Toppers & floppers 2013: Cornelis Kit

Top 1: BMW i8

De Tesla Model S hoort helaas in het lijstje van 2012, anders had-ie bovenaan gestaan. Of nu de i8 of de S van Mercedes op plaats één moet staan; ik heb lang getwijfeld. En twijfel eigenlijk nog steeds. Andersom mag het ook van mij. De ene stelt revolutie zichtbaar boven evolutie, bij de ander lijkt het ogenschijnlijk juist om evolutie te draaien. Wat beter is? Zeg het maar...

Natuurlijk kun je anders doen om het anders doen, maar dat is bij de i8 niet het geval. In tegendeel. Alles aan die auto heeft een functie. Het resultaat is feestje. Met de i8 heeft BMW een auto in huis die in staat is de traditionele liefhebber van M3's en nu de M4 te bekeren tot de hybride kerk. Hij maant de gevestigde orde tot nadenken en dat dan ook nog eens met een driecilinder.

Top 2: Mercedes S-klasse

Mercedes-Benz laat zien dat het niet zo zeer meer om hardware-revoluties gaat. In grote lijnen is de nieuwe S gebaseerd op de vorige, alleen dan een heel eind verder verfijnd. Als het gaat om moeren en bouten lijken de grote stappen wel gezet.

Nee, de grote vernieuwing in de S komt uit de hoek van hen die alles weten van bits en bytes. Een veelheid aan systemen zorgt er voor dat de auto nog comfortabeler is, nog veiliger is en het bedieningsgemak weer groter is. O, en de voertuigdynamica gaat er en passant ook nog eens op vooruit. Met deze auto zet Mercedes-Benz een nieuwe maatstaf, de grenzen zijn verlegd, de lat ligt weer een stuk hoger.

Top 3: Mitsubishi Outlander PHEV/Porsche Panamera S E-hybrid

In de strijd om de CO2-uitstoot serieus naar beneden te duwen, hadden GM en Fisker nog auto's nodig die compleet anders zijn dan we tot dan toe gewend waren. Met de Outlander PHEV en de Panamera S E-hybrid laten Mitsubishi en Porsche zien dat je ook met grote auto's een heel eind kunt komen in de CO2-race, ver genoeg in elk geval om er belastingtechnisch leuk uit te springen.

Hulde dan ook voor de manier waarop deze auto's de koper naar de showroom weten te trekken (of eigenlijk de leaserijder deze auto's laat aanvinken op het bestelformulier, doorgaans nog ongezien en ongereden ook). Knap als je dat lukt.

Flop 1: Fiat 500L TwinAir Turbo CNG

Om te beginnen vind ik de 500L een gedrocht, een beetje voortborduren op de 500-hype. Een opgeblazen kikker, dat is het. Over de Multipla met z'n koplampen onder de ruitenwissers valt ook genoeg te zeggen, maar die was tenminste oorspronkelijk en 'out of the box'.

En dan die tweecilinder, die doet het leuk in een grafiekje op de rollenbank, maar we leven nu eenmaal niet op een rollenbank. Hij wil in het verkeer alleen maar meekomen als je hem buiten het toerengebied houdt waar-ie spaarzaam zou moeten zijn. Dat werkt dus niet. En dan is-ie er nu dus ook op aardgas (of groen gas zoals de cng-pomphouders zelf zeggen). Dat is op zich geen probleem, alleen is het aantal aardgaspompen nog wat dun gezaaid en ik vrees dat auto's als de 500L daar weinig verbetering in kan brengen.

Auto's als de 500L CNG doen het imago van rijden op aardgas geen goed. Het is zeg maar een beetje het Prius-effect dat jarenlang hybride aandrijflijnen op verjaardagen tot onderwerp van spot heeft gemaakt.

Flop 2: Porsche Macan

Bij Ferrari verkopen ze petjes, stickers, miniaturen en wat niet meer, alles bedrukt met het beroemde logo. Al die merchandise zorgt voor grofweg de helft van de omzet in Maranello. De andere helft van het geld komt nog altijd van de hardcore sportwagens. Blijkbaar is het nodig om de schoorsteen lekker te kunnen laten roken, en waarom ook niet.

Bij Porsche zijn ze eveneens bekend met die aanpak. Ook daar hebben ze naast de volbloed sportwagens een brede range gadgets met firmalogo (ook een steigerend paard trouwens), alleen gaat het hier niet om bedrukte bekers, sleutelhangers of sjaaltjes maar om echte auto's.

Na de Cayenne en de Panamera is er nu ook de Macan, weer een hebbedingetje waarmee je je als 'liefhebber van het merk' kunt afficheren. Wat overigens heel iets ander is dan liefhebber van serieus sturen. Als 'hoog op de poten' goed is voor subliem weggedrag, dan zou de 918 er ook op gezet zijn. Maarrr … dat is de 918 niet.

Hou met ten goede, de limousine en SUV's uit Stuttgart zijn stuk voor stuk begeerlijke wagens. Maar waar Ferrari het merk van de sportauto's weet te blijven, lijkt Porsche aardig bezig z'n duur opgebouwde naam uit te hollen en te transformeren van sportwagenfabrikant naar behaaglijk breedtemerk, zeg maar Audi alleen dan in een hogere versnelling. Het spekt de kas in elk geval wel.

Flop 3: Mitsubishi Outlander PHEV

Eenzame klasse zoals Mitsubishi van de Nederlandse belastingregels weet te profiteren. En ook mooi dat Mitsubishi dat met een eigenwijs stukje techniek weet te doen. Alleen jammer van de toch wat saaie verpakking. Bij SUV - Sports Utility - denk je toch al snel aan stoer, vlot, sportief en desnoods nog aan een vleugje hip. Maar dat alles heeft de Outlander niet en is de Outlander niet, althans niet overtuigend. Desalniettemin is-ie niet aan te slepen, het blijkt niemand wat te interesseren. Als deze auto representatief is voor wat we willen, dan is de autoliefde behoorlijk tanende.