Nieuwe SsangYong Korando lijkt in niets op die van 25 jaar geleden

Na de Musso was de Korando de tweede auto van SsangYong in Nederland. Het model bestond in Korea al sinds 1982, toen een al sinds de jaren 60 geassembleerde licentie-versie van de Jeep CJ zo werd genoemd. In 1988 verscheen ook de Korando Family, een aan de Isuzu Trooper gelieerde terreinwagen. De Korando waarmee Nederland op de AutoRAI van 1997 kennismaakte, was daarmee de derde generatie. De Britse ontwerper Ken Greenley, die zich later onsterfelijk zou maken met de SsangYong Rodius, gaf de Korando een duidelijk eigen gezicht, dat zonneklaar aanhaakte bij het kenmerkende profiel van de oorspronkelijke Korando. Dat wil zeggen: met een smalle grille en de koplampen daar direct naast, zodat er aan weerszijden naar verhouding erg veel ruimte overbleef voor de spatborden. Zodoende had de Korando ook wel iets weg van een klassieke Toyota Land Cruiser en ook van de eerste Land Rovers.

Wie een kijkje onder de auto nam, zag daar de typische layout van een robuuste, tradi­tionele terreinwagen, die net als de eerdere Musso maximaal uitdroeg dat hij ‘powered by Mercedes-Benz’ was. SsangYong werkte sinds 1991 samen met de Duitsers, die graag hun dikke vijfcilinder diesels en 2.3-benzinemotoren beschikbaar stelden. Daarmee was de Korando weliswaar adequaat gemotoriseerd voor terreinwerk, maar liet hij de veeleisende asfalttijger in de kou staan. Lang werd daar niet om getreurd, omdat een extra greep in het Duitse motorarsenaal een zescilinder met 212 pk opleverde. Daarmee ging de Korando als vergif en hield hij volgens onze redactie fluitend een kruissnelheid van 180 km/h aan. De Koreaanse technici hadden bovendien goed ingezien dat extra snelheid eisen stelde aan het weggedrag, waarop zij het onderstel aanpasten. Daardoor ‘danste hij minder op zijn veren’ dan de andere modellen en bleef het overhellen beperkt. Zijn grootste troef speelde hij niettemin pas uit als zijn prijslijst naast die van even snelle concurrenten werd gelegd: sowieso tienduizenden guldens goedkoper, maar nog altijd goed voor dik 90 mille. Toen hoe dan ook een smak geld, zeker voor een Koreaan.