Viva Italia: Ferrari!

Halverwege de Italiaanse week is het de hoogste tijd voor de 10 meest bijzondere modellen van Ferrari. Uiteraard volledig subjectief geselecteerd en in compleet willekeurige volgorde gerangschikt. Geniet met ons mee!

1. De 250 GTO (1962). Voor velen dé Ferrari. Het legendarische model op het chassis van de 250 GT SWB met een uiterst aërodynamische carrosserie, met een zo veel mogelijk dichte neus (met de drie kenmerkende, afsluitbare koelluchtopeningen) en een geïntegreerde spoilerrand aan de achterzijde. Dat is de fameuze 250 GTO, waarbij de O staat voor Omologato – gehomologeerd. 290 pk uit een V12, die daarvoor 7.400 toeren moet draaien, we praten natuurlijk wel over ruim vijftig jaar geleden.

2. De F40 (1987). Welke dertiger van nu had van deze extreme bruut niet een poster op zijn kamer hangen? Wat een monster. Een monocoque van koolstofvezel zorgt voor een gewicht van slechts 1.100 kilogram. Dat levert in combinatie met een 478 pk sterke V8 biturbo prestaties op waarmee je nog steeds kunt aankomen!

3. De 365 GTB/4 (1968). Lurkend aan flesje Pepsi-Cola, de pyjama vast aan, en dan als jochie kijken naar Miami Vice. En natuurlijk naar de daarin afgebeulde Daytona, officieel heet –ie 365 GTB/4. Kun je je het nog herinneren. De heren Crockett en Tubbs met hun linnen pakken en blote voeten in schoenen hadden een wel heel gave auto om het Colombiaanse gespuis in te rekenen. Uiteraard had hij een V12, goed voor 352 pk. Er kwam later een witte Testarossa voor in de plaats.

4. De Testarossa (1984). Het is zeker niet de mooiste Ferrari aller tijden maar die opvallende luchtinlaten aan de zijkant zagen we niet alleen op allerlei andere bolides van het merk terug, ze inspireerden ook talloze tuners om Manta's, Scirocco's enzovoort wanstaltig te verbouwen onder de noemer Testarossa-look. De naam verwijst naar de 250 Testa Rossa, dus natuurlijk waren de cilinderkoppen rood gelakt. De 12 cilinder twaalfcilinder levert 390 pk en stuwt de Testarossa in 5,3 tellen van 0 naar 100.

5. De 360 Challenge Stradale (2003). Straatraceversie van de 360. Wat klonk dat ding heftig! Geen Ferrari V8 heeft die klanken ooit kunnen evenaren.

6. De 328 GTS (1985). De meningen op de redactie zijn verdeeld. Wel mooi, niet mooi. Qua prestaties stelde het allemaal niet zo veel voor. Maar iedereen noemt 'm nog steeds de Magnum-Ferrari en daarmee is het een van beroemdste modellen van het merk.

7. De 288 GTO (1984). Na de 250 GTO was er eindelijk weer een Ferrari met die magische letters. De 400 pk sterke 288 GTO was oorspronkelijk bedoeld als homologatiemodel voor de Groep B raceklasse, maar die laatste kwam nooit van de grond. Van de 288 GTO zijn er 272 gebouwd.

8. De F50 (1995). Ferrari bestond 50 jaar en dat vroeg om een extreem monster, vol uit de F1 afkomstige technologie. De zestigkleps 4,7-liter 12-cilinder met 520 pk is rechtstreeks afgeleid van de V12 waarmee Alain Prost in 1990 de 100e GP-overwinning voor Ferrari behaalde. Qua weggedrag is hij minder listig dan de F40.

9. De 456 (1992). Wat een beauty. Deze schitterende GT haalt dankzij 442 pk de 300 km/h op zijn sloffen. Wat design betreft waren de jaren negentig misschien wel de beste jaren van Ferrari.

10. De Enzo (2002). Elke klant kreeg een op maat gesneden kuipstoel. Achter de inzittenden ligt een zesliter V12 met 660 pk. Daarmee accelereert de Enzo in 3,65 tellen naar 100 km/h, in 9,5 tellen is de 200 km/h bereikt en een top van meer dan 350 km/h. Dat was in 2002 ongekend snel. En nog steeds is het best wel rap…

Natuurlijk, er verdienen nog veel meer Ferrari's aandacht in deze lijst. Natuurlijk de gloednieuwe LaFerrari, of de FF, de eerste met 4x4. En graag hadden we ook nog even stilgestaan bij een miskleun als de Mondial, kortom, over een merk als Ferrari raak je nooit uitgepraat en uitgeschreven.

Behoefte gekregen aan nog meer moois uit Italië? Haal dan AutoWeek 37, die werkelijk uit z'n voegen barst van de Italiaanse schonen!