Het prille begin: Lexus LS

Het is 1983 als het hogere management van Toyota zich voorneemt om de beste auto ter wereld te ontwikkelen. Onder de noemer F1 (Flagship One) zouden tot 1989 zo'n 1.400 ingineurs en 2.300 technici verspreid over 24 teams werken aan de ontwikkeling van Lexus' eerste model: de LS 400. Het eindresultaat moest stiller, aerodynamischer, zuiniger én sneller zijn dan de vooral Duitse gevestigde orde. Om te voorkomen dat Toyota zijn kakelverse luxemerk in 1989 met slechts één model introduceerde, werd in hetzelfde jaar de ES op de markt gebracht, een sedan die onderhuids in feite een Toyota Camry was.

In januari 1989 stelt Lexus, waarvan de merknaam uit een lijst van 219 kanshebbende namen werd gekozen, na de ontwikkeling van zo'n 450 prototypen de LS 400 voor het eerst aan het publiek voor tijdens de North American International Auto Show in Detroit, hetzelfde podium waarop Lexus deze week de vijfde generatie LS presenteerde. De LS kenmerkte zich door zijn platte brede neus en relatief ingetogen koets. Dat laatste wist niet bij iedereen de handen op elkaar te krijgen, hetzelfde ging op voor het onderstel dat nagenoeg volledig op comfort en, logischerwijs, minder op sportiviteit was gericht.

Lexus' vlaggenschip werd wel geprezen om zijn zijdezacht lopende 4,0 liter metende V8, een volledig nieuw ontworpen en aan een viertrapsautomaat gekoppelde achtcilinder waarvan nagenoeg alle trillingen werden opgevangen. Het blok wekte 245 pk en 350 Nm op, goed voor een 0-100-sprint in 8,5 seconden en een topsnelheid van 250 km/h. Let wel: deze vijf meter lange sedan legde 1.796 kilo in de schaal. Optionele luchtvering moest het comfort naar een nog hoger plan tillen.

Vele meters leer, stapels houtwerk en tal van luxe features werden ingezet om de LS-eigenaar te verwennen. Een elektrisch verstelbaar stuur, een zelfdimmende binnenspiegel, cruise control, climate control, elektrisch verstelbare stoelen met geheugenfunctie, soft-touch knopjes, een op bijzondere wijze verlicht instrumentarium en elektrisch in hoogte verstelbare gordels (samen met de stand van de zijspiegels en het stuurwiel óók met geheugenfunctie) waren standaard aanwezig.

In 1992 werd een marginaal aangescherpte LS gepresenteerd. Op optisch vlak waren het slechts de gewijzigde grille en dikkere decoratiepanelen aan de onderkant van de flanken die weggaven dat je met een herzien exemplaar te maken had. De LS 400 profiteerde van grotere wielen, forsere remmen, een nieuw afgesteld onderstel én kreeg standaard een airbag voor de bijrijder mee. De uitrusting verder uitgebreid met zaken als gordelspanners en een digitale dagteller.

In totaal zijn meer dan 165.000 oer-LS'en geproduceerd. In 1994 kwam generatie twee om de hoek kijken, een model dat optisch sterk op zijn voorganger leek, maar waarvan 90 procent van alle onderdelen opnieuw is ontwikkeld.