Gereden: Hyundai Grandeur

De Hyundai Grandeur is verrassend Europees. In de lijnvoering van de carrosserie ontdekken we een vleugje A6 in de vloeiend aflopende daklijn en zelfs een knipoog naar BMW's 7-serie in de achterkant, waar de kofferklep op de achterspatborden lijkt te rusten. De Grandeur is werkelijk breed, bijna 1,87 meter. Daarmee is hij 40 millimeter breder dan de XG. Met een lengte van 4,90 meter meet hij 20 millimeter meer dan z'n voorganger.

Maar met een aantrekkelijk ogende koets van voorname afmetingen alleen red je het natuurlijk niet. Rijeigenschappen moeten ook op Europese leest geschoeid zijn om automobilisten op dit continent te kunnen verleiden. Het onderstel, met voor een double wishbone- en achter een multilink-ophanging, is voldoende stug, maar niet te hard. Verdwenen is het sompige veerkarakter dat de XG nog kenmerkte. De vering en demping kunnen de vergelijking met die van Europese tegenstrevers aan. Alleen met korte oneffenheden heeft de Grandeur soms wat moeite; hij dribbelt er voelbaar overheen. In bochten rolt de Grandeur enigszins over z'n lengteas, maar niet in die mate dat je het gevoel hebt overstag te gaan. De voorwielen zoeken bij rap bochtenwerk de buitenzijde van de curve op. Bij gas los, komt de achterzijde voelbaar opzetten. Maar het standaard ESP, dat op non-actief kan worden gezet, houdt de zaak prima in het gareel. De besturing, met een snelheidsafhankelijke stuurbekrachtiging gaat voldoende zwaar.

De Hyundai is opvallend stil. Alleen bij fel accelereren doet de 3,3-liter van zich spreken. Onder normale rijomstandigheden houdt de zescilinder zich aangenaam op de achtergrond. Het 235 pk sterke aggregaat maakt de Koreaanse sedan tot een vlotte jongen. De sprint van 0 naar 100 km/h is in 7,8 seconden gepiept, en de topsnelheid ligt volgens de fabriek op een respectabele 235 km/h; getallen waarmee je in de premiumklasse best voor de dag kunt komen.

In het interieur heerst een ambiance van rust. Geluiden vanuit het motorruim worden zoals gezegd adequaat uit het inzittendencompartiment geweerd. Maar ook de opzet van de cockpit draagt bij aan de rustgevende sfeer aan boord. Het dashboard oogt modern en is simpel van opzet. Bijna té eenvoudig voor een auto uit het premiumsegment. Toeters en bellen ontbreken. Het instrumentarium kent een traditionele opstelling van de klokkenwinkel en is prima afleesbaar.
 Over de standaarduitrusting valt sowieso niet te klagen. Stoelverwarming is standaard, evenals het genoemde dual-zone klimaatcontrolesysteem. Een elektrisch bedienbaar gordijn voor de achterruit ontbreekt niet af fabriek, net zo min als xenon-verlichting. Cruise control, parkeersensoren in de achterbumper en elektrisch bedienbare portierruiten, het zit er allemaal op en aan.