Italiaans dramatheater - Vooruitblik GP Emilia-Romagna

Het circuit: rijke geschiedenis

Na de ‘corona-edities’ van 2020 en 2021, toen de lege tribunes geen enkel recht deden aan de legendarische locatie, is het Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari tot en met 2025 weer een vaste waarde op de kalender. En daar hoort de race ook thuis. Na de klinische theaters in Sakhir en Jeddah is het glooiende, ‘natuurlijk’ gevormde omloop ten zuidoosten van Bologna een verademing. Het ligt om de hoek van de Italiaanse sportwagenindustrie en kent een rijke Formule 1-geschiedenis. In 1980 verving het Monza als gastheer van de Grand Prix van Italië, dat destijds werd gerenoveerd. Van 1981 tot en met 2006 was het circuit ononderbroken het decor voor de Grand Prix van San Marino. Vooral tijdens de laatste jaren van die periode was het feest voor de tifosi; Michael Schumacher stuurde zijn Ferrari liefst zes keer als eerste over de finish. Dat ging niet altijd zonder slag of stoot. In 2006 moest de Duitser er een ongekende titanenstrijd voor leveren met de Renault van Fernando Alonso. Een jaar eerder, in een mogelijk nóg spannender duel, waren de rollen omgedraaid.

Maar er zijn meer iconische gevechten geleverd. In 1982 interpreteerde Ferrari-coureur Didier Pironi een teamorder net even wat anders dan ploegmaat Gilles Villeneuve, en pikte hiermee de zege van hem. Twee weken later was de Canadees hierdoor nog steeds zó opgefokt, dat hij zich te pletter reed tijdens de kwalificatie voor de Grote Prijs van België.

In 1990 waren er soortgelijke afspraken tussen McLaren-teamgenoten Alain Prost en Ayrton Senna. Dit keer was het Senna die, in de ogen van Prost althans, het pact schond. Het is daarna nooit meer goed gekomen tussen de twee.

Dé bocht: Tamburello

Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari kent een aaneenschakeling van iconische bochten. Denk aan de ontzagwekkend snelle linker met de naam Piratella (bocht 9), dik 200 km/h in de vijfde versnelling. Of aan de technisch uitdagende Acque Minerali (11-12), heuvelaf in 7, drie keer terugschakelen en dan de auto rechtsaf smijten door een gemeen knijpend knikje. En wat te denken van Rivazza (17-18): deze dubbele haakse linker voert zowat door de achtertuintjes van een buitenwijk van Imola en levert altijd geweldige plaatjes op.

Achter de hekken bij Tamburello tref je een standbeeld van Ayrton Senna

Dé bocht heet echter Tamburello (2-3), de eerste combinatie na start/finish. Tegenwoordig is het een snelle chicane, maar vroeger lag hier een ultralange doordraaier linksaf. In theorie was die vol gas (met snelheden van rond de 300 km/h), in de praktijk bleek dat niet altijd mogelijk. Nadat Nelson Piquet (1987, Williams), Gerhard Berger (1989, Ferrari), Michele Alboreto (1991, Footwork) en Riccardo Patrese (1992, Williams) er na horrorcrashes al eens aan de dood waren ontsnapt, sloeg het noodlot er in 1994 alsnog toe. In een nooit opgehelderd ongeluk liet de legendarische Ayrton Senna er het leven. Op de plek waar het restant van zijn Williams tot stilstand kwam, is aan de binnenkant van de omloop - een beetje verscholen aan de rand van het Parco delle Acque Minerali - een monument te vinden. Een bedevaartsplek die jaarlijks door vele duizenden mensen wordt bezocht.

Cockpit view: hobbels en kerbstones

Een oud circuit betekent vaak dat het asfalt er wat ‘geleefder’ is. Zo ook op Imola, dat niet gespeend is van een hobbeltje hier of daar. Daarnaast moet je voor een optimale rondetijd op diverse plekken flink over de kerbstones rossen, zoals in de krappe chicane Variante Alta (14-15). Het zijn twee dingen om ernstig rekening mee te houden bij het afstellen van de auto, zeker gezien de huidige 18-inch wielen met banden met lagere (en dus minder dempende) wangen. Oftewel, de vering en demping moeten voldoende meegaand zijn om alle oneffenheden te kunnen absorberen. Dat conflicteert met de lage wagenhoogte die dit jaar in de mode is; die vergt juist een zo hard mogelijk afgesteld onderstel.

Kortom, er moeten naar compromissen worden gezocht. Veel tijd is daarvoor echter niet. Omdat er op zaterdag een sprintrace wordt verreden, is er op vrijdag namelijk maar één vrije training. Daarmee is het voorbereidende werk op de fabriek nóg essentiëler. Op een zogenaamde ‘7-post-rig’, een ondersteltestbank waarop een complete auto wordt gezet, kan tot in detail worden gesimuleerd welke krachten op elk punt van het circuit vrij komen. Aan de hand van deze data wordt de veer- en demperafstelling gekozen. Eenmaal op locatie zijn, in tegenstelling tot vroeger, de dempers niet meer met een knop harder of zachter te zetten. Wel kunnen de teams in de trainingen aanpassingen doen aan de wielgeometrie, wagenhoogte en anti-rollbars.

De Max-factor: gaat het regenen?

Als de weersvoorspellingen ons niet bedriegen, houden we het niet het hele weekend droog. Wanneer en hoeveel het gaat regenen is nog even de vraag, feit is wel dat Max Verstappen onder wisselende omstandigheden over het algemeen zijn hoofd lekker koel houdt, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Lewis Hamilton. Het leverde de Nederlander in 2021 de overwinning op.

Daarnaast weten we sinds de befaamde, verregende Braziliaanse Grand Prix van 2016 dat Verstappen een enorm aanpassingsvermogen heeft. Hij blijft op een natte baan niet halsstarrig de theoretisch ideale lijn rijden, maar gaat altijd op zoek naar de minst natte plekken, daar waar dus de meeste grip is te vinden. Op Imola, waar door de hoogteverschillen veel variatie kan zijn qua hoeveelheid water op het asfalt, is dat extra belangrijk.

Facts & figures

Voor het eerst dit jaar wordt er op zaterdag een sprintrace verreden. Omdat daarin meer punten zijn te verdienen dan vorig seizoen (8-7-6-5-4-3-2-1), mogen we daarin meer spektakel verwachten. Onveranderd is dat de uitslag van de sprintrace de startopstelling voor zondag bepaalt.

Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari
Lengte: 4,909 km
Aantal ronden: 63 (309,049 km)
Ronderecord: 1.15,484 (2020, Lewis Hamilton)

Tijdschema

vrijdag 22 april
Vrije training 1: 13.30 – 14.30 uur
Kwalificatie: 17.00 – 18.00 uur

Zaterdag 23 april
Vrije training 2: 12.30 – 13.30 uur
Sprintrace: 16.30 – 17.00 uur

Zondag 24 april
Race: 15.00 – 17.00 uur