Nick zat vroeger als kind in deze snelle Seat Leon van zijn pa, nu is het zijn trotse bezit

Wanneer kwam je voor het eerst in aanraking met de Leon?

“In 2001 wilde mijn vader een nieuwe auto kopen, hij twijfelde onder andere over de Volkswagen Golf 4. Alleen vond hij het design van de Leon wat tijdlozer, dus koos hij voor deze auto. Wat wel bijzonder is, is dat de Leon daarna is gebruikt als de trouwauto van mijn ouders. Ik ben zelf geboren in 2005, dus ik ben met de auto opgegroeid. Ik zat altijd achterin en ging ermee op vakantie, daar heb ik nog wel herinneringen aan. Zo houdt mijn vader van stevig doorrijden. Ergens in Duitsland lag ik een keer ‘s nachts op de achterbank te slapen. Ik werd wakker, keek naar buiten en dacht: ‘Goh, die bomen komen ineens wel heel hard voorbij.’ Dan keek ik over zijn schouder mee en dan stond er 220 km/h op de teller. Zeker in combinatie met een dakkoffer en alle bagage was dat wel bijzonder om te zien.”

Waarom moest dit jouw eerste auto worden?

“Ik heb altijd al een passie gehad voor auto’s, dat heb ik van mijn vader meegekregen. Toen ik jong was, kon ik elk merk en model bij mij in de straat opnoemen. Tegenwoordig is autorijden mijn hobby, maar destijds was een rijbewijs nog ver weg. Toch vond ik de Leon toen al een mooie auto, hij was snel en had prachtige lijnen. Vanaf mijn twaalfde zei ik daarom al tegen mijn vader: ‘Als ik later groot ben, dan wil ik de Leon als eerste auto hebben. Mag ik hem dan van jou overnemen?’ Vanaf toen is dat balletje eigenlijk gaan rollen.”

Hoe is dat uiteindelijk afgelopen?

“In 2019 werd de Seat Leon verkocht, dat was voor mij een verdrietig moment. Met pijn in het hart ging de auto weg, dat gold ook voor mijn vader. Gelukkig bleef hij een beetje op de radar, want de Leon ging naar een oud-leerling van hem. Toen de auto wegging, zei ik tegen die jongen: ‘Pas er goed op en rijd geen schade, want ik weet je te vinden.’ Vijf jaar later had ik mijn rijbewijs en kwam ik op de leeftijd om naar een eerste auto te kijken. Ik stopte met mijn opleiding en ging werken, waardoor ik ineens een bak met geld verdiende. De koper kocht op dat moment toevallig weer een auto van mijn vader, waardoor de Leon overbodig werd. Ik heb toen direct mijn kans gepakt en de auto van hem overgenomen. Gelukkiger kon je mij op dat moment niet krijgen, het was een en al vreugde en blijdschap.”

Wat heb je sindsdien aan de Leon gedaan?

“De auto heeft bijna 306.000 kilometer gereden en veel aan de auto is nog origineel. Het afgelopen jaar is er dan ook van alles kapotgegaan en ben ik zelfs een paar keer gestrand. Ik ging dit jaar bijvoorbeeld met mijn vrienden op vakantie naar Flevoland en onderweg ging mijn oliedruksensor kapot. Ook ging er een homokineet stuk toen ik met mijn vriendin naar Thunderdome in Antwerpen ging. Ik heb er al veel geld in moeten stoppen, dat is de mindere kant van het verhaal. Elke keer vervloek ik de auto als er iets kapot gaat en het gerepareerd moet worden. Daarna rijd ik er weer in en dan denk ik: ‘Wat is het toch een prachtige auto en wat rijdt hij goed!’ Het heeft dus zijn ups-and-downs.”

Hoe ziet de toekomst met de auto eruit?

“De Leon blijft sowieso behouden, ik doe hem nooit meer weg. Sinds de aankoop is er al een heleboel vervangen en motorisch is de auto nu eigenlijk perfect. Qua uiterlijk moet er nog wel een beetje liefde ingestopt worden. Misschien dat ik hem binnenkort wel ergens in een loods of garage zet, dan ga ik langzamerhand dingen vervangen en vernieuwen. Hopelijk gaat de auto dan weer 24 jaar mee en wie weet ga ik er dan net als mijn ouders ooit in trouwen. Volgens mij loopt mijn vriendin nog niet warm voor dat idee, maar dat komt tegen die tijd vast wel goed.”