Waarom 190 EVO II-restomod HWA Evo jaren-negentigfans met babyboom-erfenis moet aanspreken

Eind 2023 toonde HWA voor het eerst enkele schetsen van een model dat verdacht veel op het DTM-icoon uit begin jaren 90 leek. Wie de sportieve geschiedenis van Mercedes-Benz en de Deutsche Tourenwagen Meisterschaft (DTM) enigszins kent, ziet dat het niet geen vluchtige aanpassing van een Evo II betreft. Volgens HWA is het een "furieuze herinterpretatie van de legendarische Mercedes-Benz 190 E 2.5-16 Evo II, uitgerust met de modernste technologieën". Je zou hem ook als een extreme restomod kunnen beschouwen.

HWA ontstaan uit AMG

We gaan eerst even terug in de tijd, naar het ontstaan van HWA. Hans-Werner Aufrecht (85) speelt daarbij een cruciale rol. Hij is de A in AMG, de onderneming die hij in 1967 samen met Erhard Melchter, de M in de naam, opricht in het Zuid-Duitse dorpje Großaspach, waarvan de G is afgeleid. AMG richt zich vanaf de oprichting op het sneller maken van Mercedessen en daarbij staat de autosport centraal. AMG groeit uit tot een begrip in de wereld van tuning en ook tot officiële autosportpartner van Mercedes-Benz.

Aufrecht verkoopt in 1998 een meerderheidsbelang in AMG aan het toenmalige DaimlerChrysler – het moederconcern van Mercedes-Benz – en doet daarmee alle tuningactiviteiten voor productiemodellen van de hand. Hij behoudt echter de verantwoordelijkheid voor de autosportactiviteiten en de ontwikkeling van uitzonderlijke projecten. Die brengt hij onder in een nieuwe onderneming, waaraan hij eenvoudigweg zijn initialen HWA geeft.

Mercedes 190 in DTM

De eerste auto die HWA ontwikkelt, is de Mercedes-Benz CLR, een indrukwekkend ogende, maar weinig succesvolle raceauto voor de FIA-raceklasse Le Mans Grand Touring Prototype (LMGTP) in 1998. De meest tot de verbeelding sprekende successen behaalt Aufrecht in de toerwagenracerij, waarbij hij al in de jaren 80 de eerste voorzichtige stappen zet. In 1985 homologeert de FIA de 190 E 2.3-16, gevolgd door een debuut in de toenmalige Deutsche Produktionswagen Meisterschaft (DPM). In 1986 gaat de DPM verder als DTM (Deutsche Tourenwagen Meisterschaft) en steeds meer teams gebruiken de 2.3-16. In 1989 beleeft de krachtiger 2.5-16 zijn vuurdoop, maar ook dit jaar brengt nog geen grote successen.

Mercedes-Benz 190 2.5-16, 2.5-16 Evo I in het midden en de Evo II op de voorgrond.

Pagani Hyuara R-motor

Met de populariteit van DTM en de introductie van de 2.5-16 Evolution in 1989 wordt de aanpak van Mercedes steeds serieuzer. De 190 E 2.5-16 Evo II wint in 1992 uiteindelijk 16 van de 24 races, met Klaus Ludwig en AMG Mercedes als kampioenen. Wapenfeiten die daarop volgen, zijn onder meer de V12 die 850 pk bij 9.000 tpm levert voor de Pagani Huayra R, de assemblage van de Apollo IE hypercar en ook die van de De Tomaso P72. De eerste auto die officieel de initialen van Hans Werner Aufrecht draagt, is echter de HWA Evo.

Technisch directeur Gordian von Schöning.

Waarom de Evo II en niet de Rote Sau?

Met deze historie in gedachten is het eenvoudig te begrijpen waarom HWA de Evolution II intern niet alleen als een van de hoogtepunten ziet, maar tevens kiest als beginpunt voor dit project. Dat blijkt wanneer we technisch directeur Gordian von Schöning hiernaar vragen. Waarom is de keuze niet op de iconische Rote Sau (de door AMG getunede Mercedes-Benz 300 SEL 6.3) gevallen? “We wilden graag een modernere auto kiezen, die bij een jongere en inmiddels ook kapitaalkrachtige doelgroep bekend is, dus niet alleen bij mensen die de jaren 60 en 70 hebben meegemaakt. Tussen die Rote Sau en de Evo zit bijna twintig jaar. We wilden ons graag op de jaren 90 richten, omdat we denken dat dit een interessante en opkomende markt is. Vooral in de VS zijn er groepen mensen die nu geld doorgegeven krijgen van de babyboomgeneratie en deze nieuwe generatie is gek op de jaren 90 en de auto’s uit die tijd. Daarom denken we dat dit het beste vertrekpunt is voor ons eerste model.”

Elke Mercedes 190 kan als basis dienen, maar echte Evo's niet, want die zijn te duur

Naast het waarom zijn we nog meer geïnteresseerd in hoe HWA de Evo gaat bouwen. “Het is belangrijk om te vermelden dat we niet beginnen met een echte Evo II. Dat zou idioot zijn, want die kost een fortuin en daarvan zijn maar 502 exemplaren gemaakt”, verklaart Von Schöning bijna streng. “We gebruiken wel een W201-frame als basis en dat kan zelfs een 190 D zijn met veel kilometers, als het maar geen roestig of beschadigd exemplaar is. We gaan alle coatings en verf van het chassis verwijderen. Omdat we een basis gebruiken die eind jaren 70 als compacte sedan werd ontwikkeld en in 1984 op de markt kwam zonder enige sportieve aspiraties, is het niet het meest voor de hand liggende platform voor een sportieve auto met hoge prestaties die in het topsegment moet concurreren, maar juist daarmee kunnen wij onze expertise buiten de autosport tonen.”

