Koji Sato, Vice-President Lexus - Interview

Lexus bestaat 30 jaar en in die tijd heeft het merk een duidelijke signatuur gekregen naast moedermerk Toyota. Een Lexus koop je als je iets wilt waarmee je meer onderscheidt van de massa. Dankzij opvallende styling, aandacht voor bijzondere details en extra services en diensten. Waar Toyota de hybride aandrijflijnen in de markt zette om te benadrukken dat je daar zuiniger mee rijdt, vestigden de spindokters van Lexus de aandacht juist op de extra kracht die wordt opgewekt.

Verschil moet er zijn. Maar mondiale regels schrijven vandaag de dag voor dat een merk een lagere gemiddelde uitstoot moet hebben van z’n modelprogramma en daarom moet ook Toyota aan de elektrische auto. Lexus gaat mee in het kielzog.

Op de Tokyo Motor Show kondigde Lexus de komst van het eerste volledig elektrische model aan, al volgende maand. Een bestaand model wordt daarvoor aangepast. Om welk model gaat het?

“We hebben nu aangekondigd dat we die auto volgende maand zullen laten zien. Meer kunnen we nu nog niet zeggen. Dus misschien wil je het dan nog eens vragen?”

Misschien wilt u toch een tipje van de sluier oplichten. Toyota heeft een elektrische C-HR aangekondigd voor de Chinese markt. Is het dan logisch te veronderstellen dat de UX, die het meest verwant is aan die auto, het model zal zijn dat als basis dient?

Sato zegt eerst niets. Dan lacht hij heel hard en begint hartstochtelijk te knikken, maar zegt niets. Een pr-medewerker ziet het gebeuren, grijpt in en verklaart: “Mijnheer Sato knikt uitsluitend omdat hij uw vraag begrijpt, het is niet zo dat hij bevestigt wat u schetst.” Overigens ontkent hij het ook niet.

Elektrische auto’s zijn doorgaans iets afstandelijker dan auto’s met een conventionele aandrijflijn. Hoe zorg je dat een Lexus toch een leukere auto is dan bijvoorbeeld een Toyota?

“Het is een grote kans voor Lexus dat we de techniek kunnen delen met Toyota. Zo kunnen we een EV betaalbaarder houden. Daarnaast zijn mensen in het duurdere segment meer betrokken bij de techniek; het is ook een vorm van beleving en zo kunnen we iets nieuws bieden aan onze klanten. We zullen er altijd voor zorgen dat een elektrische Lexus een meer dynamische auto is dan een Toyota. De technische hardware zal dus gelijk zijn, maar de afstemming kan volkomen anders zijn, dus meer gericht op prestaties en emotie.”

Moederbedrijf Toyota positioneert zich letterlijk niet langer als autofabrikant, maar als mobiliteitsbedrijf. Wat is de rol van Lexus daarin?

“Ook wij denken daarover na. Ik zie het op dit moment voor me dat je bij de aanschaf van een Lexus ook andere diensten krijgt geleverd. Als je bijvoorbeeld een compact model aanschaft, dat je dan ook de mogelijkheid krijgt om een SUV-model voor de vakantie te gebruiken. Of dat je voor een bezoek aan de stad kunt gebruikmaken van een ander vervoermiddel dat je niet hoeft te parkeren. We sturen aan op een bredere auto-beleving. Petrolheads moeten de auto ook leuk blijven vinden.”

Op de show laat Lexus het studiemodel LF-30 zien. Die auto heeft een aantal vernieuwende technieken aan boord. Zoals een ‘solid state’-accu en ‘in-wheel’-elektromotoren. Wanneer kunnen we deze zaken verwachten op seriemodellen?

“Het voordeel van solid state-accu’s is dat ze compacter zijn en dat de temperatuur ervan beter is af te stellen. Maar ze zijn nog niet helemaal klaar, dus is het nog niet besloten wanneer we de ‘solid state’-accu gaan introduceren. Wellicht zien we ze op de volgende generatie van de LS, maar dat is dus nog niet zeker. Een LS zou logisch zijn omdat dat ook ons eerste model was, het is onze historie en tegelijk ook ons vlaggenschip. De in-wheelmotoren zijn nog in ontwikkeling. De voordelen zijn dat het ons kan helpen om meer controle te hebben over de verdeling van de trekkracht, maar aan de minkant staat het gewicht. Het is onderweg, maar het is nog niet klaar.”

Daarnaast heeft de LF-30 een volledig autonome functie. Wanneer is die, wat u betreft, klaar voor de consument?

“Dat is moeilijk te zeggen. We hebben niet alleen met de techniek te maken, maar ook met andere bedrijven en bijvoorbeeld met de infrastructuur. Dus het is niet alleen aan ons. We zullen afspraken moeten maken hoe we verder gaan, er zouden bijvoorbeeld wereldwijde standaarden moeten zijn.”