Rover P6 3500 (1970) - In het Wild

Alweer dik acht jaar geleden was een Rover SD1 één van de eerste auto's die schitterden in deze rubriek. Ook zijn voorvader, de P5, liet niet lang op zich wachten. Zowel de SD1 als de P5 is vaker voorbijgekomen, maar het model dat ertussen zat nog nooit. Dankzij AutoWeek-forumlid louisz (ook te volgen op Flickr) kunnen we nu ook een keer een P6 op je scherm tevoorschijn toveren. En óf hij dat verdient, want niet alleen is dit een heel mooi exemplaar, de P6 was als model ook vrij bijzonder.

De P6, die ook wel Rover 2000, 2200 of 3500 werd genoemd, was een behoorlijk onconventionele auto in zijn tijd. Zeker voor een Rover. Begin jaren 60 was het Britse merk namelijk hard toe aan een model dat zich kon meten met innovatieve concurrenten uit het buitenland. De uit de jaren 40 stammende P4 was veel te archaïsch om daar nog een weerwoord op te bieden en de weliswaar nog behoorlijk nieuwe P5 was met zijn ontwerp nog van een relatief behoudende snit. De P6, die in 1963 verscheen, had een veel gedurfder lijnenspel. Dat had onder meer te maken met de inpiratiebron voor ontwerper David Bache: de Citroën DS.

Het legde Rover geen windeieren, want de P6 werd in 1963 de eerste winnaar ooit van de Europese Auto van het Jaar-verkiezing. Dat dankte de P6 niet alleen aan zijn design, maar ook de van de grond af nieuw ontwikkelde basis. Zaken als schijfremmen voor én achter, een destijds vrij speciale De Dion-as (starre achteras met los daarvan geplaatst differentieel) en een gesynchroniseerde versnellingsbak waren van de partij. Het leverde de P6 een modern rijgedrag op, aanvankelijk nog wel enkel met de net iets meer dan 100 pk sterke 2.0 viercilinder (P6 2000). De motorruimte was echter groot genoeg voor een V8, mede doordat men bij de ontwikkeling aanvankelijk nog probeerde om er een gasturbine in te leggen voor de aandrijving. In 1968 verscheen de P6 met V8, de 3500, die zijn 'naam' dankte aan de inhoud van de van Buick ingekochte aluminium achtcilinder. Een blok dat overigens een jaar eerder al debuteerde bij Rover in de P5B.

Adverteren op inmiddels wat ouderwetse wijze; met een A4'tje op de achterruit.

Met de V8 in de neus werd de P6 een voor zijn tijd en formaat behoorlijk potente auto. 0 naar 100 km/h was in zo'n 10 seconden gepiept en de topsnelheid lag op 183 km/h. De 3500 kreeg daarmee ook genoeg aanzien om in 1973 het stokje geheel over te nemen van de hoger in de markt staande P5 en zo werd het dus het vlaggenschip van Rover. Vlak voor het zover was, kreeg de P6 nog een facelift, waarbij onder meer de verchroomde grille plaatsmaakte voor een kunststof exemplaar met een soort honingraatmotief erin.

De Rover P6 die we op deze foto's zien, is van nét voor die facelift. Een inmiddels 52 jaar oud exemplaar, maar aan de staat zal je de leeftijd niet snel af zien. Hij staat er opvallend strak bij, met als bijzonder detail dat er nog pre-GAIK-kentekenplaten op zitten. Nou is dat al apart, want officieel mag je die niet meer voeren, maar ook is het opmerkelijk dat hij niet gewoon donkerblauwe platen heeft. Het is immers een origineel Nederlandse auto van vóór 1978 en met het originele kenteken. Waarschijnlijk komt hij hoe dan ook niet vaak buiten, want uit de lekker old school advertentie die aan de achterruit hangt maken we op dat hij slechts 44.000 aantoonbare kilometers achter de rug heeft. Dat is absurd weinig en verklaart mogelijk ook de ogenschijnlijk strakke staat van de auto. Wie er hebberig van wordt, mag €6.950 bij elkaar rapen om hem te kopen. Overigens geheel toevallig: het is vandaag exact 40 jaar geleden dat prinses Gracia van Monaco overleed nadat ze een dag eerder een zwaar ongeluk had met zo'n Rover P6.