Het blanke metalen chassis ondergaat diverse aanpassingen om de stijfheid te vergroten. De basis moet verder ruimte bieden aan de grotere wielen en aan de volledig nieuw ontwikkelde voor- en achter aluminium subframes, evenals de nieuwe wielophanging. “Die is volledig onafhankelijk en dus anders dan bij het origineel. Hier komt duidelijk onze race-ervaring naar voren. We ontwikkelen daarnaast een zeer specifiek ABS- en ESP-systeem. Dat is belangrijk, want de gewichtsverdeling is heel anders en in combinatie met het volledig nieuwe onderstel is dat belangrijk.”

HWA gaat verder dan Singer met een Porsche 911 

De ingrepen die HWA doet, zijn daarmee veel diepgaander dan bijvoorbeeld Singer op basis van de Porsche 911 doet. “Alleen de A-, B- en C-stijlen en het glas blijven standaard, de rest wordt als het ware naar buiten opgerekt en dat worden allemaal carbondelen die we zelf ontwikkelen. In combinatie met de nog bredere spatbordranden groeit de auto aan de achterkant ongeveer dertig centimeter in de breedte”, glimlacht HWA’s Chief Technical Officer.

270 of 300 km/h niet dankzij een viercilinder, maar dankzij een V6

Voor de aandrijving heeft HWA niet gekozen voor een viercilinder zoals bij het origineel, dat ‘slechts’ 235 pk levert, want de prestaties moesten flink toenemen om bij het extreme uiterlijk aan te sluiten. “Na evaluatie van alle beschikbare opties was het voor ons duidelijk dat alleen een V6 de perfecte balans kon bieden tussen een laag gewicht, compacte afmetingen en een wendbaar rijgedrag. We gebruiken wel een Mercedes-motor, maar de V6 met twee turbo’s gaan we helemaal aanpassen voor een standaardvermogen van minimaal 450 pk, 550 Nm trekkracht en een topsnelheid van 270 km/h.”

Geen bestaande kabelboom maar nieuw ontwikkelde

Met het optionele Affalterbach-sportpakket stijgt het vermogen naar 500 pk en moet de Evo in combinatie met andere versnellingsbakverhoudingen een topsnelheid van 300 km/h halen. Verder ontwikkelt HWA een volledig nieuwe elektronische architectuur, inclusief ESP en ABS, maar ook een nieuw instrumentencluster. “We gebruiken natuurlijk geen kabelboom uit een 190 en evenmin een exemplaar uit een moderne bestaande Mercedes of AMG. We ontwikkelen echt alles opnieuw. We gebruiken een dry-sump voor een lagere positie van de motor in het chassis en voor een betere gewichtsverdeling komt een eveneens nieuwe en handgeschakelde zesversnellingsbak achterin de auto te zitten. Daarvoor zijn eveneens aanpassingen aan het chassis noodzakelijk, waaronder een verlenging van de wielbasis met 80 millimeter.”

Handmatig schakelen voor emotionele rijbeleving

Volgens Von Schöning streeft HWA naar een analoge auto met een emotionele rijbeleving, die veel feedback biedt. “Daarom vinden we handmatig schakelen cruciaal. Auto’s zijn tegenwoordig veel te comfortabel. Je voelt de versnellingsbak niet, je hoort nauwelijks nog geluid en met elektrische auto’s worden het zelfs een soort zelfrijdende smartphones waar je niets meer hoeft te doen.”

Honderd stuks in de kleur die de koper wil

Als we de HWA Evo in een hokje zouden moeten stoppen, blijkt dat niet eenvoudig. Door alle ingrepen gaat dit project veel verder dan tuning, maar ook verder dan het tegenwoordig zo populaire begrip restomod. Feitelijk bouwt HWA een volledig nieuwe auto die een eerbetoon is aan de oude 190 Evo II en alleen een deel van het bestaande chassis wordt hergebruikt. Dat laatste is overigens noodzakelijk, want op die manier heeft de auto al een kenteken en is er geen nieuwe typegoedkeuring vereist, met alle keuringen en homologaties die daarbij komen kijken. HWA rekent een prijs van €714.000 exclusief belastingen met een aanbetaling van dertig procent voor de Evo, maar daarmee is de moderne variant aanmerkelijk exclusiever dan het origineel. “We produceren slechts honderd exemplaren, elk volledig aanpasbaar naar de wensen van de klant. Onze lakafdeling kan elke kleur en afwerking bieden, inclusief op maat gemaakte liveries.” De eerste auto’s zijn naar verwachting eind volgend jaar klaar. “We willen elke klant betrekken bij het bouwproces om een unieke en persoonlijke ervaring te bieden. Klanten kunnen zelfs de assemblage van hun eigen auto bijwonen en zo inspiratie opdoen voor nieuwe ideeën, wat leidt tot auto’s die absoluut uniek zijn.”

Volgens Von Schöning is de HWA EVO slechts het begin. “We zijn nog steeds op zoek naar toekomstige projecten met andere fabrikanten en partners. Door onze expertise en technische mogelijkheden te tonen, hopen we op nieuwe samenwerkingsverbanden en willen we ons portfolio uitbreiden. We geloven dat er veel potentieel is voor meer modellen en projecten die voortborduren op het succes van de HWA EVO. We blijven altijd innoveren en streven naar perfectie in alles wat we doen.”