centimeters van het interieur wegsnoept. In de Alfa heb je achterin wat meer bewegingsvrijheid. Een Golf of Focus doet het in dit opzicht beter.

Kijken we naar de bagageruimtes, dan is het van hetzelfde laken een pak. De uitrusting is in beide gevallen van een hoger niveau dan bij een normale hatchback in dit segment en vooral de leren interieurs doen een flinke duit in het zakje. De 16-inch wielen (winter­set) onder de BMW doen afbreuk aan de uitstraling. Daar mag wel een maatje groter en mooier op. De infotainmentsystemen kennen geen koppeling met een smartphone, alleen via Bluetooth, zodat je voor navigatie bent aangewezen op verouderde kaarten of op het schermpje van je telefoon.