Alfa Romeo 156 2.0 JTS 16V Progression (2002)

Er bestaat in de autowereld een select groepje auto's waarvan de echte liefhebbers van puur genot subiet kippenvel krijgen. Gewoon, omdat alles eraan klopt. Design, techniek, uitrusting, prestaties, weggedrag, uitstraling. Waarom de leuke uitvoeringen van de Alfa 156 al jaren bij dat exclusieve gezelschap horen, hoeven we nauwelijks uit te leggen. Een heuse designklassieker en een uiterst aangename rijmachine. Zeker nu er ook nog een overheerlijke, direct ingespoten 2-litermotor is in geschoenlepeld, is het een absoluut hebbeding.

De nieuwe, direct ingespoten tweeliter-benzinemotor legt een enorme dynamiek en sportiviteit aan de dag. Daar is de DI- techniek in dit geval ook  helemaal op afgestemd. De motor heeft balansassen en loopt dus ver-fijnd, maar heeft duidelijk een gespierd karakter. De voordelen van de direct in de verbrandingskamers ingespoten benzine worden gewoon in die richting vertaald. En nu eens niet richting zuinigheid, zoals in de meeste motoren van dit type. De JTS-motor klinkt mooi, trekt ook diep uit de kelders van zijn toerenbereik met speels gemak op en zoeft uiterst vlotjes door de versnellingen heen. Voor de liefhebbers genieten dus, alles gaat enorm vanzelfsprekend. Als je al een kritische kanttekening kunt plaatsen, dan betreft het de schakelpook. Het mechanisme werkt op zich netjes, maar de slagen zijn aan de lange kant. Met als merkwaardig bijkomend probleempje dat je in drie en vijf erg dicht bij het regelpaneel van ventilatie en verwarming in de buurt komt.
Maar goed, ook dat zijn weer details die juist opvallen, omdat de auto verder zo subliem rijdt. En met speels gemak gespierde prestaties levert. De 156 JTS heeft een top van 220 km/h en de Italiaan komt natuurlijk tevens heel vlot uit de startblokken. De vreugde wordt alleen beperkt door de beschikbare tractie. Wij kregen de JTS niet echt in de buurt van de opge-geven acceleratietijden. Dat zal naast onze sprintvaardigheden te maken hebben met de beperkte grip en vooral de afstemming van de tractiecontrole. Die komt namelijk nogal ijverig in actie. Niet alleen bij vol optrekken, maar ook wanneer je echt ondernemend een bocht induikt. De Alfa 156 JTS is verrassend aangenaam geveerd en ligt door zijn uitgebalanceerde afstelling toch heel stabiel in een bocht. Hij is  trouwens ook lekker wendbaar.

Licht nerveus

Met de VDC-stabiliteitsregeling in actie wil de, in aanleg licht onderstuurde, 156 in een vlammend genomen bochtenserie nog wel eens nerveus aandoen. Maar misschien is dat commentaar niet helemaal  eerlijk, het valt eigenlijk alleen op omdat diezelfde VDC in de grote 166 net even verfijnder werkt. Toch mag je ook in dit geval van een zeer aangename stuurmachine spreken. Op de grote weg rea-geert hij  misschien een haartje te direct op de besturing. We zullen 't maar aan z'n sportieve karakter toeschrijven.
We zullen niet te veel over de rest van de auto uitweiden, hij is immers al vaker getest. Even wat hoofdlijnen. Het zitcomfort achterin is goed geregeld. Bagageruimte? Ruim voldoende, maar vooral door de tilrand en het gebrek aan een handgreep nogal lastig toegankelijk. Kijk je naar het design van 't interieur, dan blijft de 156 een winnaar. Het gedurfde concept van het koetswerk is namelijk perfect in het interieur voortgezet. Een dashboard met diepliggende meters en oppervlakken met het effect van geschuurd leer, leuke 'aluminium-look' paneeltjes, een prachtig in de vormgeving geïntegreerd sportstuur en aangename sportstoelen, drie meters in het midden, een infopaneeltje bovenop... er is gewoon goed over nagedacht. Saillant detail: via het genoemde infopaneeltje kun je ook een paar zaken instellen. Wat dacht je van 'n instelbare topsnelheid? Voor de keren dat zoonlief de auto meeneemt?
De JTS-uitrusting stemt sowieso tot grote tevredenheid. Van de zeer uitgebreide veiligheidstechniek – inclusief airbags rondom – tot de comforttechniek. Gescheiden regelbare airco, cruise control, audio-installatie, bijna alles wat je kunt bedenken, hoort er gewoon standaard bij. Natuurlijk kun je ook minder fraaie details aanstippen. Zo houdt de opbergruimte niet bepaald over en mag de radio volgens ons wel iets méér hebben dan het kleine standaard dakantennetje. Geen zaken waar je echt chagrijnig van wordt, maar toch. Kortom. 't Is een aangename en sportief getinte reisauto met een geheel eigen uitstraling.