Nissan Hypermini: voorloper van de Leaf

Nee, de Hypermini was níet de eerste elektrische Nissan. Dat was de Tama uit 1947. Nissan ontwikkelde hem omdat er na de Tweede Wereldoorlog een brandstoftekort heerste in Japan. Nissan trok echter al snel de stekker uit dat project, vooral omdat de brandstofvoorraad in de jaren daarna weer toereikend genoeg was en de behoefte aan een elektrische auto wegviel. Daarna hield Nissan zich lang stil wat betreft EV's, tot het merk in 1997 de Prairie Joy EV presenteerde. Dat was de eerste EV met een lithium-ionaccu. Die Prairie Joy EV was uiteindelijk een belangrijke voorbode voor de Hypermini, een dedicated EV met Lithium-ionaccu.

Nissan Hypermini

Nissan presenteerde de Hypermini als concept op de Tokyo Motor Show van 1997. De conceptauto bleek een goede voorbode te zijn voor de Hypermini die Nissan uiteindelijk in productie nam in 2000. De uiteindelijke Hypermini had kleinere koplampen en een hogere voorbumper, maar bleef voor het overige trouw aan het silhouet van de conceptauto. Nissan had voor de Hypermini een nieuw logo bedacht - twee horizontale strepen met een driehoek aan de boven- en onderkant - maar kwam daarop terug: de definitieve Hypermini had gewoon Nissan-emblemen voor en achter.

Lithium-ion en lichtgewicht

Het doel van de Hypermini was om een compacte elektrische auto met twee zitplaatsen te ontwikkelen voor forensen in stedelijke gebieden. Het autootje is 2,66 meter lang en heeft een draaicirkel van 7,8 meter, waarmee hij ongeveer net zo lang en wendbaar is als de huidige Smart ForTwo. Om de auto zo efficiënt mogelijk te maken, wilde Nissan in de eerste plaats het gewicht zoveel mogelijk drukken. Mede door een aluminium spaceframe, door Nissan 'hyperbody' genoemd, weegt de Hypermini 840 kilo. Om Smart er nog maar even bij te halen: de eerste fortwo uit 2004 weegt 730 kilo, waarmee de elektrische Nissan dus maar 110 kilo zwaarder is.

Nissan Hypermini

Toegegeven, gezien het doel van de Hypermini - een auto voor stedelijke gebieden - was er ook geen grote accu nodig. De lithium-ionaccu die Nissan gebruikte voor de Hypermini was wel bijzonder, omdat veel EV's uit de jaren 90 gebruik maakten van accu's die bestonden uit bijvoorbeeld sodiumchloride en nikkel. Met de Lithium-ionaccu, die bij de Hypermini net als bij de meeste moderne EV's in de bodem zit, kun je volgens Nissan 115 kilometer ver komen op één acculading. Een belangrijke kanttekening daarbij was wel dat je de airco uit moest zetten om die actieradius te kunnen halen. Na het leegraken van de accu hoefde je overigens niet heel lang zonder stroom te zitten: de accu kon met een speciale 200V-inductielader in vier uur weer volledig worden opgeladen.

De prestaties van de Hypermini pasten bij een echte stadsauto. De elektromotor, die de achterwielen aandrijft, levert een vermogen van 32 pk en 130 Nm koppel. De sprinttijd naar de 100 km/h is niet bekend, wel was dat ook direct de topsnelheid van de Hypermini. Voor snelheid was de kleine elektrische Nissan dan ook niet ontworpen.

Beperkte oplage

Voor het jaar 2000 was de Nissan Hypermini behoorlijk innovatief. Het idee van een betaalbare elektrische auto is namelijk iets waar in de hedendaagse automarkt een grote behoefte naar is. 22 jaar geleden was dat echter nog niet zo. Uiteindelijk bouwde Nissan circa 300 exemplaren van de Hypermini. Een groot deel van die auto's diende als proefproject voor elektrische auto's en autodelen in Japanse steden. Dat autodelen werd mogelijk gemaakt doordat de Hypermini met meerdere keycards geopend en vergrendeld kon worden. De Hypermini bleef overigens niet voorbehouden aan Japan, want de universiteit van Californië kreeg 15 auto's en ook de gemeente van de stad Pasadena nam de Hypermini in gebruik.

Uiteindelijk kocht Nissan deze auto's na verloop van tijd terug. Het merk trok namelijk de stekker uit het Hypermini-project en had geen zin meer om de auto's te onderhouden. Naar verluidt duiken er in Japan nog wel eens exemplaren van particulieren op in de verkoop, maar het grootste deel van de Hypermini's lijkt vernietigd te zijn.

10 jaar later

Nissan liet de EV na de Hypermini lang links liggen, om uiteindelijk in 2010 de handschoen weer op te pakken met de Leaf. Met die auto was Nissan er wederom vroeg bij als het om EV's gaat, maar ergens is het toch jammer dat de Japanners na de Hypermini geen energie meer hebben gestoken in de elektrische auto. Wie weet wat er dan nu al voor betaalbare elektrische auto's op de markt hadden kunnen zijn...